[Akumulat]

#kilofyirewolwery
Epilog

Bruce Wołodyjowski postanowił porozmawiać z generałem Udiną. Powiedział mu o wszystkich niebezpieczeństwach jakie napotkali na terenach starego Louis Colony i przekazał mu swoją gotowość do podjęcia się misji najemniczej. Generał wysłuchawszy go uznał, że sytuacja może być trudniejsza niż mu się wydawało i w związku z tym postanowił osobiście poprowadzić oddział kawalerii do Fortu Tutor, a następnie na wioskę indian Czarnych Stóp. Bruce poprosił także o nowego konia, z racji, że podczas potyczki z bandytami, zmuszony był zabić swojego wierzchowca. Generał z radością zgodził się wesprzeć swoich nowych bohaterów zachodu. Łowcy długo dyskutowali czy chcą dołączyć do ekspedycji Udiny, w pewnym momencie zauważono brak Wylewolwerolanego Rewolweru Billy’ego.
- Gdzie on jest?
- Nie. Nie mówcie mi nawet…
- Jasna dupa! Zniknął kwit na forsę!
- Billy. #!$%@?łeś sobie! Łowcy Syna Koleżanki Twojej Mamy mają nowy cel, a jest nim nasz dawny członek Wyrelo… Wyreworer… Ten #!$%@? Billy. Jak go złapię…
W ten oto sposób Łowcy nie dołączyli do ekspedycji wojskowej, a oddali się temu co potrafili najlepiej. Tropieniu złoczyńców.

*

Conan, Larry i John zastanawiali się co czynić dalej. Znajdowali się między młotem a kowadłem, z jednej strony krwiożerczy dzikusy strzelający do każdego kto wkroczy na ich teren, a z drugiej strony indianie.
- Musimy tam wrócić. Nie ma innego wyjścia.
- Szamanka kazała nam #!$%@?ć.
- I gdzie pójdziemy? Wojsko do nas strzela. Pewnie jesteśmy już poszukiwani.
Jak powiedzieli tak zrobili. Wrócili do swojego starego obozu położonego nad potokiem Kozinka, w miejscu, gdzie dawniej wydobywała złoto kompania Remington. Nie spotkali tam nikogo, nie zauważyli żadnych śladów, więc postanowili tam przenocować. Rankiem obudził ich oddział indian, z szamanką na czele. Po długiej rozmowie i ciężkich negocjacjach indianie zgodzili się nie zabijać białych pomimo, że nie dotrzymali oni umowy. Bobrownicy powiedzieli, że nie chcą być już wrogami i po serii prób zostali warunkowo przyjęci do plemienia. Gdy w końcu zostali wpuszczeni do wioski indian, okazało się, że obecnie plemię jest niemal na wymarciu. Większość indian emigrowała na północ do swoich braci Kri. Ci którzy nie potrafili znieść ciężkich polarnych warunków pozostała na miejscu. Większość to starcy. Ziemia o którą indianie stoczyli krwawy bój opustoszała w zaledwie 5 lat… John zastanawiał się dlaczego wojskowi jeszcze nie zaatakowali. Obawiał się, że zanim zdobędą zaufanie indian, armia US zdąży już zaatakować i rozbić ostatnią osadę Czarnych Stóp. Nic takiego się jednak nie stało. Korzystając z czasu John uczył czerwonoskórych obchodzić się z dymanitem, który jak się okazało, indianie znali i stosowali już od dawna. Jednak jego nauki pozwoliły czerwonoskórym na lepsze wykorzystanie go.
Po pewnym czasie Bobrownicy zostali wysłani wraz z drużyną indian na zwiad do Fortu Tutor. Ze zdziwieniem odkryli, że fort owszem, został wzmocniony i rozbudowany, ale nie zauważyli nikogo ze “specjalnego oddziału” armii US. Fort został obsadzony nowymi rekrutami, którzy, a jakże, szykowali się do ataku.
- Wasi oprawcy zniknęli. Możecie wrócić do waszego świata. - powiedziała szamanka usłyszawszy te rewelacje.
- My już wybraliśmy stronę… - powiedział Conan wskazując na totem bobra, który nosił na szyi.

*

Po awanturze, Zurichskich, Wallhack, Hall i Staszek zabrali rannych jeńców, Emily, Billego i McCaine’a ze sobą do fortu. Medyk William opatrzył rannych, większą uwagę przykładając do swoich, jeńców zaś, zgodnie z rozkazem Zurichskiego jedynie utrzymywał przy życiu. Pomiędzy Wolfgangiem a Markiem doszło do sprzeczki co do dalszego losu więźniów. Ostatecznie jednak Wallhack, pomimo, że był wyższy rangą ustąpił widząc determinację inżyniera. I się zaczęło…
Slippin' Billy trafił na hiszpańskiego kozła i tak sobie siedział przez cały dzień i noc, po czym skonał z nudów.
Emily została połamana kołem. Okazało się jednak, że jest czarownicą i kości się jej nienaturalnie wyginały. Zmarła jednak z powodu zbyt dużej utraty krwi.
Lil' McClane został ubiczowany, a następnie zrzucony z przepaści, jego ciało zjadły sarenki.
W dalszej kolejności wojskowi zajęli się zacieraniem śladów i preparowaniem dowodów na to, jak wspaniałym dowódcą był Nathaniel White. Przygotowano też fałszywe mapy rozpoznanych terenów, które w dużej części dzięki Sebastianowi Gadfly’owi wcale nie były tak niedokładne, żeby “nie było przypału jak przyjedzie stary”.

