Umiarkowanie uważamy za największe dobro nie dlatego, żebyśmy w ogóle mieli poprzestawać na małym, ale dlatego, abyśmy się nauczyli obywać byle czym, gdy nas bieda nawiedzi.

Dlatego właśnie twierdzimy, że przyjemność jest początkiem i celem życia szczęśliwego. Ona to bowiem, według nas, stanowi pierwsze i przyrodzone dobro oraz punkt wyjścia wszelkiego wyboru i unikania; do niej w końcu powracamy, gdy odwołujemy się do czucia jako" kryterium wszelkiego dobra. I właśnie dlatego, że jest ona dobrem pierwszym i przyrodzonym, nie uganiamy się bynajmniej za wszelką przyjemnością, lecz nieraz rezygnujemy z wielu; postępujemy tak

Trzeba sobie również zdawać sprawę z tego, że wśród naszych pragnień jedne są naturalne (φυσικού), a inne urojone, a

The sort of ethical theory derived from Aristotle, variously described as virtue ethics, virtue-based ethics, or neo-Aristotelianism, is becoming better known, and is now quite widely recognized as at least a possible rival to deontological and utilitarian theories. With recognition has come criticism, of varying quality. In this article