#kilofyirewolwery
Epilog

Bruce Wołodyjowski postanowił porozmawiać z generałem Udiną. Powiedział mu o wszystkich niebezpieczeństwach jakie napotkali na terenach starego Louis Colony i przekazał mu swoją gotowość do podjęcia się misji najemniczej. Generał wysłuchawszy go uznał, że sytuacja może być trudniejsza niż mu się wydawało i w związku z tym postanowił osobiście poprowadzić oddział kawalerii do Fortu Tutor, a następnie na wioskę indian Czarnych Stóp. Bruce poprosił także o nowego konia, z racji, że podczas potyczki z bandytami, zmuszony był zabić swojego wierzchowca. Generał z radością zgodził się wesprzeć swoich nowych bohaterów zachodu. Łowcy długo dyskutowali czy chcą dołączyć do ekspedycji Udiny, w pewnym momencie zauważono brak Wylewolwerolanego Rewolweru Billy’ego.
- Gdzie on jest?
- Nie. Nie mówcie mi nawet…Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3lowcywprdlu #kir3usarmy

- Hello there! - powiedział Greg - a co tu się wyprawia?
Z lasu na północy wyłonili się łowcy #!$%@?, zwabieni odgłosami #!$%@?. Ich oczom ukazało się pobojowisko, wojskowi, który sprawdzali pobliski zagajnik w poszukiwaniu ukrywających się myśliwych, a w samym środku, zalany krwią z dziury z brzucha i uda, Nathaniel White.
- Boszee, kolego jakim cudem ty jeszcze stoisz?
- Szeregowy Gadfly melduje się na rozkaz! - powiedział Sebastian, który także trafił na pole bitwy.Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3lowcysynakolezankitwojejmamy

Gregory Mayhew wjeżdżał do fortu Affames na czele swojej drużyny, na jego koniu leżał przewieszony, skrępowany Henry Dodge. Gregory był dumny jak paw, że to im udało się coś, czego nie dokonał nikt wcześniej przez ostatnie 6 lat. Schwytali Henrego Dodgea - żywcem! Zaraz za nim triumfalnie, na prawie-pancernym wozie wjechali inżynierowie Theodor Awer i Wylewolwerolany Rewowler Billy. Na wozie znajdowała się duma Awera, kartamdżownica. Żołnierze stacjonujący w forcie przyglądali się z zaciekawieniem tej dziwnej broni, ale nikt nie odważył się podejść zapytać, co to tak właściwie jest. Następny w tej niezwykłej karawanie był Henry Schtahter, nieoceniony medyk, który uratował swoich towarzyszy niezliczoną liczbę razy. Zawsze na służbie, jeszcze 15 minut temu zmieniał opatrunek dowódcy, żeby ten prezentował się bardziej elegancko przy odbieraniu nagrody. Noszenie zakrwawionego bandaża jest strasznym nietaktem. Obok niego na pożyczonym koniu jechał saper Bruce Wołodyjowski. Jego mętny wzrok mówił, że niedawno przeszedł ciężkie chwile. W rzeczywistości jednak, odruchowo, jako zboczenie swojej profesji, zastanawiał się w którym miejscu najlepiej byłoby podłożyć dymanit, aby zrobić jak największą wyrwę w murze fortu. Korowód zamykali Beznogi Johnny i Chad King. Wybitni rewolwerowcy. Ich szybkie ręce wiele razy ulżyły drużynie w potrzebie.

Na powitanie wyszedł im Generał Udina. Obok zauważyli jeszcze jednego wojskowego, o śniadym kolorze skóry, w mundurze umorusanym od prochu, najwyraźniej dopiero co tutaj przybył.
“Ejże, czy to nie ten typek, którego widzieliśmy wczoraj na horyzoncie?” - pomyślał Thed. “Ejże, czy to nie ta banda, którą widziałem za sobą wczoraj na horyzoncie?” - pomyślał Vasyl Gabor.Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3usarmy #kir3bobrownicy

