Dawno nic nie pisałem, co nie znaczy, że nic się nie działo. Szczególnie w aspekcie mojej psychoterapii. Działo się, zwłaszcza na ostatnich sesjach. No i dobrze, bo zacząłem się obawiać, że stoję w miejscu. Nawet przez chwilę myślałem o zmianie nurtu terapii z psychodynamicznego na cbt i ogólnie zmianie terapeuty.

A to dlatego, że często omawialiśmy bieżące sprawy zamiast zajmować się moją przeszłością, która była powodem dla którego poszedłem na terapię. A już w ogóle nie spodobało mi się to, jak terapeuta wyskoczył z tematem wojny, do której nie podchodzę na tyle emocjonalnie, aby to omawiać na terapii. W każdym bądź razie ustaliliśmy, że chcę się skupić na przeszłości i że ma mnie pilnować z tym, bo mam tendencję do omijania tych tematów, które są dla mnie trudne.

Ustalenia weszły w życie i...nastąpił przełom. Temat dotyczył mojego ojca i relacji z nim. W którymś z poprzednich wpisów pisałem, że często usprawiedliwiałem ojca, chociaż nie powinienem. Był też moment, że się na niego zdenerwowałem i przestałem usprawiedliwiać. Później stwierdziłem, że prawidłowe podejście to wypadkowa dwóch poprzednich i tak to zostawiłem. No i ten temat był poruszany na ostatnich sesjach. Na jednej z nich, rozmawialiśmy sobie, aż terapeuta zadał mi jedno pytanie "Czy rozumiesz swojego ojca?". No i to był moment, w którym nastąpił przełom. Ta forma tak do mnie trafiła, że momentalnie wszystkie odczucia i emocje się uzewnętrzniły. To było na tyle intensywne, że po terapii chwilę musiałem posiedzieć w aucie zanim pojechałem, bo byłem cały roztrzęsiony. W każdym bądź razie uświadomiłem sobie, że rozumiem ojca, ale jednocześnie mam do niego żal. Niby wcześniej znałem powody jego zachowania i jakby pytanie brzmiało "Jak myślisz dlaczego tak się zachowywał?" to bym je wymienił i nic by się nie stało. Ale jednak pytanie o zrozumienie wszystko zmieniło. Uważam to za przełom, przez tą intensywną reakcję i przemyślenia, które przyszły po niej, oraz to że na następny dzień czułem się dużo lepiej, ulżyło mi. Nawet nie sądziłem, że temat z ojcem wymaga przepracowania, a jednak. Takich przełomów oczekuję również przy sprawach z którymi przyszedłem na terapię, o których wiem że muszę je przepracować.

PozaPokaż całość

#anonimowemirkowyznania
Jestem DDA, mam obecnie 28 lat. Mieszkam w toksycznym domu, z ojcem alkoholikiem i matką która również nadużywa alkoholu, często jestem wyganiany z domu, obrażany. Choruje również na depresję od kilku lat i ogólnie jestem życiowo wycofany. Pracuje, choć zarabiam bardzo mało (2800 netto, podkarpacie). Ciągły stres i strach przed tym czy będzie w domu spokojnie czy też nie, doprowadza mnie do stanów lękowych, nasilenia depresji. Moje życie to wegetacja. Chciałbym się wyprowadzić, ale co z moimi zarobkami mogę zrobić? tylko wynajęcie pokoju. Co prawda miałbym tam ciszę, ale co dalej? całe życie spędzić na wynajmie pokoju? nigdy nie będzie mnie stać na własny dom, czy nawet na wynajęcie kawalerki. Musiałbym zarabiać co najmniej 4000 złotych netto. Myślałem żeby znaleźć pokój z fajnym współlokatorem/współlokatorką, odnaleźć spokój w życiu, pójść na terapię, zacząć uczyć się języków obcych, znam angielski na B1 i Niemiecki na A2. I po 2 latach terapii i ustabilizowania życia a przede wszystkim uspokojenia się wewnętrznie może spróbować wyjazdu za granicę? choć brzmi to dla mnie teraz jak wejście na Mount Everest. Nie wiem co mam zrobić. Liczyłem na to mieszkanie, ponieważ ojciec gdy jest trzeźwy (a jest dajmy na to przez pól miesiąca) zapewnia mnie że jest moje. Brakuje mi odwagi, męskości, czuje się przestraszony i stłamszony w środku, boje się podjąć decyzje co mam zrobić, boje się że sobie nie poradzę że skończe na ulicy. Gdyby mógł ktoś mi coś poradzić, byłbym naprawdę wdzięczny, dziękuje.

