[mirekzwirek8]

Oddział Leczenia Nerwic – Day 6
Wstałem rano i w całym pokoju śmierdziało. Mój współlokator chyba miał wzdęcia, musiałem szybko wywietrzyć bo bym się udusił. Jego nie było, dopiero w łazience po śniadaniu go dojrzałem jak rzyga przy kiblu. Nażarł się jakiegoś gówna, więc pewnie go zwolnią z zajęć dzisiaj.

Z takich ciekawostek to dzisiaj udało mi się #!$%@?ć pierwszy raz w życiu wsad do kosza – zajebiście satysfakcjonujące uczucie. Przy okazji pogadałem trochę z Normikiem, którego szara mysza zlała na ostatniej imprezie. Spoko ziomek, ale trochę taki odpychający dla mnie z kilku względów. Między innymi vapuje i posługuje się nieśmiesznymi gagami z memów 2010, typu „Ale urwał” (no to już wiemy dlaczego dostał kosza). Taki żartowniś, jakbym siebie widział w podstawówce. Trafił na oddział bo w gimnazjum nie mógł się dostosować i zasymilować z nową klasą, szkolne gity wyłudzały od niego kasę, manipulowaly nim żeby np. Kradł czy robił odpały na lekcjach. Nieomal trafił do poprawczaka, ale jakoś ukończył szkołę, okupując to stresem i nerwami. Poszedł później do technikum, ale miał duże problemy z nauką, nie mógł zaufać ludziom i się zakumplować z kimś bo się bał że go znowu wykorzystają. Smutne. Historie ludzi z tego szpitala potwierdzają, jaki kolosalny wpływ wywiera prześladowanie w szkole na późniejsze zdrowie psychiczne.

Po gimnastyce się umyłem, odpocząłem i niedługo potem poszedłem na te warsztaty plastyczne. Jakaś młoda babka je prowadziła, kazała nam z użyciem farb, pasteli, bibuły, kleju, papieru kolorowego, nożyczek i innych bibelotów zobrazować nasze marzenia (w 2 godziny), a później przedstawić je grupie i o nich opowiedzieć na spotkaniu społeczności w poniedziałek. „Oo, to będzie w #!$%@? ciekawe” – pomyślałem. Ci co poszli na przepustkę mają to zadane do domu, więc mają lekką przewagę, gdyż jak później nam babka wytłumaczyła, trzy najlepsze prezentacje dostaną jakieś gównonagrody.

Moje marzenia przez depresję i brak chęci do życia mocno się zatarły, był nawet moment gdy nie marzyłem o niczym tylko o świętym spokoju. Ale przyjście na oddział wiele zmieniło. Po tylu latach znowu poczułem się jak w podstawówce – nawiązywałem kontakty z ludźmi, przy tym doskonale się bawiąc i ucząc normalnie funkcjonować. Kontynuując – moim największym marzeniem jest praca w jakiejś gazecie sportowej (głównie interesuje mnie piłka nożna, ale też trochę ręczna), robienie wywiadów, programów, reportaży, felietonów i podsumowań. Praca w komentatorce też wchodzi w grę, ale nie wiem czy po tylu przejściach mógłbym nauczyć się odpowiednio przekazać emocje w głosie. A głos i dykcję akurat mam, bo w podstawówce brałem udział w konkursach recytatorskich i pięknego czytania, zajmując miejsca na podium.

Innym moim marzeniem jest usamodzielnienie się. Mam już dość mieszkania z matką, która odkąd pamiętam była dla mnie nadopiekuńcza. Ojciec odszedł od nas jak miałem 5 lat, miał na mnie wywalone i ma do teraz, nawet alimentów przez dłuższy czas nie płacił a my się tułaliśmy z mieszkania do mieszkania, ledwie wiążąc koniec z końcem. Brak męskiego wzorca i chuchanie na mnie ze strony matki doprowadziło do tego, że jestem wrażliwą, płaczliwą pacyfistyczną #!$%@?ą. Nawet teraz mi matka zakazała dotykać oddziałowej pralki, bo jeszcze coś popsuje i ona mi w domu wypierze... ahh #!$%@?, szkoda strzępić ryja.

Kolejnym marzeniem jest też oczywiście normalne funkcjonowanie społeczne, czyli posiadanie różowej i kumpli. Mam już dość siedzenia w czterech ścianach podczas weekendów. Ogólnie to trochę trudne rzeczy do przedstawienia w formie obrazu ale coś tam skleciłem. Manualnie to ja zaawansowany nie jestem, ale powinno być OK.

Po ubabraniu się w bibelotach i kleju, poszedłem się ogarnąć i odpocząć. Po obiedzie mieliśmy wyjście na kręgielnie (konkretnie to do okolicznego salonu z grami takimi jak billard czy dart), więc się nawet cieszyłem bo nigdy nie byłem w takim miejscu. Spierdon poznaje świat część 2115.

