12 grudnia 2014 roku, piątek
Było około 7 rano, gdy Kamil wygrzebał się spod kołdry. Szybko zebrał się do wyjścia, żeby znów nie musieć słuchać kazań, że spóźni się na lekcje. Wszak mógłby się zbuntować i robić, co zechce, od dwóch dni jest przecież pełnoletni. Jednak maturę chciałby mieć. Ojciec zawiózł go pod samą szkołę. Robił tak od pewnego czasu, by syn znowu nie urwał się na wagary. Jerzy odprowadził go wzrokiem
Było około 7 rano, gdy Kamil wygrzebał się spod kołdry. Szybko zebrał się do wyjścia, żeby znów nie musieć słuchać kazań, że spóźni się na lekcje. Wszak mógłby się zbuntować i robić, co zechce, od dwóch dni jest przecież pełnoletni. Jednak maturę chciałby mieć. Ojciec zawiózł go pod samą szkołę. Robił tak od pewnego czasu, by syn znowu nie urwał się na wagary. Jerzy odprowadził go wzrokiem
źródło: 10616830_630415040405549_2040760607_n
Pobierz
Komentarz usunięty przez moderatora
@kvoka Często o tym piszesz.
Prypeć stanowi podręcznikowy przykład „idealnego socjalistycznego miasta”. Zbudowane w kilka lat miasto mogło się poszczycić niezwykle spójną i komfortową architekturą tworzoną od początku do końca z myślą o mieszkańcach i ich potrzebach (ewentualnie partii i jej potrzebach). Za tym osiągnięciem stała dwójka „naczelnych architektów miasta Prypeć” - Giennadij Iwanowicz Oleszko, któremu zawdzięczamy narodziny miasta, i Maria Władymirowna Procenko, która asystowała po jego śmierci. Jak się często
źródło: 431267050_798997502260745_3167806246940168779_n
Pobierz@Sweet-Jesus: jest tu jakas luka informacyjna jak to sie stalo ze ktos kto nie mial szans na "awans spoleczny" zostaje naczelnym architektem niezwykle istotnego dla zsrr miasta. Brzmi jak spory