Bobrownicy siedzieli w swoim obozie, część z nich lizała rany, reszta zastanawiała się co począć dalej. Conan postanowił rozejrzeć się po okolicy, przy okazji, gdy oddalił się, aby się wylać. Na pobliskim wzgórzu zauważył niewielki fort, na środku powiewała amerykańska flaga, natomiast palisadę zdobiły głowy indian. Obejrzał się za siebie. Cóż, jeżeli wojskowi mają dobrych wartowników, to prawdopodobnie ich już wypatrzyli. Wrócił do swoich podzielić się informacjami.
- Co robimy?
- Ich interesują indianie, nie my. Dlaczego mielibyśmy się obawiać?
- Echh… marzę o tym, że na widok munduru US odetchnę z ulgą i pomyślę, że jestem bezpieczny...Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3bobrownicy

- Idziemy dalej.
- Ale oni nie mogą iść!
- Idziemy dalej, ale powoli.
Bobrownicy zgodnie z umową postanowili oddalić się z ziem indian. Podróż nie była prosta, ponieważ John oraz McClaine byli ciężko ranni i towarzysze musieli pomóc w ich transporcie. Antonio robił co mógł, aby uleczyć ich rany, ale zajmowanie się rannymi w biegu to niemałe wyzwanie. Dodatkową bolączką był fakt utraty ukochanego przywódcy, bobrowniczki Dorothy. Cała drużyna upadła trochę na duchu. Conan swoją świętą księgą starał się podnieść nieco morale drużyny udzielając im bobromentów.Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3lowcysynakolezankitwojejmamy

- Od teraz pełnimy cyklicznie warty. Nie ma już miejsca na jakikolwiek błąd, jesteśmy zbyt blisko sukcesu. - powiedział Gregory, leżąc na wozie.
Henry Schtahter zajmował się jego ranami. Obok leżał związany i zakneblowany Henry Dodge, który chyba stracił nadzieję na jakikolwiek ratunek. Ostatnia próba wykazała, że jego ludzie to banda idiotów, a jedyny powód dla którego ich banda jako tako działała było jego dowództwo.
Przez knebel, nie mógł nawet splunąć ze złością.
Inżynierowie Theodor i Billy zajęli się naprawą kartamdżownicy. Robili to w trakcie krótkich postojów, aby nie opóźniać marszu, ale na szczęście usterka okazała się niezbyt skomplikowana i broń wróciła do swojej pierwotnej funkcjonalności.Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3lowcywprdlu

- I co, po prostu was puścili?
- Tak, nie mogła się oprzeć włoskiemu akcentowi Matthewa. Wymieniliśmy Wilczka i daliśmy słowo scouta. Poza tym, ona chyba stara się to załatwić w miarę pokojowo.
- Pewnie nieźle dostali od naszych dzielnych wojskowych i się teraz boją.
- Wątpię.Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3usarmy

Wolfgang w końcu powrócił do Fortu Tutor. Zauważył kilka zmian w konstrukcji, których nie zatwierdzał w swoim projekcie, ale uznał, że w sumie to całkiem nieźle to wyszło. Po kilku dniach nieobecności miał świeżą głowę do usprawnień fortu i chciał się tym zająć tak szybko jak może. Na początku jednak postanowił podzielić się swoimi odkryciami z dowództwem.
- Sir! Melduję, że na wschód oraz na południe od nas nie ma śladów indian. Wygląda na to, że jedyne zagrożenie od nich znajduje się w górach na zachodzie. Północne lasy są zagadką.
- Ale z północy jeszcze nikt nie przyszedł. - odpowiedział White. - Świetna robota z mapami. Jak tylko nasi tu dotrą będą nam na pewno wdzięczni za tak dokładne rozpoznanie.
- Jedyne czego nam brakuje to mapa zachodnich terenów. Jednak jest to niezwykle niebezpieczne, zważając na to co spotkało Halla, Wallhacka i Forwhata.Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3lowcysynakolezankitwojejmamy