No co, ogólnie wypad uważam za całkiem udany. Poszliśmy wraz z jednym z lekarzy psychiatrów do tej kręgielni. Szliśmy parami. Trochę mnie stres wziął więc do rudej nie podbiłem, ale ona sama do mnie zagadała już na obiedzie, więc na ten krótki spacerek przez Warszawę mogłem iść w jej towarzystwie. Sama się nawet zapytała, co taki zamyślony jestem. Od kilku lat nie słyszałem żadnego szczerego pytania o mój stan z ust innej osoby niż moja matka. Coś, co dla wielu jest normalnością, dla mnie jest na razie zetknięciem z czymś nieznanym.

Co do wypadu – oczywiście nie wiedziałem jak się dobrze rzuca kulą od kręgli, więc pierwsze pchnięcie skończyło się na mojej stopie, gdyż kula wyślizgnęła się z moich rąk. Wszyscy mieli bekę, łącznie ze mną. Dopiero facet z obsługi mnie poinstruował. No i dobra, ja dystans do siebie zawsze miałem, także ból dupy zerowy. Bawiłem się dobrze, choć strąciłem może z 4 kręgle.

Lepiej mi się rzucało do tarczy. Swego czasu miałem w pokoju lotki i tandetną tarczę, więc pamięć mięśniowa jeszcze jest i całkiem nieźle rzucałem. Ruda nie miała siły i ledwo dorzucała do tarczy, więc zdecydowałem się ją poinstruować, pokazałem jak się układa rękę itd. Tak blisko dziewczyny jeszcze nigdy nie byłem. Jej włosy takie pachnące i mięciutkie... Mój mózg chyba usiłuje mi przekazać że się zakochałem, bo nigdy takiego pociągu do dziewczyny nie czułem. Oby jednak nie, bo to się wszystko dzieje za szybko. To trzeba na spokojnie.

Później jeszcze pograliśmy (a raczej staraliśmy się grać) w bilarda, ale z kiepskimi rezultatami. Zagrałem też rundę w piłkarzyki z jednym ulańcem w długich włosach z którym dotąd nie zamieniłem słowa. Coś tam próbował do mnie zagajać o jakimś świadomym śnieniu, astralnej części ludzkiego bytu i innych pierdołach ala Dr. Strange. No i mnie #!$%@?ł w te piłkarzyki, także wiszę lujowi piwko.

Drogi pamiętniczku mirkowy, to by było na tyle z gorączki kręglowej soboty. Po wypadzie jeszcze pograłem chwilę na Switchu u lisicy i zamieniłem kilka zdań z ordynatorem, który się wygadał że mnie obserwuje i jest pod wrażeniem moich postępów. Mówił, że przy przyjęciu byłem „zamulonym zombie” (pisownia oryginalna, gość jest w #!$%@? szczery zawsze), a teraz widzi że rozwinąłem skrzydła i że potrzebuję ludzi wokół siebie by normalnie funkcjonować. No i tyle. Dobranoc miraski. Jutro nudny dzień bez zajęć bo niedziela (tylko prezentacja o zawodzie w formie pogadanki to do) więc może Q&A jakieś zrobimy jutro.

#naoddzialenerwic #depresja #zdrowie #psychika #fobiaspoleczna #nerwicalekowa #wychodzimyzprzegrywu

[mirekzwirek8]

Wołam przez MirkoListy plusujących ten wpis (99)

Nie chcesz być wołany/a jako plusujący/a? Włącz blokadę na https://mirkolisty.pvu.pl/call lub odezwij się do @IrvinTalvanen

Uważasz, że wołający nadużywa MirkoList? Daj znać @IrvinTalvanen

! @Jacob10294JJ @Cococinel @AnonimusP @HCMS1k @roko @oceanNerwowy @helga-von-klusken @Cedrik @omowaeomae @JohnMirra @michau507 @jabadabadupka @Bartoligni @CulturalEnrichmentIsNotNice @Glan @oldskulowyraper @RageBachus @Krtb @PaulStone @Madapuppet @Jerry664 @yungkaze @przegryw_z_00 @Bob_Rooney @kotbezbuta @DiMaria @BeerGrills @Greenvidia @strazak_piroman @Butre @CzarnyCzarniejszy @Ektor @bydyrysz @Dammix @Kamal63 @stronzo @bialegomisa @Wvlhvllv @

[mirekzwirek8]

[Vegann]

@mirekzwirek8: O zajebiscie, poproszę o wołanie do każdego wpisu ( ͡º ͜ʖ͡º)

[helga-von-klusken]

@mirekzwirek8: masz bardzo lekkie pióro i świetnie się to czyta. Kibicuję tobie i lisiczce.

