Jedną z moich urlopowych lektur była prawdziwa „cegła” – liczą osiemset trzydzieści dwie strony „Świt królestw. Jasna historia wieków ciemnych” („Powers and Thrones: A New History of the Middle Ages”) popularnego brytyjskiego historyka Dana Jonesa (ur. 1981). Książka została wydana w Wielkiej Brytanii w 2021 r. u bas pojawiła się dwa lata później nakładem wydawnictwa Znak.
Jak wskazuje tytuł stanowi ona popularne ujęcie historii średniowiecza uwzględniające przy tym najnowsze badania i interpretację dotychczasowych źródeł. Nie ma się co jednak oszukiwać, że znajdziemy w niej coś nowego, nie taki był też jednak cel jej powstania. Książka ma bowiem charakter stricte popularyzatorski i jest przeznaczona na rynek zachodni z całym dobrodziejstwem i wadą (o czym później) takiego podejścia. Zaczynając od zalet, nie ulega wątpliwości, że Jones potrafi pisać co udowodnił już w pierwszorzędnej opracowaniu o dynastii Plantagenetów („Plantageneci. Waleczni królowie, twórcy Anglii”), swoje robi też udany przekład Jakuba Jedlińskiego. Autor w sprawny i przykuwający uwagę sposób prowadzi narrację historyczną, która została ujęta w ramach czasowych od zdobycia Rzymy przez Wizygotów Alaryka w 410 r. po Złupienie Rzymu (Sacco di Roma) w 1527 r. przez niemiecko-hiszpańskie wojska Karola V cesarza rzymsko-niemieckiego i króla Hiszpanii.
Całość jest podzielona na cztery części, podzielone z kolei na cztery rozdziały. Jones początkowo prowadzi chronologiczną narrację, która im bliżej jesteśmy współczesności nabiera zdecydowanie bardziej zagadnieniowego charakteru. W przystępny sposób mamy więc w dalszych częściach poruszone zagadnienia rycerstwa, życia zakonnego i innych fenomenów ściśle związanych ze średniowieczem czy też jego popularnym wyobrażeniem. Dla mnie osobiście największą wartość miały jednak rozdziały początkowe opisujące transformację świata późnoantycznego i jego przemiany w kontekście upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego i powstania państw „barbarzyńskich” oraz wzajemnego przenikania się dziedzictwa antycznego i germańskiego. Germańskiego, bo nie oszukujmy się, Jones napisał popularną historię średniowiecza, niestety zdaję się, że poza rozdziałem o Mongołach i podbojach arabskich (tudzież początkiem epoki wielkich odkryć geograficznych), nie wykracza ona poza granice rzymskiej Europy. Tak więc poza drobnymi wzmiankami nie uświadczymy tutaj praktycznie nic o krajach słowiańskich, Bałkanach czy postwikińskiej historii Skandynawii. W praktyce historia połowy kontynentu została bez nawet pobieżnego omówienia, co stanowi w moich oczach największą wadę
Jak wskazuje tytuł stanowi ona popularne ujęcie historii średniowiecza uwzględniające przy tym najnowsze badania i interpretację dotychczasowych źródeł. Nie ma się co jednak oszukiwać, że znajdziemy w niej coś nowego, nie taki był też jednak cel jej powstania. Książka ma bowiem charakter stricte popularyzatorski i jest przeznaczona na rynek zachodni z całym dobrodziejstwem i wadą (o czym później) takiego podejścia. Zaczynając od zalet, nie ulega wątpliwości, że Jones potrafi pisać co udowodnił już w pierwszorzędnej opracowaniu o dynastii Plantagenetów („Plantageneci. Waleczni królowie, twórcy Anglii”), swoje robi też udany przekład Jakuba Jedlińskiego. Autor w sprawny i przykuwający uwagę sposób prowadzi narrację historyczną, która została ujęta w ramach czasowych od zdobycia Rzymy przez Wizygotów Alaryka w 410 r. po Złupienie Rzymu (Sacco di Roma) w 1527 r. przez niemiecko-hiszpańskie wojska Karola V cesarza rzymsko-niemieckiego i króla Hiszpanii.
Całość jest podzielona na cztery części, podzielone z kolei na cztery rozdziały. Jones początkowo prowadzi chronologiczną narrację, która im bliżej jesteśmy współczesności nabiera zdecydowanie bardziej zagadnieniowego charakteru. W przystępny sposób mamy więc w dalszych częściach poruszone zagadnienia rycerstwa, życia zakonnego i innych fenomenów ściśle związanych ze średniowieczem czy też jego popularnym wyobrażeniem. Dla mnie osobiście największą wartość miały jednak rozdziały początkowe opisujące transformację świata późnoantycznego i jego przemiany w kontekście upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego i powstania państw „barbarzyńskich” oraz wzajemnego przenikania się dziedzictwa antycznego i germańskiego. Germańskiego, bo nie oszukujmy się, Jones napisał popularną historię średniowiecza, niestety zdaję się, że poza rozdziałem o Mongołach i podbojach arabskich (tudzież początkiem epoki wielkich odkryć geograficznych), nie wykracza ona poza granice rzymskiej Europy. Tak więc poza drobnymi wzmiankami nie uświadczymy tutaj praktycznie nic o krajach słowiańskich, Bałkanach czy postwikińskiej historii Skandynawii. W praktyce historia połowy kontynentu została bez nawet pobieżnego omówienia, co stanowi w moich oczach największą wadę
Tytuł:
Zatrute pióroAutor:
Agatha ChristieGatunek:
kryminał, sensacja, thrillerOcena:
6/10źródło: 352x500
Pobierz