#depresja #alkoholizm #zalesie #dda

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowoPokaż całość

Stary rano musiał wypić browara albo dwa zanim poszedł do roboty.
#przegryw #dda

Psychoterapia działa, a jakże. Dzisiaj miałem tego przykład, bardzo dla mnie istotny.
W wyniku terapii, na której terapeuta mnie cały czas magluje z odczuwanych emocji, moja świadomość w tej kwestii wzrosła.
A przy okazji, potrafię też zauważyć pewne rzeczy u innych ludzi.

To wszystko ma odzwierciedlenie w relacjach. W jednej szczególnie z czego jestem bardzo zadowolony ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Jest taka jedna w pracy, w której byłem zauroczony, już miPokaż całość

Czy jesteście DDA? To skrót od,, Dorosłych dzieci alkoholików,,. Osoby te często przez przeżycia w rodzinach mają problemy w dorosłym życiu (w skrócie). Sam uznaje się za taką osobę. #psychologia #niebieskiepaski #rozowepaski #depresja #dda #alkoholizm #rodzice #rodzina

#anonimowemirkowyznania
Mirki, potrzebuję psychoterapeuty. Kogoś z doświadczeniem z #dda, narcystycznym zaburzeniem osobowości, #depresja . Mam pewne wymagania:

- facet
- po 40tce
- mile widzianyPokaż całość

Każdy rodzi się z pustką w swoim wnętrzu, którą może zapełnić tylko drugi człowiek.
Szczęśliwy ten, kto nigdy tego nie odkrył bo zawsze kogoś miał.

#feels #psychologia #dda #ddd #samotnosc #przemyslenia

Miałem niedawno okazję sprawdzić jak wygląda moje zachowanie w dosyć stresującej sytuacji. Uwzględniając to, że chodzę na psychoterapię już od dłuższego czasu, specjalnie skupiłem się na swoich reakcjach, aby móc porównać to co jest teraz z tym co było wcześniej.

A okazja była dobra bo powtarzalna. Mianowicie byłem u prezesa po podwyżkę i to nie małą. Wcześniej dwa razy latałem do niego w tej sprawie. Dużo wcześniej, wtedy jeszcze nie chodziłem na terapię. Właściwie to nawet o niej nie myślałem.

No i jak to wyglądało, jaka była różnica?
Na wstępie napiszę, że temat jest jeszcze w toku. Jednak robię już teraz wpis właśnie ze względu na różnice jakie zaobserwowałem.Pokaż całość

Myślę, że mogę cierpieć na syndrom dorosłego dziecka, tak jak są na przykład dorosłe dzieci alkoholików. Z tym, że moi rodzice nie chlali. Prawdopodobnie kwalifikowałbym się na jakąś terapię z tego powodu, prawdopodobnie terapię grupową. Muszę się nauczyć takich podstawowych rzeczy, które umożliwiłyby mi samodzielne funkcjonowanie w dorosłym życiu. Nie potrafię wziąć odpowiedzialności za siebie, nie myślę długoterminowo, nie zastanawiam się nad konsekwencjami, żyję z dnia na dzień jak robak, jak chodzącePokaż całość

Co pozytywnego was ostatnio spotkało?
Może być drobnostka w stylu napiłem się dobrej kawy. Cokolwiek pozytywnego, przyjemnego, miłego.
Nie ważne jak jest źle, zawsze coś takiego się znajdzie, a więc napisz o tym jak masz ochotę.

Ja ostatnio pomogłem jednej osobie w Excelu. Niewiele zrobiłem, ale ta osoba bardzo się ucieszyła. Było to bardzo miłe.

#psychologia #feels #dda #ddd #przegryw

Dzisiaj w pracy nie siedziałem dużo przed kompem, jak zazwyczaj to robię. Jeździłem po budynkach i siłą rzeczy spotkałem dużo więcej ludzi. No i teraz mam dużo lepszy humor niż zwykle.

Niby oczywista sprawa, na którą to dzisiaj zwróciłem uwagę. Mimo, że teraz zdaję sobie sprawę z tej oczywistości, to nie zawsze tak było. Wcześniej sądziłem że nie potrzebuję ludzi. Fajnie jak byli, ale nie musieli. Teraz widzę, że jednak muszą być.Pokaż całość

Hej, apropo Koterskiego, ostatnio się wypowiadającego na temat swojej wykopowej kariery jako kierowca f1, to chciałbym przypomnieć, może poinformować o filmie w którym zagrał a który jest wg mnie jednym z najlepszych polskich filmów.
Bo jest oczywiście "Dzień świra" ale jest też coś w rodzaju kontynuacji czy po prostu innej historii z Kondratem, Koterskim i w tym przypadku Chyrą. Ten film to "Wszyscy jesteśmy Chrystusami". Pisząc o nim dopada mnie melancholia boPokaż całość

Czy leki pomogły wam z depresją i myślami samobójczymi ? warto brać leki ?