[AnonimusP]

@mirekzwirek8: Czytam od niedługiego czasu bo chyba od dnia czwartego lub trzeciego i jeśli to nie bait to życzę powodzenia zarówno w życiu prywatnym jak i zawodowym! Z ciekawości - ile taka terapia może trwać? Bo nie wiem na ile odcinków się przygotować ( ͡° ͜ʖ ͡°) (a każdy lepszy od poprzedniego)

[michau507]

@mirekzwirek8 za dobrze i szybko to idzie, trochę podejrzane, coś w końcu jebnie

[bialegomisa]

Powodzenia! Bardzo ciekawie się to czyta. Z dnia na dzień więcej optymizmu

[Tomtomprom]

@mirekzwirek8: gościu nawet jak coś jebnie z rudą to nie będzie Twoja wina, takie akcje każdemu się zdażają. Czytałem każdy wpis z tej relacji i nie mogę sobie wybrazić Twoich zaburzeń, jesteś teraz na jakiś lekach, co bierzesz? W tym wpisie brzmisz mega pewnie i kontrolujesz wszystko co się w koło dzieje, analizujesz sytuacje i podejmujesz świadome mądre decyzje. Albo lekarz ma racje, albo to jakiś fake. Mam nadzieje jednak że

[Lucider5]

teraz widzi że rozwinąłem skrzydła i że potrzebuję ludzi wokół siebie by normalnie funkcjonować

@mirekzwirek8: Ordynator raczej ma racje, nie miałeś znajomych pewnie i wpadłeś w taki stan, jeszcze max kilka tygodni i będziesz normalnym czlowiekiem, mi np w glowie sie nie mieści jak tak szybko mozna zbudować jakas nic porozumienia tak jak ty z ta dziewczyna

[mirekzwirek8]

@AnonimusP jeszcze 11 tygodni max

[mirekzwirek8]

@michau507 oby nie, do tej pory zawsze jak się w moim życiu układało to szybko się #!$%@?ło, po 6 latach koczowania w piwnicy coś się musi zmienić na dłużej i głęboko w to wierzę

[choochoomotherfucker]

moim największym marzeniem jest praca w jakiejś gazecie sportowej (głównie interesuje mnie piłka nożna, ale też trochę ręczna), robienie wywiadów, programów, reportaży, felietonów i podsumowań.

@mirekzwirek8: Jak już wyjdziesz, to popytaj w lokalnych portalach informacyjnych, czy nie potrzebują kogoś do takiej roboty. Nie wiem, jak w innych miastach, ale w moim redakcje chętnie biorą ludzi do takiej dorywczej pracy, tylko na weekend albo np. kilka artykułów w miesiącu. Dobry sposób na

[mirekzwirek8]

@Tomtomprom ehh nie wiem, na oddziale jestem akurat bez leków gdyż taki mają sposób leczenia i szczerze ci napiszę że takie nagłe odstawienie dobrze mi zrobiło. Wcześniej miałem ciężką głowę i choć czułem wyciszenie w pracy czy w domu to szybko się zamulałem gdy wokół mnie się nic nie działo. Teraz bez leków jest o niebo lepiej, tyle że to chyba też efekt "terapii szokowej", jaką jest dla mnie pobyt na oddziale.

[mirekzwirek8]

@Lucider5 myślę że ma rację. W podstawówce byłem otwartym, żartującym, lubianym dzieciakiem nawet mimo problemów matki z pracą i lokum. Miałem kolegów, dobrze się uczyłem, spędzałem czas na powietrzu, zupełnie inne życie. To #!$%@? gimnazjum i próba samobójcza matki + olbrzymie problemy finansowe wszystko zniszczyły niestety

[mirekzwirek8]

@choochoomotherfucker też nad tym myślałem sporo, no ale brak odwagi i przymulenie rutyną mnie stanowczo zniechęciło. Snułem plany na zrobienie reportażu o moim lokalnym klubie piłkarskim, ale nic z tego nie wyszło. Zobaczę jak to sie wszystko dalej potoczy po wyjściu z oddziału i spróbuję

[mirekzwirek8]

@Bob_Rooney to nie jest typowy szpital dla psychicznie chorych. Tam idą ludzie ktorzy faktycz ie chcą się wyleczyć i którzy nie są groźni dla siebie i otoczenia. Nie ma tam samobójców, schizofremików, nie ma pasów, kaftanów czy innych stereotypowych dla paychiatryka atrybutów. To bardziej taki ala hotel integracyjny

[G.....n]

@mirekzwirek8 Przychodzisz do "wariatkowa" m.in. z powodu braku umiejętności bajerowania z Różowymi i już po kilku dniach na jakimś melanżu podbijasz do lisicy 8/10, która Ci się podoba, a ta zamiast uciec, zaczyna z tobą flirtować. Też bym tak chciał (ʘ‿ʘ). A może to leki zaczęły działać, dzięki czemu już się tak nie przejmujesz, "co ona powie"?

[Cybek-Marian]

@mirekzwirek8:

[chachor]

@mirekzwirek8: powodzenia Mireczku!