Vasyl Gabor całą drogę zastanawiał się co zastanie w Forcie Tutor. Teraz, gdy Udina osobiście pofatygował się z drużyną uderzeniową, Vasyl czuł presję. Miał nadzieję, że jego towarzysze wykorzystali czas na dokończenie misji i przygotowanie chociaż tych cholernych map. Gdy w końcu dotarli na miejsce, Mark złożył dowództwo na ręce Udiny. Zauważywszy tak duże straty w ludziach generał zażądał wyjaśnień. Od słowa do słowa, postanowił sprawdzić pole bitwy z “bobrzymi bandytami”. Następnie dokonano inspekcji apteczki medyka, a także przesłuchano wszystkich obecnych. Niestety dowody wykazały, że wojskowi nie wykonali do końca należycie swojej misji. Wprawdzie udało im się wybudować solidny fort, na korzystnym terenie. Udało się także zniszczyć kilka pomniejszych osad indian, ale nie namierzyli oni głównego obozu, ponadto okazało się, że zaatakowali niewinnych myśliwych bez wyraźnego powodu. Cała pozostała grupa specjalna została odesłana do Fotu Affames, a następnie do Kansas City, gdzie odbył się proces sądowy. Ironiczne było to, że płynęli w jednym konwoju z bandytą Hernym Dodgem.

Każdemu z wojskowych został wytoczony osobny proces.
Wolfgang von Zurichskich został uniewinniony, nieoficjalnie mówi się, że jego analityczny umysł był zbyt cenny, aby skazać go na śmierć. Prawdopodobnie pracuje w jakimś rządowym projekcie, który ma w tytule nazwę jakiejś wyspy.
Adam Williama został skazany na dożywocie za nielegalne testy narkotyków na żołnierzach stanów zjednoczonych. Obecnie odsiaduje wyrok w więzieniu gdzieś na wschodnim wybrzeżu.
Vasyl Gabor został skazany na wyrok w zawieszeniu, sąd wziął pod uwagę okoliczność łagodzącą, że w momencie popełniania zbrodni nie było go na miejscu przestępstwa. Z racji ciemnej karnacji został wysłany wraz z ekspedycją na wojnę w meksyku w charakterze szpiega.
Mark Wallhack został uznany, za niepoczytalnego po zażyciu narkotyku, który jak zeznał: ‘“Nie wiedział co z nim zrobi. Medyk powiedział, że to lekarstwo”. Zaważyło to na jego uniewinnieniu. Obecnie zajmuje się trenowaniem młodych rekrutów.
Hannibal Hall został skazany na pracę przy budowie kolei w Minnesocie. Podobnie jak Mark twierdził, że nieświadomie był pod wpływem narkotyków, ale biegli medycy nie stwierdzili u niego tych samych objawów co u Wallhacka, wobec czego uznano, że mówi nieprawdę.
Szary Staszek został uniewinniony. On tylko wykonywał rozkazy.
Nathaniel White został uznany za zbrodniarza wojennego przeciwko białym osadnikom. Pośmiertnie odebrano mu wszystkie odznaczenia, a prezydent James Polk, osobiście pofatygował się do Fortu Tutor, aby napluć mu na grób.
Thomas Impaller Hamilton został uznany za współwinnego, ale ponieważ nie był głównym dowódcą, jego rodzinie pozwolono zachować rentę po nim.
Sebastian Gadfly został odznaczony orderem odkrywcy, po tym jak wyszło na jaw, że w pojedynkę przez 2 dni odkrył więcej mapy niż cały oddział przez miesiąc.

***

Przez całe zamieszanie związane z tą małą zbrodnią wojenną, atak na wioskę Czarnych Stóp znacznie opóźnił się. Wojsko Stanów Zjednoczonych zajęło bez problemu słabo chronioną wioskę. Bobrownicy Larry, John i Conan pomagali w obronie, jednak to nie wystarczyło. Myśliwi musieli udać się na wygnanie, ponieważ w stanach uznano ich za zdrajców, za sprzymierzenie się z indianami. Podobno odeszli na północny zachód i przez Alaskę przedostali się do azjatyckiej części imperium Rosyjskiego.

W końcu odbudowano Louis Colony, a Frank ponownie otworzył swoją kopalnię złota.
Pozostali przy życiu indianie zostali zmuszeni do zamieszkania w rezerwacie. I wydawało się, że na te ziemie w końcu zagości pokój...