Co robiła polska inteligencja, kiedy władza wysyłała policjantów, którzy strzelali z broni gładkolufowej do związkowców górników demonstrujących w Warszawie? I na przykład pociskiem z tej strzelby kiedyś wybili oko fotoreporterowi? Patrzyła w inną stronę, bo to buraki jakieś przyjechały, albo wkur... się, że im Śląsk stolicę blokuje (...).

Policja w III RP strzelała nie do górników jako grupy społecznej, tylko do tych, którzy rzucali mutrami w okna kancelarii premiera.

Wiesz co, ja jednak zawsze będę po stronie górników, którzy rzucają mutrami w okna, zamiast po stronie kryjących się za tymi oknami polskich inteligentów. Może to niesprawiedliwe, na pewno to postawa niegodna polskiego pisarza i tak dalej, ale ja właśnie będę po stronie górników, bo tak wolę. Bo mój dziadek zginął w kopalni. Bo wiem, skąd się wziąłem.

Mam więc w dupie na przykład inteligencką grę w skromność i zaangażowanie. Nie będę przejmował się tym, co według polskiego inteligenta wypada pisarzowi, a co pisarzowi nie wypada. Jako pisarz-cham będę sobie robił co mi

W zeszłym tygodniu zrobiłem za kierownicą dwa tysiące kilometrów po Niemczech i Szwajcarii. Było miło, tym bardziej, że niemiecka krytyka na niemiecki przekład "Króla" zareagowała szeroko i entuzjastycznie, a to od razu człowieka czyni do publiczności przychylnie nastawionym. Machnąłem więc tamże cztery udane Lesungen z moim wspaniałym tłumaczem Olafem Kühlem, udzieliłem kilku wywiadów, podpisałem dużo książek i przede wszystkim rozmawiałem, o wszystkim rozmawiałem i były to rozmowy bardzo ciekawe, ale pytanie zadawane mi najczęściej, oczywiście sformułowane w oryginale dużo grzeczniej i elegancko, gdyby je wyrazić w moim stylu brzmiałoby tak:

"Czy was już kompletnie w Polsce #!$%@?ło z tymi obozami? No przecież każdy wie, że to były niemieckie obozy. Po co w ogóle cały raban, po co tak sobie szkodzić?"

I co ja miałem na to powiedzieć? Nie mam ochoty tłumaczyć się z cudzej histerii. Więc odpowiadałem po prostu:

"Nie nas, tylko ich. I owszem, ich już kompletnie #!$%@?ło. Żyją w świecie infantylnych iluzji, emocjonalnie i intelektualnie na poziomie sześciolatków, niezdolnych do zmierzenia się z faktami. A ja nie mam z nimi nic wspólnego".

Nie mam ochoty tłumaczyć się z działań ludzi, z którymi właśnie nie mam nic wspólnego, poza językiem - a i to nie do końca, bo jednak, poza ogólnymi zrębami, ich chaotyczna, obsesyjna polszczyzna nie jest moją polszczyzną. Kiedy więc niemiecki dziennikarz pyta mnie, jak to możliwe, że polski ambasador krzyczy (to nie jest przenośnia, dosłownie krzyczy) na niemieckiego dziennikarza, to odpowiadam, że królestwem absurdu jest Polska, tu wszystko jest możliwe. Przecież nie będę próbował usprawiedliwiać polityki zagranicznej czy personalnej pod każdym względem obcych mi ludzi, przy których nawet Beck ze Śmigłym wyglądają na Talleyrandów.

Zawodowy sport niszczy. Psychicznie. Fizycznie jeszcze bardziej.

Do: Donald Tusk. Szanowny Panie Premierze, podobno czytał Pan ostatnio moją powieść. To miłe, mam jednak wątłą nadzieję, że się Panu w ogóle nie podobała i czuje się Pan teraz ze swojego cennego czasu równie dotkliwie przeze mnie okradziony, jak dotkliwie okradł mnie Pański dawny rząd z 50% kosztów uzyskania przychodu, którego to pozbawionego ekonomicznego sensu dla budżetu państwa, a bolesnego dla nas upokorzenia nie zamierzam Panu zapomnieć. Z poważaniem, Szczepan Twardoch

Ponieważ żyjemy w dzikim kraju, mój ostatni liścik do premiera Tuska spotkał się z odzewem różnych dziwnych i prorządowych dziennikarzy i jeszcze bardziej szemranych polityków, którzy jak to w Polsce bywa natychmiast zapomnieli, że jeszcze wczoraj byłem separatystą i folksdojczem na pasku i za srebrniki, a ostatnio nawet satanistą (Aleksandra Waliszewska, dzięki!) i zaczęli mi na dodatek składać różne dziwne propozycje. Na wszelki wypadek odpowiadam im więc wszystkim zbiorowo i od serca: #!$%@?ć. Dziękuję za uwagę.

Strasznie pluliście na ten rok 2016, a tymczasem... podsumujmy:

- poczciwy, wyrozumiały papa Twardoch napomina i rozlicza lewicę

- Magdalena Cielecka czuje się jak żydowskie dziecko za okupacji, bo ktoś w tramwaju spojrzał koso i skomentował jej znaczek KOD (Maciejowi Stuhrowi wrzucono do ogródka w ramach prześladowań zużyty kondom i "stertę papierów")

- Ryszard "Niezłomny" Petru wybrał się z misją pokojową do Portugalii

- szopka noworoczna

- Ełk - i komentarze