W naszym klasztorze jest jedna mniszka. Jest wiele miłych mniszek, ale... (@KrolWlosowzNosa)

W naszym klasztorze jest jedna mniszka. Jest wiele miłych mniszek, ale jedną z nich znam od około 17 lat. Jest zawsze bardzo miła. To jest w pewnym sensie niemożliwe. Więc zapytałem ją: "Jak możesz być zawsze taka miła?". Odpowiedziała: "To miłe uczucie być miłym. Przyjemnie jest być miłym człowiekiem."

Czyż nie jest to prawda? To był dla mnie moment wglądu. Bo powiedziała: "Robię to, bo to przyjemne uczucie kiedy jest się miłym". To była prawda, a ja pomyślałam: „Tak, jeśli mój ton głosu nie był specjalnie miły lub jeśli coś nie do końca uprzejmego wyszło z moich ust - co zdarza się od czasu do czasu - nie czuję się potem dobrze.”

„Och, nie powinnam była tego powiedzieć lub czegoś zrobić”. Jeśli nie mogliście się pohamować, co się zdarza, i co jest w porządku, to nie czujecie się potem dobrze. To daje dodatkową zachętę do robienia dobra poprzez swoje czyny czy mowę. Nawet jeśli tylko macie życzliwe myśli, czujecie się w wyniku tego dobrze. Więc jest to świetny sposób myślenia o tej kwestii, na który nigdy wcześniej nie wpadłam.

Wzbudziło to we mnie refleksję: "Och, lubię czuć się dobrze, więc powinnam chcieć stać się dobrą osobą". To jest dobry sposób na stanie się taką osobą. Chodzi o to, że z pewnością nie zawsze możemy być dobrzy, więc kolejna rzecz: świetnie potrafimy wzbudzać w sobie poczucie winy, a to nie jest pomocne. Tak więc następną rzeczą, jeśli chcecie się głęboko odprężyć, jest to, że musimy nauczyć się wybaczać samym sobie, musimy umieć to zrobić. W przeciwnym razie, jeśli tego nie zrobimy, uczyni to naszą obecną chwilę nieprzyjemną.

W takich chwilach próbujemy uciekać w przyszłość, aby o tym zapomnieć lub uciekać w przeszłość, również żeby o tym zapomnieć. Zamiast tego, o wiele lepiej jest, gdy jesteśmy w stanie faktycznie sobie wybaczyć. Z pewnością każdy z nas, w tym ja, nie jesteśmy doskonałymi ludźmi, ponieważ gdybyśmy byli, nie byłoby nas tutaj, bylibyśmy w pełni Przebudzeni. A jednak wciąż tu jesteśmy. To dlatego, że wciąż mamy swoje splamienia. Taka jest natura splamień umysłu, że od czasu do czasu każą nam robić jakieś niemądre rzeczy. To jest normalne, to znaczy być człowiekiem.

Karunika Bhikkhuni
http://sasana.wikidot.com/czytelnia

#medytacja #buddyzm #psychologia #buddyzmnadzis