Łowcy syna koleżanki twojej mamy podróżowali zgodnie z założonym kierunkiem. Gregory był niepocieszony faktem, że nie udało im się złamać Dodge'a. Pocieszało go jednak to, że już niedługo pozbędzie się tego ciężaru i zdobędzie zasłużoną nagrodę oraz sławę. Tak. Złapać słynnego Dodge'a i to jeszcze żywcem.
Grupa nie spieszyła się. Wydawało się, że im bardziej oddalają się od krainy indian tym są bezpieczniejsi. Nawet dzikich zwierząt nie napotykali zbyt wiele, co akurat było dziwne, bo tereny nadrzeczne często obfitowały w bobry. Bruce rozglądał się wyraźnie za czymś, ale najwyraźniej nie znalazł tego. “Eh. Biały bóbr to pewnie taka sama bujda jak święty Mikołaj…” pomyślał sobie.
Po dłuższej wędrówce postanowili w końcu zatrzymać się. Gregory i Thed po raz kolejny postanowili “rozmówić się” z Henrym Dodgem. Jak zwykle nic z tego nie wyszło. Dziś jednak bandyta miał wyjątkowo dobry humor. Rozzłościło to nieco łowców i zaczęli go szarpać i bić, a on tylko bardziej się z nich śmiał. W pewnym momencie Bruce zauważył, że jego rękaw jest dużo krótszy niż był i bardzo postrzępiony. Puzzle ułożyły się w całość. Dodge rozpruwał zębami swoją koszulę, żeby zostawiać za sobą ślady, których nikt z łowców nie zauważył. Nagle rozległ się strzał i wybuch dymanitu. Cała drużyna została kompletnie zaskoczona. Wybuch na szczęście nikogo nie zranił, ale Bruce został postrzelony w rękę. Wygląda na to, że bandyci postanowili odbić swojego herszta.
- Do wozu! Za osłony! - zakrzyknął Theodor i sam schował się do swojego “pojazdu”. Bruce zabił jednego konia, aby jego cielsko posłużyło jako osłona.Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3bobrownicy

- Jeżeli szamanka nie odwoła swoich słów to stąd #!$%@?.
- A co powiedziała?
- Że mamy #!$%@?ć…
John Dwayson postanowił “uporządkować” nieco pobojowisko i poznosił ciała martwych indian do młyna, a następnie zabarykadował wejście. Nie wiadomo co chciał osiągnąć przez ten swojego rodzaju pochówek, być może zabezpieczenie ciał przed zwierzętami, zanim znajdą je ich ziomkowie. Mogło to być uznane za przyjazny gest w kierunku indian. Po wielu starciach, była to miła odmiana. (Rzecz jasna, “napięte” stosunki z indianami, to nie była tylko wina Bobrowników). Następnie wyruszyli na wschód, oddalając się z ziem, określonych przez szamankę jako święte.Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3usarmy

Zurichskich i Gadfly postanowili się rozdzielić. Inżynier skierował się z powrotem do fortu. Sebastian chciał jeszcze nieco poeksplorować tereny nad rzeką. Po kilku godzinach natknął się na niewielkie stado wilków. Zwierzaki nie zauważyły go, ale aby pójść dalej omijając je, musiałby nadrobić sporo drogi. "Żryj to kundlu" pomyślał żołnierz i sięgnął po broń. Gadfly przytknął strzelbę do twarzy, przymierzył i zabił niczego niespodziewającego się wilka. Pozostałe dwa w pierwszej kolejności rozpierzchły się, jednak po chwili zauważyły go i popędziły w jego stronę. Sebastian wyciągnął rewolwer i oddał kolejny strzał, niestety chybiony. Pierwszy z wilków skoczył na niego, Gadfly próbował uchylić się, ale wilk uczepił się jego ręki. Żołnierz zignorował szarpiącego go futrzaka i przycelował w drugiego, który już niemal go dosięgnął. Niestety i tym razem spudłował. Drugi wilk rzucił się na niego, próbując go przewrócić. Sebastian sięgnął po nóż. Pierwszy z wilków poluzował na chwilę uścisk, po czym złapał mocniej, pogłębiając ranę. Gadfly ryknął z bólu. Wilk, który próbował go przewrócić skakał do jego szyi. Sebastian wbił mu nóż w podbrzusze i kopnął go, a ten padł i jeszcze żywy wił się w konwulsjach. W ferworze walki, rzucił drugim wilkiem o ziemię, ale ten nie wypuścił uścisku. Gadfly skoczył na bestię i przygwoździł go do ziemi. Spanikowane zwierzę zaczęło kąsać i drapać. Sebastian zdołał uwolnić rękę i chwycił wilka za gardło. Zacisnął swój uścisk i po kilku dłuższych chwilach udusił wilka. Gdy nieco się uspokoił postanowił opatrzyć swoje ramię. Okazało się, że ugryzienie nie było bardzo groźne, toteż pozbierał swoje rzeczy, porozrzucane w trakcie szarpaniny i wyruszył dalej.

