Wszystko

Najnowsze

Archiwum

jakismadrynickpolacinsku
  • 229
Chce się czymś podzielić. Przed chwilą w dyskusji matka wyznała, że kiedys w kłótni powiedziała ojcu, że chciała mieć tylko dzieci. I że mógł sobie wtedy pójść.
I mi tak przeleciało przed oczami x lat pogardliwego traktowania ojca przez matkę.
Alienacja rodzicielska tez byla grana. Pogarda tez mi sie od niej dostawalo, szczegolnie w okresie dorastania.
30 lat i chlop nie potrafi zyc z #rozowepaski Ani wejsc w jakiekolwiek relacje (x D)
Jak
  • 28
  • Odpowiedz

  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach
M.....z
M.....z
  • 4
@Szarmancki-Los Jest lepiej ale nie nazwałbym tego jeszcze wyjściem na prostą. Póki co mam jeszcze jakąś nadzieję i próbuję coś w swoim życiu zmieniać. Mam plan i kilka mniejszych celów. Zobaczymy co przyniesie przyszłość
  • Odpowiedz
naksu
  • 45
bardzo ciężko będzie dociągnąć do 40-tki, dzieciństwo przetrwałam chociaż było okropne, czasy nastoletnie i studenckie mało pamiętam bo wszystko zachlałam, jakoś tak zleciało do tej 30-tki i teraz bagno tak wybiło, że w-----a mnie samo istnienie, nie mogę już wytrzymać ze sobą, to wszystko we mnie kipi i kotłuje się a ja z całych sił staram się nie wybuchnąć i nie zapaskudzić wszystkiego wokół i to jest takie męczące, że nawet nie
  • 35
  • Odpowiedz

  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach
K.....a
  • 24
@naksu trzymaj się tam. S---------e dzieciństwo snuje się za nami jak brzydki cień, znam to uczucie przeciążenia wszystkim, kiedy ledwie mała iskierka wystarczy, żeby chcieć spopielić wszystko dookoła.
Mi pomagało nazywanie swoich emocji. Zamiast rzucać talerzami, mówiłam "Jestem zła, wściekła", pamiętaj, że inni nie czytają w Twoich myślach. Musisz mówić, pozbywać się tego z głowy, może pisać, bo widzę, że fajnie Ci to wychodzi i potrafisz opisywać swój nastrój, będzie trochę
  • Odpowiedz
nietoperze20
  • 144
@mirko_anonim: Nie słuchaj matki ja tam wierzę, że Ci się uda. Też pochodzę z małej miejscowości i wielu moich znajomych zostało w domu z rodzicami w totalnej zabitej dechami wiosce bez przyszłości. Takie życie nie prowadzi do niczego dobrego generalnie tak zgnuśnieli, że ich życie jest teraz jedną wielką klapą: brak perspektyw, praca w najgorszych możliwych warunkach, z chemikaliami, za najniższe pieniądze, brak rozrywek, brak znajomych itp. Tylko w przeciwieństwie
  • Odpowiedz
Koobik
  • 1
@FrancisKonois ja też basen polecam

Idź na terapię, żeby pozbyć się poczucia winy, bo to co zostanie wpojone za dzieciaka potem rezonuje na całe życie i szkoda się z tym męczyć.
  • Odpowiedz
BennyLava
  • 12
@przemyslane_kadry: bardzo ciekawy temat, chętnie bym tę rozmowę przeczytał w formie tekstowej. Nie wiem co trzeba robić w życiu, żeby mieć czas na 3h słuchania (ze zrozumieniem, a nie jako gadające głowy robiące tło). ( ͡° ʖ̯ ͡°)
  • Odpowiedz
chuckd
chuckd
  • 5
@BennyLava od dłuższego czasu słucham podcastów podczas biegania - im dłuższe, tym lepsze (oczywiście jeżeli są ciekawe i technicznie ok). Ale żeby usiąść i słuchać w domu to jeszcze mi się chyba nie zdarzyło ( ͡º ͜ʖ͡º)
  • Odpowiedz
Turkotka
  • 1
@Kitku_Karola: Nie no już pobrałem tych leków i mi SSRI poprawiało nastrój może o 10% ale miałem za dużo uboków. Wenlafaksyna i duloksetyna wprowadzały mnie trochę w stan manii, nieźle mi odwalało na tych lekach ale tutaj też miałem dużo skutków ubocznych. Także generalnie już trochę leków mam potestowanych. Pregabalina mi pomaga z depresją ale fakt że z skupieniem nie za bardzo
  • Odpowiedz
BulgarskiTaboret
  • 3
Ta nieporadność związana z niesprawiedliwością mnie męczy.


@telegazeciarz: Niestety trzeba się z tym pogodzić, żeby się nie męczyć dłużej. Choćbyś wygłosił im całe kazanie poparte listą argumentów to najprawdopodobniej wyjdziesz na niewdzięcznika. Smutne to, ale nasi rodzice w większości raczej nie są skłonni do takich refleksji. Ich prawdopodobnie wychowano w podobny sposób, a jeśli "wyszli na ludzi" czyt. nie są skrajną patologią to znaczy, że tak powinno być.
  • Odpowiedz

Powiązane tagi