Projekt eksperymentalnego urządzenia de Tremayera do pozyskiwania pajęczego jedwabiu (z żywego pająka). Po zaczepieniu nić można było wyciągać z odwłoka pająka i nawijać, dopóki nie wyczerpał się jej zapas. "Opróżnionego" pająka można było wypuścić i ewentualnie poczekać, aż się zregeneruje, by po jakimś czasie powtórzyć procedurę.
Próby pozyskiwania i przetwarzania pajęczego jedwabiu na szeroką skalę były przeprowadzane od wieków w nadziei, że pająki zastąpią kiedyś jedwabniki - jednak rezultaty zwykle nie były
Próby pozyskiwania i przetwarzania pajęczego jedwabiu na szeroką skalę były przeprowadzane od wieków w nadziei, że pająki zastąpią kiedyś jedwabniki - jednak rezultaty zwykle nie były
źródło: Eksperymentalne urządzenie de Tremayera
Pobierz
@Apaturia z pająkami do takich zastosowań problemy są dwa - są kanibalami i produkują kilka rodzajów pajęczyny, z których nadają się do wykorzystania jedynie nici nośne, mocujące sieć do otoczenia. W Afryce są gatunki których nici wykorzystywano do robienia siatek na ryby. A u nas nici pajęcze przez długi czas wykorzystywano do robienia krzyży celowników w lunetach. Obecnie myśli się nad próbą odtworzenia mechanizmu przędzenia jednak nici które powstają wciąż są znacznie
@Apaturia to jest zasadniczo ciekawostka i nic więcej. Tak, mozna kazać produkować białko jedwabiu fibroinę kozom czy bakteriom ale co z tego? Nie w materiale jest źródło właściwości pajęxzyny, bo białko to samo w sobie wcale mocne nie jest. Kluczem jest skomplikowana budowa nici uzyskiwana przez kądziołki przędne pająka. A ich naśladowanie okazało się sporym wyzwaniem.
źródło: IMG_20240506_163829
Pobierz