Na mapie Europy widoczne są tylko dwie nazwy krajów, które etymologicznie wywodzone są z języka polskiego. Jest to nazwa „Polska” (od słowa „pole”) oraz „Ukraina” (od słowa „ukraina” oznaczającego niegdyś pogranicze). W części polska jest również nazwa „Słowacja”, która swoją genezę znajduje w języku słowiańskim mając przy tych charakter nazwy odetnicznej oraz nazwa „Łotwa”, która z kolei przetransponowana została przez inflandzkich Polaków z języka łotewskiego. Dużą część nazw państw widocznych na mapie
źródło: comment_1638290320B6bMHfMdrip94UDUZNMWDe.jpg
Pobierz
Pochodzenie słowa, określającego ten bodaj najsłynniejszy napój dzieli się na dwie odnogi: pochodne południowochińskiego "te" oraz pochodne północnochińskiego "cha" ("cza"). W rzeczywistości oba słowa określają dokładnie to samo, chodzi tylko o różnice dialektowe. Jednak to, w jaki sposób nazywa się herbatę w danym języku, mówi nam całkiem sporo o tym, skąd dany naród nabył kulturę jej picia.
Infografika poniżej w uproszczony sposób przedstawia nam tę zależność
źródło: comment_1639565948Dy18X5y4wJ1kVcwrNgZy50.jpg
PobierzJak na śniadaniu był mniejszy ruch, to się zgadaliśmy, że jakaś jej babcia czy prababcia była Polką. I że była w Polsce kiedyś (jeszcze za komuny) i że to co pamięta najbardziej, to że wszyscy ciągle pili herbatę.
Bardzo poprawnie