Będąc jeszcze w liceum moja polonistka powiedziała coś co zostało ze mną do dzisiaj i nadal się zastanawiam nad zasadnością jej słów. Babeczka stwierdziła, że losy dwóch bratnich dusz będą się ze sobą przecinać przez całe życie, ale nigdy nie dojdzie do sytuacji, w której te dwie osoby stworzą szczęśliwą relację. Zawsze temu dwojgu będzie stało coś na przeszkodzie, aby być razem. I mimo tego, że będzie ich do siebie ciągnąć to finalnie stworzą związki z zupełnie kimś innym - oczywiście będą kochać tę nową osobę, ale to nie będzie TO magiczne i niepowtarzalne uczucie jak to, którym darzyli swoją bratnią duszę. Po prostu tak jakby przeznaczenie z nich zakpiło i nie uwzględniło dla nich wspólnego szczęśliwego zakończenia. Dlatego z chęcią bym poczytała co Mirki i Mirabelki o tym sądzą, może ma ktoś podobne doświadczenia i się zgadza z tą koncepcją albo wręcz przeciwnie i uważa, że to brednie i sam tworzy ze swoją bratnią duszą szczęśliwą relacje.
@panthererose: ja tam się zgadzam. choćby dlatego, że każdy z nas przyzna, że pierwsza miłość, pierwsze zakochanie było silniejsze niż każde kolejne. jasne że człowiek nie #!$%@? się tylko raz w życiu, ale to nigdy nie będzie to samo co za pierwszym razem.
Ja ze swoją pierwszą miłością nie chciałabym być, wiec w sumie dobrze że ten los z nas zakpił. ale skłamałabym, gdybym powiedziała że kiedykolwiek poczułam coś silniejszego niż
@panthererose: "miłość" to jedynie fenyloetyloamina (PEA), noroadrenalina, dopamina i serotonina. Więc to co czujesz do osoby którą kochasz to tylko "chemia" ;)
@hermetyczniee: nie wiązałabym bezpośrednio pierwszej miłości z bratnią duszą, oczywiście może się tak zdarzyć, że naszą bratnią duszą okaże się pierwsza miłość, ale równie dobrze możemy poznać bratnią duszę w każdym momencie swojego życia. Poza tym wydaje mi się, że bratnie dusze nie łączy tylko miłość, ale coś więcej - więź na tyle silna, że te dwie osoby potrafią porozumiewać się bez słów
@panthererose: Bratnią duszą dla każdego człowieka może być wiele inbych osób, bardzo wiele. Gadanie o tej jedynej, magicznej osobie to romantyzm właściwy dla kobiet ʕ•ᴥ•ʔ
@panthererose: hm, ma to sens. Ja z dziewczyną poznałem się tutaj w dziwnych okolicznościach i to, że poznaliśmy się w taki a nie inny sposób i okazało się, że jesteśmy tak identyczni to był szok. Mieliśmy te same przemyślenia, te same zachowania, nawet w tym samym czasie o tym samym myśleliśmy i potrafiliśmy zrobić to samo nie wiedząc o tym. Mieliśmy takie same rytuały, poczucie humoru, nawet skrywaliśmy podobne tajemnice. Przez
@panthererose: no i to właśnie było to └[⚆ᴥ⚆]┘ w gruncie rzeczy to tej miłości było zbyt mało żeby to wyszło, mam na myśli to ze miłość pokona każda przeszkodę, a tu nie pokonała. ale pod względem duchowym byliśmy jak dwie połówki jednej duszy
Bratnią duszą dla każdego człowieka może być wiele inbych osób, bardzo wiele.
z tym akurat bym się nie zgodziła. Myślę, że to niemożliwe, aby dogadywać się wręcz bez słów, a przy tym mieć tyle wspólnego i czuć się tak dobrze w towarzystwie wielu osób.Taką wyjątkową bliskość można osiągnąć tylko z poszczególnymi osobami, a śmiem nawet twierdzić, że niektórzy nigdy tego nie doświadczyli.
Babeczka stwierdziła, że losy dwóch bratnich dusz będą się ze sobą przecinać przez całe życie, ale nigdy nie dojdzie do sytuacji, w której te dwie osoby stworzą szczęśliwą relację. Zawsze temu dwojgu będzie stało coś na przeszkodzie, aby być razem. I mimo tego, że będzie ich do siebie ciągnąć to finalnie stworzą związki z zupełnie kimś innym - oczywiście będą kochać tę nową osobę, ale to nie będzie TO magiczne i niepowtarzalne uczucie jak to, którym darzyli swoją bratnią duszę. Po prostu tak jakby przeznaczenie z nich zakpiło i nie uwzględniło dla nich wspólnego szczęśliwego zakończenia.
Dlatego z chęcią bym poczytała co Mirki i Mirabelki o tym sądzą, może ma ktoś podobne doświadczenia i się zgadza z tą koncepcją albo wręcz przeciwnie i uważa, że to brednie i sam tworzy ze swoją bratnią duszą szczęśliwą relacje.
#bratniedusze #uczucie #zwiazki #logikarozowychpaskow #logikaniebieskichpaskow #milosc #los #przeznaczenie
za dużo romantycznych opowiadań się naczytała
Ja ze swoją pierwszą miłością nie chciałabym być, wiec w sumie dobrze że ten los z nas zakpił. ale skłamałabym, gdybym powiedziała że kiedykolwiek poczułam coś silniejszego niż
@panthererose: byłbym ostrożny z twierdzeniami polonistki tak wybitnej, że nie dała rady nauczyć cię poprawnego użycia imiesłowów
Przez
Bo w tej chwili znaczy, że powiedziała to gdy ONA była w liceum.
https://www.ekorekta24.pl/blad-tozsamosci-podmiotu-a-imieslow-przyslowkowy-na-ac/
z tym akurat bym się nie zgodziła. Myślę, że to niemożliwe, aby dogadywać się wręcz bez słów, a przy tym mieć tyle wspólnego i czuć się tak dobrze w towarzystwie wielu osób.Taką wyjątkową bliskość można osiągnąć tylko z poszczególnymi osobami, a śmiem nawet twierdzić, że niektórzy nigdy tego nie doświadczyli.
@panthererose: Jak nie umiesz używać imiesłowów, to nie używaj. Słaba to była polonistka, skoro Cię poprawnie mówić nie nauczyła.
Kiedyś takie konstrukcje funkcjonowały jedynie w formie żartu („Będąc młodą lekarką przyszedł do mnie pacjent”).
twoja polonistka byla alpha widow i caly czas rozpamietywala bad boya z mlodosci, podczas gdy byla w zwiazku z beciakiem, zgadlem?