„Zamożność szlachcica [w Rzeczpospolitej] ocenia się wedle ilości posiadanych przezeń chłopów” – pisał Francuz Gaspar de Tende w połowie XVII wieku. Wieśniak był dla pana, zwłaszcza po potopie, elementem majątku, podobnie jak woły, budynki, narzędzia i areał ziemi." Autor: Kam

Jeszcze kilka lat temu żył w naszym kraju mężczyzna, który w młodości musiał odrabiać swoistą formę pańszczyzny!

W ostatnim czasie popularne, przynajmniej w niektórych kręgach, stały się publikacje poświęcone pańszczyźnie i uciskowi feudalnemu w Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Niektóre z nich poziomem bzdur dorównują opowieściom o „Wielkiej Lechii”, dlatego eksperci postanowili zebrać najpopularniejsze…

O systemie wyzysku pańszczyźnianego pisze się zwykle tak, jakby obejmował wyłączenie mężczyzn. To wyobrażenie zupełnie fałszywe. Pańszczyzna spadała na całą rodzinę chłopską. Na rzecz pana harował gospodarz, ale też jego synowie, pachołkowie, a wreszcie córki i żona.

Są poszlaki, że średniowieczni arystokraci faktycznie mieli przywilej odbycia pierwszego stosunku seksualnego z każdą poddaną wydawaną za mąż. Pytanie, czy to prawo egzekwowali, i w których krajach.

Według prawa międzynarodowego, a dokładnie Konwencji Genewskiej z 1956 roku, pańszczyzna jest praktyką zbliżoną do niewolnictwa. Jest to stan, w którym dzierżawca zmuszony jest do zamieszkania na terenie należącym do innej osoby i wykonuje na jej rzecz pewne usługi.

Praca za darmo, od świtu do nocy. Życie w nędznych chatach przypominających ziemianki. I kompletne bezprawie. Sprawdzamy czy polscy chłopi naprawdę w niczym nie różnili się od czarnoskórych niewolników na amerykańskich plantacjach. I czy rzeczywiście dało się odrabiać pańszczyznę.

52 dni w ciągu roku odrabiał chłop pańszczyźniany. W Polsce dzień wolności podatkowej oficjalnie przypada na 14 czerwca.

Teza o feudalnym charakterze dzisiejszych polskich realiów nie jest nowa, ale chyba nikt nie rozpatrywał neosarmackości w odniesieniu do jej ekonomicznego uzasadnienia i motoru – obyczaju pańszczyźnianego. A przecież to właśnie coraz mocniej zaznacza się w naszym życiu społecznym i gospodarczym ...

OPINIA: Zdaniem red. Rafała Ziemkiewicza, nasz kraj przed kryzysem uratowała w dużej mierze mentalność Polaków, czyli beztroski kretynizm, który charakterystyczny jest dla krajów postkolonialnych.

Chłop pańszczyźniany pracował więc dla pana feudalnego na początku XVI wieku 52 dni w roku, a później 104 dni. I to był feudalny wyzysk. My na początku XXI wieku pracujemy dla Najjaśniejszej Rzeczypospolitej 164 dni. I to jest sprawiedliwość społeczna.