Wołam wszystkich plusujących mój wczorajszy wpis.
Ale daliście czadu z plusami, ale chyba tak popieprzona akcja zasługiwała na taką uwagę.
Ktoś w komentarzach zapytał "Kim Ty w ogóle jesteś, payatzu". No może nie dosłownie tak napisał, ale tak mi się skojarzyło.
Co w ogóle robię w Kambodży, czy mam równo pod sufitem i sporo odpowiedzi na inne pytania znajdziecie na moim Facebooku - Kręcę się po świecie.
Ale daliście czadu z plusami, ale chyba tak popieprzona akcja zasługiwała na taką uwagę.
Ktoś w komentarzach zapytał "Kim Ty w ogóle jesteś, payatzu". No może nie dosłownie tak napisał, ale tak mi się skojarzyło.
Co w ogóle robię w Kambodży, czy mam równo pod sufitem i sporo odpowiedzi na inne pytania znajdziecie na moim Facebooku - Kręcę się po świecie.
Lubicie oregano? Ja lubię. Nie wszyscy wiedzą jednak, że ta przyprawa (zanim stanie się przyprawą) prowadzi życie w ciekawej symbiozie na włoskich łąkach. Otóż mrówki z rodzaju myrmica też lubią oregano i zdarza im się zakładać kolonie w korzeniach roślinki, które przy okazji podgryzają. Oregano nie lubi tego, robi wrrr i produkuje substancję owadobójczą - karwakrol - który notabene nadaje ten charakterystyczny smak przyprawie. Problem w tym, że mrówki mówią "akurat nasz gatunek jest odporny na truciznę”, bo akurat ich gatunek jest odporny na tę truciznę. I co teraz?!
Otóż wtedy wchodzi on, motyl modraszek arion, cały na biało (z czarnymi plamkami na skrzydełkach). Modraszek tak lubi zapach oregano, zwłaszcza stresującego się i oblężonego, że postanowia złożyć jajko na roślince. Po dwóch tygodniach wykluwa się zeń larwa, która wszystkie staty zapakowała w illusion - przybiera kamuflaż z zapachów przyjemnych dla mrówek i sturlululuje się na ziemię. Przechodzące antmeny myślą “o, to jeden z naszych; dawaj z nami, kumplu” i zanoszą do gniazda ledwo powstrzymującego się od wybuchu złowrogim śmiechem oszusta.
Mrówki