#depresja #nofap #samotnosc #dda #hormony

#anonimowemirkowyznania
Potrzebuję waszej opinii. Będzie długo ale dziękuję tym, którzy przeczytają i wesprą swoim zdaniem.

TL;DR;
Jestem idiotą bo chcę zakończyć związek, w którym jestem nieszczęśliwy ale wciąż mam wątpliwości.

WłaściwyPokaż całość

Jakiś czas temu byłem na pierwszej sesji terapi grupowej. Właściwie to nie jest grupa terapeutyczna, ale taka gdzie ludzie rozmawiają o swoich emocjach i opowiadają o wydarzeniach w swoim życiu w kontekście tychże emocji. Pasuje mi to bo mam z tym problem - z emocjami. Typowy objaw DDD.

Jak było?

Ciężko to opisać. Grupa działa od jakiegoś czasu, więc ludzie tam się znają i są bardzo wylewni, może nie wszyscy ale większość. Jedna osoba opowiadała o swoim okresie świątecznym, niezbyt udanym. Problemy z ojcem, z partnerką... Było to tak nacechowane emocjami, że czułem się przytłoczony. Bardzo gęsta atmosfera się zrobiła. Jednak zauważyłem, że po opowiedzeniu nastąpiła duża ulga u opowiadającego. Rozpromienił się.

PotemPokaż całość

Mało kto umie tak pielęgnować żal, poczucie krzywdy i straty jak #dda #ddd
#depresja

Dobra, tym razem już się umówiłam na terapię i już jej nie odwołam. Mogę jeść kamienie z trawą, bo terapia to kosztowna inwestycja, ale muszę w końcu się ogarnąć (｡◕‿‿◕｡)
#adhd #chwalesie #dda #psychologia

Gdybym tylko mógł zmienić jedną rzecz w swojej przeszłości...oddał bym wszystko za taką możliwość.

Jak miałem 8 lat, moja mama zmarła. Patrząc na to z perspektywy czasu to był to moment, w którym dosłownie wszystko się posypało. Nawet nie chodzi mi o wpływ tego wydarzenia bezpośrednio na mnie, bo jasne jest że mam bliznę na psychice na całe życie (nie chcę o tym pisać), ale o wszystko co się zmieniło dookoła, albo potoczyło się inaczej.

Gdyby mama żyła z pewnością zmieniła by mi szkołę, a może nawet nie byłoby takiej potrzeby bo lepiej bym sobie radził w kontaktach z rówieśnikami. Miałbym też kontakt z rodziną z jej strony, którą uwielbiałem. Ojciec by się nie zmienił. W moim życiu nie byłoby wrednej macochy. Nie miałbym problemów z bliższymi relacjami, z czym męczę się całe życie. Po prostu był bym innym człowiekiem. Pewnie miałbym inne problemy, ale nie takie które wymagają psychoterapii.
Prawdopodobnie nie byłbym informatykiem, bo nie spędziłbym połowy życia przed kompem ( ͡° ͜Pokaż całość

Wróciłem od rodzinki, niezbyt licznej. Było tak sobie. Dawno ich nie widziałem, więc na początku było trochę drętwo, ale im dłużej tam byłem tym lepiej. Jakbym jeszcze posiedział to byłoby całkiem spoko i pewnie bym trochę tęsknił. No, ale w pn muszę być w pracy, więc nie zostałem.

Byłem ciekaw, czy przez psychoterapię zmieni się moje postrzeganie niektórych osób. Rodzinka prawie bez zmian, ale jeden znajomy wydał mi się całkiem inny. Normalnie ham i prostak. Wcześniej tak go nie odbierałem. Nie wiem czy moje postrzeganie się zmieniło, czy on miał gorszy dzień.

Miałem też styczność z psychopatą. Tak mi się przynajmniej wydaje. Typ miał tak dziwną mimikę twarzy, że ciężko było stwierdzić czy robi to specjalnie czy tak po prostu ma. Zarówno jedna jak i druga opcja nie wróży nic dobrego. Do tego pies się go panicznie bał, a ten go dręczył z, wydawałoby się, sadystyczną przyjemnością. Mogę się mylić co do niego, bo nikt go tak nie odebrał, co mnie zdziwiło. Przyznali, że jest dziwny, ale nic ponad to. A dla mnie to psychol, który może być niebezpieczny.

OgólniePokaż całość

#humorobrazkowy #feels #w---w #przegryw #polskiedomy #dda #ddd #takaprawda #humorobrazkowy