Projekt ustawy o wolności słowa w internecie, którego wstępne założenia przedstawiło Ministerstwo Sprawiedliwości, jest jednym z najciekawszych, jakie pojawiły się w ostatnich latach. Idzie też w stronę, gdzie i ja upatrywałbym korzystnych rozwiązań.   Biorąc

Redaktor Warzecha analizuje obecną sytuację polityczną w naszym kraju. Moim zdaniem bardzo trafnie.

Dwaj główni rywale w prezydenckiej kampanii starają się nas przekonać, że tylko oni znają tajemną receptę na naprawianie sytuacji i że trzeba zagłosować na jednego albo drugiego, bo jeśli nie, to Polskę czeka katastrofa. Otóż – nie czeka.

Długa jest lista powodów, dla których konserwatysta mówi sobie: ta władza zmarnowała szansę na naprawę państwa – pisze publicysta.

Sytuacja w zasadzie jest poważna. Wiadomo – epidemia, gospodarka w coraz gorszym stanie i wiele innych rzeczy, o których niżej. A jednak jest zarazem absurdalnie idiotyczna, momentami osiągając poziom skeczów Monty Pythona.

Wyborów korespondencyjnych nie da się zorganizować, a wicepremier Sasin działa poza prawem. Min. Szumowski mówi, że szczyt epidemii przed nami, nie tłumacząc, na podstawie jakich danych. Efekt dla gospodarki jest dramatyczny.

Państwo z dykty. DYKTAtura...

Czy dostrzegli państwo, jak wygląda dzisiaj oferta motoryzacyjna w Polsce czy szerzej w Europie i czym się różni od tej sprzed jeszcze czterech czy nawet trzech lat? Pomijając auta klasy premium, które rządzą się swoimi prawami (ale nawet ich to dotyka), nie sposób dzisiaj właściwie

Polacy znieczulili się na kwestię osobistej wolności niemal całkowicie. Polakom w ogromnej części spodobała się rola zwierząt hodowlanych, którym właściciel dostarcza jedzenia, picia, zagania gdzie trzeba i kiedy trzeba, a gdy uzna za stosowne – goli albo doi.

"Kierownik jeziora" na deskach... trwa liczenie...

Jan Śpiewak oskarżył Łukasza Warzechę o reprezentowanie interesów państw arabskich i Niemiec. Oburzony publicysta opuścił studio.

Łukasz Warzecha rozmawia z Bartłomiejem Radziejewskim

Te pomysły to modelowy wręcz populizm. W dodatku skrajnie wprost prymitywny, motywowany absurdalną rywalizacją wyborczą. Bo skoro miliardy z budżetu już rozdano – w praktyce albo w planach – to teraz trzeba rywalizować gdzieś indziej.