Tak sobie czytam komentarze pod tym zdjęciem i to smutne, że zwykły Polonez i schludny ogródek jest uważany za jakieś cwaniactwo i luksus.
A to po prostu skromne ambicje. U nas pod koniec lat osiemdziesiątych też stał Polonez, też mieliśmy zadbany, wyłożony kostką ogród i takie „rarytasy” jak kolorowy telewizor z satelitą (same niemieckie kanały). Ojciec potrafił obskoczyć całe województwo by kupić jakiekolwiek towary i wyremontować dom.
Wystarczyło chcieć, a nie siedzieć
A to po prostu skromne ambicje. U nas pod koniec lat osiemdziesiątych też stał Polonez, też mieliśmy zadbany, wyłożony kostką ogród i takie „rarytasy” jak kolorowy telewizor z satelitą (same niemieckie kanały). Ojciec potrafił obskoczyć całe województwo by kupić jakiekolwiek towary i wyremontować dom.
Wystarczyło chcieć, a nie siedzieć
@kiera1: dokładnie, mojemu staremu też ludzie zazdrościli domu i samochodu, a nikt nawet nie wspomni jak bolały go plecy od wynoszenia narzędzi z zakładu w 1989
@kiera1: Wiesz dla mnie taki obraz w latach 90 to obraz bogadztwa bo zwyczajnie urodziłam się w rodzinie gdzie nikomu się nie chciało. Wtedy w Polsce była bieda i mało które dziecko doświadczyło takich warunków, które dla Ciebie były normą. Wiem, że ciężko to zrozumieć komuś kto wiódł fajne życie bo miał fajnych rodziców. Jak miałam 7 lat to koleżanka strasznie się dziwiła, że nie mam auta. Było mi głupio, że
architekt: arseniusz romanowicz, piotr szymaniak.
więcej zdjęć w komentarzach.
tag: #uglyashell
#architektura #budownictwo #modernizm #socmodernizm #warszawa #fotografia #prl