Epoka oświecenia uznała prymat mitu prometejskiego (mit wszechwładnego rozumu). Rozum miał być głównym źródłem poznania. Rozum obiektywny zdegenerował się jednak do rozumu instrumentalnego nastawionego nie na poznanie rzeczywistości, ale wypracowywanie metod panowania nad nią. Również sam człowiek padł ofiarą tego czego wynikiem było najpierw wypracowanie racjonalnych metod produkcji przemysłowej gdzie jednostka została sprowadzona do roli trybika w wielkim mechanizmie wytwarzania towarów na potrzeby rynkowe. Później nastała era narodzin systemów totalitarnych jak komunizm i f-----m które również należy uznać za próby stworzenia zracjonalizowanych utopii gdzie odbierano jednostce poczucie własnej indywidualności i sprowadzono do roli bycia małym trybikiem w wielkim mechaniźmie zwanym państwem. Frankfurczycy zauważyli, że tyrania mitu rozumu jest absolutna. Wszystkie inne mity są aktywnie zwalczane jako irracjonalne. Epoka postmodernizmu podważyła wreszcie panowanie oświecenia, ale nie narodził się żaden mit zastępczy. Epoka postnowoczesna miała się charakteryzować czymś co Bauman określił mianem płynnej nowoczesności. Wszelkie pojęcia i prawdy kiedyś uznawane za obiektywne straciły na znaczeniu. Wszystko stało się przejawem chwilowej mody i stało się zrelatywizowane. Dugin pisał, że epoka pre-nowoczesna była otwarta na pojęcie sacrum, tego co święte. Modernizm był materialistyczny. Jednak to postmodernizm otworzył się na świat demoniczny, na świat chaosu. Niektórzy nazwali by to czasem Kalijugi. Żeby przetrwać w obecnej rzeczywistości, Jünger wprowadził pojęcie Anarchy. Kim jest Anarcha?
Tutaj wstawię cytat.
Dlatego też drodzy koledzy choć będzie w mniejszości to nie powinno was to zrażać. Będzie najprawdopodobniej osamotnieni, a może nawet i wzgardzeni przez społeczeństwo. Jednak nie powinno osłabiać waszej woli bo tylko tak będziecie mogli przetrwać w tym chaosie i być może będziecie mieli szanse zobaczyć świt nowej epoki.
Tutaj wstawię cytat.
Anarchista buntuje się przeciw niesprawiedliwości współczesnego świata, przeciw nędzy, wyzyskowi, zniewoleniu. Anarcha buntuje się natomiast przeciw całemu światu, całemu systemowi współczesnej cywilizacji. Anarcha ma odwagę powiedzieć „nie” wszystkim normom, zasadom i wartościom, w które wierzy zdegenerowana ludzkość. Anarcha odrzuca z pogardą prawa człowieka, wolność, demokrację, pokój, humanizm, miłość, tolerancję, braterstwo, równość i wszystkie inne fetysze i magiczne zaklęcia naszych czasów. Anarcha nie chce nikogo przekonywać, nie chce nikogo prowadzić ani porywać do walki. Anarcha jest samotnikiem, jest samotnym myśliwym wędrującym po bezdrożach chaosu, Anarcha to samotny wilk – nie potrzebuje wyznawców, obca jest mu i wstrętna mentalność stada. Anarcha nie chce niczego ulepszać ani tworzyć nowych światów. Dla Anarchy wartość ma tylko jego bunt – bunt będący wyrazem jego najgłębszej istoty, Anarcha pragnie tylko niszczyć murszejący porządek rzeczy, pragnie przyspieszyć procesy upadku, chce aby ostateczna pożoga ogarnęła świat, by wreszcie ponad zgliszczami mógł powiać mroźny podmuch Nieznanego.
Dlatego też drodzy koledzy choć będzie w mniejszości to nie powinno was to zrażać. Będzie najprawdopodobniej osamotnieni, a może nawet i wzgardzeni przez społeczeństwo. Jednak nie powinno osłabiać waszej woli bo tylko tak będziecie mogli przetrwać w tym chaosie i być może będziecie mieli szanse zobaczyć świt nowej epoki.
Jesteście np na domówce i jest chłopak co po prostu mało mówi, taki cichy, wycofany że tak powiem.
Co musi zrobić lub jak się zacząć zachowywać taka osoba żebyście go zapamiętały pozytywnie ew. Zaciągnęły do łóżka ?
#rozowepaski #pytaniedorozowychpaskow #pytanie #socjologia