Czy zastanawialiście się kiedyś od czego pochodzą polskie nazwy miesięcy? Są one wyjątkowe na tle większości języków europejskich. Zamiast pochodzić od łacińskich nazw (jak styczeń = Januarius, luty = Februarius itd.) wywodzą się z dawnej słowiańszczyzny i odnoszą się głównie do zjawisk przyrody, prac rolnych albo obyczajów
1. Styczeń – od „stykać się”, czyli „stykają się” stary i nowy rok.
2. Luty – od „srogi, lut(y)”, czyli surowy, mroźny miesiąc.
3. Marzec – zapożyczenie z łac. Martius (miesiąc boga Marsa). To wyjątek, który przeszedł do polszczyzny ze średniowiecznej łaciny.
4. Kwiecień – od „kwitnienie”, miesiąc zakwitania roślin.
5. Maj – z łac. Maius, miesiąc poświęcony rzymskiej bogini Mai. Kolejne zapożyczenie.
6. Czerwiec – od owada „czerwca”, z którego wyrabiano czerwony barwnik; dawniej też kojarzony z dojrzewaniem pierwszych owoców.
7. Lipiec – od kwitnących w tym czasie lip.
8. Sierpień – od sierpa używanego podczas żniw.
9. Wrzesień – od kwitnących wrzosów.
10. Październik – od „paździerzy”, czyli zdrewniałych łodyg lnu i konopi pozostających po międleniu.
11. Listopad – od opadających liści.
12. Grudzień – od „grud”, czyli zamarzniętych brył ziemi na drogach i polach.
@czarna_olewka: Marzec i Maj miały swoje nazwy brzezień od brzóz i trawień wiadomo od czego. Nie wiem jednak czemu zanikły i wyparły je łacińskie nazwy
@czarna_olewka: a mnie ciekawi jedno - jak to możliwe, że w kulturze łacińskiej i słowiańskiej nowy rok liczony jest od tego samego momentu? I czy Słowianie też mieli taki sam podział na 12 miesięcy? Wydaje mi się, że nie... musieli przejąć podział roku od zachodnich, ale nazwać po swojemu.
@czarna_olewka: jak lubisz ciekawostki to popatrz jak są skolerowane święta chrześcijańskie z tymi hatfu przesileniami pogańskimi XD podpowiedz: korekcja dat w kalendarzu gregoriańskim
@the_one_who_knows_the_only_Truth: sa różne kalendarze, dla uproszczenia na świecie korzystamy z jednego. Ale w takiej Tajlandii np lokalnie jest rok 2566.
1. Styczeń – od „stykać się”, czyli „stykają się” stary i nowy rok.
2. Luty – od „srogi, lut(y)”, czyli surowy, mroźny miesiąc.
3. Marzec – zapożyczenie z łac. Martius (miesiąc boga Marsa). To wyjątek, który przeszedł do polszczyzny ze średniowiecznej łaciny.
4. Kwiecień – od „kwitnienie”, miesiąc zakwitania roślin.
5. Maj – z łac. Maius, miesiąc poświęcony rzymskiej bogini Mai. Kolejne zapożyczenie.
6. Czerwiec – od owada „czerwca”, z którego wyrabiano czerwony barwnik; dawniej też kojarzony z dojrzewaniem pierwszych owoców.
7. Lipiec – od kwitnących w tym czasie lip.
8. Sierpień – od sierpa używanego podczas żniw.
9. Wrzesień – od kwitnących wrzosów.
10. Październik – od „paździerzy”, czyli zdrewniałych łodyg lnu i konopi pozostających po międleniu.
11. Listopad – od opadających liści.
12. Grudzień – od „grud”, czyli zamarzniętych brył ziemi na drogach i polach.
#ciekawostki #gruparatowaniapoziomu
@czarna_olewka: od liści, które opadły*
@czarna_olewka: oryginalnie "brzezień"
leden
únor
březen
duben
květen
Plusik dla mireczka/mirabelki