Zurichskich z kolei przekraczając Missouri natknął się na niewielkie stado bobrów. Był niemal pewny, że wcześniej widział w okolicy myśliwych polujących na te zwierzęta, ale teraz nie było po nich nawet śladu. Trochę go to zastanowiło, ale postanowił się tym szczególnie nie kłopotać. Tym co jeszcze zwróciło jego uwagę był śnieżnobiały bóbr. 
-Interesujące… - powiedział do siebie i zanotował swoje spostrzeżenia. Biały bóbr wyglądał jakby był bobrem alfa. Pozostałe bobry zdawały się mieć do niego respekt i "słuchały" go. Zwierzęta zorientowały się, że są obserwowane i szybko uciekły pod wodę. Biały bóbr zanim odszedł ostentacyjnie wyszczerzył zęby do Zurichskiego.Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3lowcywprdlu

Matthew pierwsze co zrobił po przebudzeniu się ze śpiączki, to zaczął rysować plany kolejnej broni. Miał jeszcze parę kawałków papieru, które jako naukowiec zawsze zabierał na wyprawy, na wypadek niespodziewanego natchnienia. Tak było i tym razem. Spod ołówka zaczął wyłaniać się iście diabelski wynalazek.
-Yyy co to właściwie ma być?
-Wyrzutnia dymanitu! Wsadzasz tu, przekręcasz to i bum. Dymanit leci tam, o. I precyzyjnie trafia w cel, nie to co rzucanie jak jacyś ludzie pierwotni.
Po całym dniu pracy i rozmontowaniu 4 strzelb wynalazek nabrał kształtu, niestety jako, że dymanit jest dobrem deficytowym. Matthew będzie zmuszony przeprowadzić tak zwane testy na polowaniu.Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3lowcywprdlu

Emily miała tej nocy zły sen. Śniła jej się Dorothy, w swojej zwykłej karlej postaci. Komu kiedykolwiek przyśnił się karzeł ten doskonale wie, że to prawdziwy koszmar. Dorothy nie musiała nic robić, sama jej obecność była przerażająca. Emily po przebudzeniu nie potrafiła sobie nawet przypomnieć w jakiej scenerii widziała karlicę. To nie miało znaczenia. 
Zerwała się nagle ze swojego legowiska i rozejrzała wokół. Reszta jeszcze spała. Matthew ciężko dyszał, zaś wilkoindianin… mogłaby przysiąc, że się do niej uśmiechnął, jakby wiedział o czym właśnie śniła. Czekał ją ciężki dzień. Kolejne zmagania by wyrwać śmierci Matthewa i Wilczka (tak go pieszczotliwie nazywali). 
Drżącymi rękami sprawdziła temperaturę rannych. Zmieniła niezdarnie opatrunki i zaparzyła ziół. Musiała to robić dwa razy, bowiem za pierwszym razem wszystko rozlała. Jeżeli cuda istnieją, to fakt, że Matthew i Wilczek nadal żyją pomimo tej opieki, można do nich zaliczyć. Kolejnego dnia nawet odzyskali przytomność.

TymczasemPokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3lowcysynakolezankitwojejmamy

Gregory przerzucił związanego Dodgea przez swojego konia. Upewnił się, że więzy są nienaruszone oraz że więzień nie zsunie się z konia nawet, gdyby poszedł w galop. Henry Schtahter dopił swoje ziółka na wzmocnienie, a Chad podkreślając swoją dominację, ostentacyjnie sikał na palenisko dogaszając je. Theodor i Billy główkowali w jaki najlepszy i najszybszy sposób zmontować resztę wozu. 
Gdy wszyscy byli już gotowi, wyruszyli na północ. Gregory ocenił, że są już raczej bezpieczni, nie wyglądało jakby ktoś ich ścigał, dlatego cała drużyna postanowiła nie śpieszyć się za bardzo, aby nie zajeździć koni, ani siebie. Po pewnym czasie dotarli do Missouri i dalej podążyli wzdłuż jej brzegu. W końcu, gdy słońce zaczęło powoli znikać za horyzontem zrobili postój.
Thed i Billy natychmiast przystąpili do pracy. Mieli już dokładnie rozplanowane dalszy plan działań przy budowie wozu, a tam gdzie się zatrzymali, drewna było już pod dostatkiem. Wóz był raczej prymitywny, ale spełniał swoją funkcję bardzo dobrze. Złożony ze sprytnie połączonych gałęzi wyglądał bardziej jak dzieło lokalnego rzemieślnika-artysty niż faktyczny środek lokomocji, jednak zważając na warunki, inżynierowie wykonali kawał dobrej roboty.
Tymczasem Chad, Bruce, Gregory i Johnny postanowili po raz kolejny rozmówić się ze swoim więźniem.Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3usarmy

Zurichskich i Gadfly kontynuowali swoją męską przygodę eksploracyjną. Podróżując w sobie znanym kierunku Zurichskich skrupulatnie notował wszystkie spostrzeżenia na temat wartościowości badanych terenów pod względem militarnym. Obecnie znajdowali się na płaskiej prerii, tak więc kawaleria US miałaby tutaj spore pole do popisu. Prawdopodobnie jednak nie będzie miała okazji walczyć na tak dogodnym terenie, bowiem para wojskowych już kolejny dzień z rzędu nie natrafiła na żadne ślady indian. W przeciwieństwie jednak do poprzedniego dnia, napotykali więcej zwierząt, w tym dzikie mustangi i bizony. W końcu postanowili zatrzymać się i rozbić obóz.
-Zobacz. Odkryliśmy i opisaliśmy już wszystkie tereny leżące na południe od naszego fortu, aż dotąd. - tu Zurichskich wskazał palcem na kawałku papieru. - Z taką wiedzą można planować działania wojenne z niebywałą dokładnością.
-Taaa - odpowiedział Gadfly, który był chyba nieco znudzony faktem, że ich wyprawa przedłuża się, a na horyzoncie nie widać było żadnych szans na przygodę lub możliwości zdobycia paru indiańskich skalpów. - Chyba miałeś rację, te dzikusy się nas wystraszyły i uciekły w góry.

TymczasemPokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3bobrownicy

Bobrownicy większość czasu spędzili na dalszym lizaniu ran. Poświęcenie Antonio było w tej sprawie kluczowe, ale przez narkotyki nie był w stanie wrócić do pełni zdrowia tak szybko jak zrobili to inni, dlatego kolejny dzień poświęcił na odpoczynku. Janusz na ile potrafił i na ile instruował go niepełnosprawny medyk, przejął jego obowiązki. Dorothy wróciła do pełni sił, Larry i Conan doszli w miarę do siebie, także Antonio w końcu stanął na nogi. Conan szczęśliwy za przywrócenie życia przekonywał swoich kompanów, że w trakcie gdy był nieprzytomny objawił mu się Wielki Bóbr.
- Słuchajcie. Widziałem Castora, on mi wszystko wytłumaczył. Wielki Bóbr to nie jest jeden bóbr. Wielki Bóbr objawia się w każdym aspekcie bobra. Pamiętacie tego białego i czarnego bobra, które spotkaliśmy? To tak zwane bóbring i bóbrang, dwie przeciwstawności dopełniające się w jedno! Dopiero teraz to zrozumiałem! Bóbr to radość! Bóbr to taniec! Bóbr to życie! Muszę to wszystko zapisać, zanim ta mądrość przepadnie.
I tak też zrobił. Do wieczora powstała czterostronicowa Wielka Księga Wielkiego Bobra. Wszyscy zgodnie przyznali, że jego rewelacje są przynajmniej mądre, a jeżeli mieli inne zdanie, to przynajmniej ucieszył ich powrót do zdrowia ich przyjaciela.
Lil’ McClane i John The Stone wykorzystali ten czas na przeszukiwanie potoku. Szło im wyśmienicie. Lil’ podśpiewywał sobie przy tym. Nie mogli się jednak pozbyć wrażenia, że ciągle są obserwowani. Nie przeszkodziło im to wydobyć sporej ilości złotego proszku. Świeże powietrze dobrze zrobiło Johnowi i przestał kaszleć.Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3bobrownicy

