Aktywne Wpisy

Bayadasaurus +33
Opis moich przygód z kurtyzanami/escortkami/prostytutkami/sexworkerkami/#!$%@?/dziwkami/paniami lekkich obyczajów, od najlepszej do najgorszej
Miejsce 1: Jedyna u której byłem więcej niż raz a w zasadzie to cztery razy. Młoda, nie więcej jak 20-21 lat (mogła mieć nawet poniżej 20, twierdziła że ma 19). Cudowne długie włosy, dość duże cycki i - jako jedyna z sześciu - nieogolone wiadome miejsce intymne. Zero tatuaży co w przypadku późniejszych miejsc wcale nie takie oczywiste i słodka twarz
Miejsce 1: Jedyna u której byłem więcej niż raz a w zasadzie to cztery razy. Młoda, nie więcej jak 20-21 lat (mogła mieć nawet poniżej 20, twierdziła że ma 19). Cudowne długie włosy, dość duże cycki i - jako jedyna z sześciu - nieogolone wiadome miejsce intymne. Zero tatuaży co w przypadku późniejszych miejsc wcale nie takie oczywiste i słodka twarz





Często używacie pustych bloków catch w funkcji? Czy to rzeczywiście taka zła praktyka?
Próbowałem to robić na inne wszelakie sposoby, ale nie wiem jak inaczej sprawdzić czy element istnieje niż poza odwołanie się do niego i oczekiwanie na NullPointerException. Chyba że wy macie jakiś pomysł ( ͡º ͜ʖ͡º)
@AnanasowyOcelot: kurcze, wygląda fajnie, ale nie mam jak tego zastosować ( ͡° ʖ̯ ͡°)
if ( object == null) ?
@eovenn: co prawda nie jest to baza a workbook, no ale pocieszyłeś mnie
Wyjątki są mało optymalne. Musi być inny sposób przecież.
@eovenn: co
@coll: Nie. Tak. Czasem trzeba, ale nie w Twoim przypadku.
tutaj masz kod jeśli będziesz chciał zerknąć i coś powiedzieć http://pastebin.com/HT5g8Trq
Aczkolwiek pisałem to w notatniku, więc nie gwarantuje, że działa out-of-box. W każdym razie kluczowy tutaj jest rowIterator, który załatwia Ci NPE w przypadku odwołania do nieistniejącego wiersza.