Rewolucja francuska, Wielka Rewolucja Francuska[1], także wielka rewolucja – okres w historii Francji w latach 1789–1799, w którym doszło do głębokich zmian polityczno-społecznych i obalenia monarchii Burbonów.
Za jej symboliczny początek uważa się zdobycie Bastylii przez paryskich mieszczan 14 lipca 1789 roku (nieliczni wskazują na przysięgę deputowanych Stanów Generalnych, złożoną 20 czerwca 1789 roku w sali do gry w piłkę). Za koniec rewolucji uznaje się kres rządów dyrektoriatu 9 listopada
Doniesienia o skażeniu promieniotwórczym zazwyczaj kojarzą nam się z Fukushimą czy Czarnobylską Strefą Wykluczenia. Jednak rzadko kiedy wspomina się o dwóch najniebezpieczniejszych miejscach na świecie: jeziorze Karaczaj oraz zatoce Cywolki. Miejsca te łączy jedno. Oba są tworami komunistycznego reżimu, który za wszelką cenę starał się ukrywać swoje błędy i niepowodzenia.
Zatoka Cywolki znajduje się na północnych rubieżach Rosji, na wyspie północnej wchodzącej w skład Nowej Ziemi. Te skute lodem pustkowia od początku był miejscem owianym tajemnicą. Aleksander Sołżenicyn w swoim dziele „Archipelag gułag” wspominał, że Nowa Ziemia była miejscem zsyłki więźniów oskarżonych o działalność kontrrewolucyjną. Podkreślał zarazem, że nikt kto tam trafił już stamtąd nie wrócił. Obecnie nie ma żadnych dowodów na istnienie na Nowej Ziemi obozów pracy, lecz jej niedostępność i późniejsze wydarzenia sprawiają, że na zawsze pozostanie to jednym z sekretów stalinizmu.
Interesująca