Obóz Bobrowników po ataku indian nie wyglądał zbyt wesoło. Uaim poległ, Antonio, Conan i Larry leżeli nieprzytomni. Największym problemem było to, że Antonio był jedynym medykiem.
-Musimy go jakoś podnieść. Musi się zająć rannymi.
-Niby jak? On sam potrzebuje lekarza, bo może się przekręcić.
-Mam pomysł - powiedział John, po czym zabrał apteczkę Antonio, torbę z ziołami szamanek, wymieszał coś, po czym wziął to dziwne urządzenie Pravaza i zaaplikował medykowi lekarstwo.Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3usarmy

Wolfgang i Sebastian zachęceni tym jak łatwo szedł im zwiad wschodnich terenów postanowili sprawdzić też dalsze tereny. Przeprawili się w dogodnym miejscu przez rzekę. Zurichskich skrupulatnie notował wszystkie spostrzeżenia i nanosił na mapę charakterystyczne punkty. Trafili w końcu na prerię, albo raczej jej ubogą wersję. Nie rosło tu za dużo roślin. Nawet trawa była szczątkowa. Nie było tu żadnych zwierząt, ani niczego ciekawego.
-Dalej ruszymy tam. - wskazał palcem von Zurichskich - dokładne rozpoznanie terenu, to także część naszej misji.
-Wydaje się, że indianie po klęsce jakiej im zadaliśmy wycofali się w góry. Nie zauważyłem żadnych śladów.
-I bardzo dobrze.Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3lowcywprdlu

-Albedo co do #!$%@?!
-Sory, taki nawyk. - odpowiedział myśliwy, który przeszukiwał poległych przeciwników, i z rozpędu wziął się za kieszenie Matthewa.
W każdym razie, znalazł 4 strzelby, 4 wisiorki-totemy, 4 noże myśliwskie, trochę suszonego mięsa i jagód. Najlepszą znajdźką były jednak samorodki, które wilkoindianin oferował Łowcom syna koleżanki twojej mamy.
-Hohohoho. Czy my nie jesteśmy bogaci? Czy nie po to tu przyjechaliśmy?Pokaż całość

#kilofyirewolwery #kir3lowcysynakolezankitwojejmamy

Łowcy gnali przed siebie jak wiatr. Choć od dłuższego czasu nikt ich już nie ścigał, to jednak chcieli się jak najbardziej oddalić od potencjalnego niebezpieczeństwa. Nawet kosztem zdrowia rannych. Niektórzy ledwo trzymali się w siodle. Pędząc galopem, łowcy opuścili zalesione pagórki i wkroczyli na prerię. Po wielogodzinnej jeździe, w końcu zatrzymali się, aby odpocząć. Znajdowali się na środku trawiastej równiny, obóz wprawdzie składał się tylko z ogniska i ich posłań, ale przynajmniej nikt nie mógł się do nich niepostrzeżenie podkraść.
Priorytetem było rzecz jasna opatrzenie rannych. Henry Schtahter bezzwłocznie przystąpił do operowania najbardziej pokiereszowanego Johnnego.
-Kula utkwiła w nerce. Psiakrew. To będzie długa noc.
Beznogi nic nie powiedział, bowiem jakieś pół godziny wcześniej stracił przytomność. Na szczęście specjalnie wyszkolony do przewożenia niepełnosprawnych koń, go nie zrzucił.Pokaż całość