#filozofia #filozofiadlajanuszy #pytanie
Czy warto „odplacać dobrem za zło”? Czy jak ktoś nas np wyzywa lub traktuje w nieprzyzwoity sposob to powinnismy reagowac neutralnie a nawet pozytywnie w stosunku do tej osoby i zyczyc mu jak najlepiej, a nie znizac sie do jego poziomu i wdawac w niepotrzebną potyczkę słowną a co dopiero szarpaninę.
Czy warto „odplacać dobrem za zło”? Czy jak ktoś nas np wyzywa lub traktuje w nieprzyzwoity sposob to powinnismy reagowac neutralnie a nawet pozytywnie w stosunku do tej osoby i zyczyc mu jak najlepiej, a nie znizac sie do jego poziomu i wdawac w niepotrzebną potyczkę słowną a co dopiero szarpaninę.
@soshiu: Pytanie rozpoczyna się słowami "czy warto", co wydaje się sugerować kalkulację i bilans. Uwzględniając zaledwie oczywiste, bezpośrednie konsekwencje decyzji, to owszem, może się "nie opłacać". Co innego, kiedy do/zamiast rachunku strat i zysków wprowadzimy wartości dodane, choćby poszanowanie człowieka. Wtenczas optyka się zmienia, perspektywa się otwiera, a to, co uchodziło za niewarte zachodu, okazuje się wyznacznikiem bądź wskazówką właściwego działania.
@biliard: Wow! Ciekawa perspektywa
Kiedy popularyzatorzy, ‘sceptycy’, ‘racjonaliści’, a czasem nawet sami naukowcy tłumaczą sukces nauki oraz powód, dla którego należy jej się prymat w społeczeństwie, na ogół wskazują na metodę naukową. To ona ma być tym, co czyni z nauki tak potężne narzędzie poznawcze; co gwarantuje, że pokładane w niej nadzieje nie napotkają zawodu; co odróżnia naukę i szarlatanerię, często w postaci religii; co uzasadnia tożsamość ‘nauka = racjonalność’. Z
@BRTM: nie jest celny, bo nie spełnia żadnego z kryteriów, których byśmy oczekiwali po dobrej analogii — młotek jest dużo mniej zaangażowany w proces oceny czy predykcja „teorii” była poprawna gdyż nie jest używany — jak teleskop — do pomiaru, a więc jakkolwiek poszczególne uprzednie założenia, które doprowadziły do użycia akurat młotka również są nie do wyizolowania, to teoria stojąca za tym „jak działa
Uderzanie młotkiem, jak pisał @Croce, jest kiepską analogią dla tego, co pisałem. Jednak nawet jeśli przyjmiemy, że ktoś dawno temu przeprowadzał eksperyment, gdzie uderzał młotkiem o gwóźdź i obserwował efekty, to takie prymitywne doświadczenie też obarczone było całym szeregiem presuponowanych hipotez pomocniczych, gdzie najoczywistszym przykładem jest przekonanie o wiarygodności doznań zmysłowych.
Kiedy astronom prowadził obserwacje, nie kierował w losowym czasie losowego