Po latach posuchy seria być może doczeka się swojego mesjasza.

Wy, co dzisiejszym dniem znużeni, Chwili wytchnienia tu szukacie Zobaczcie, jakie z dawnych cieni, Wyłonią się postacie! Z pałaców, świątyń i kazamat, I ze zbiorowych wstaną mogił A głos ich ciszę będzie łamał, Triumfalny lub złowrogi

"Wy, co dzisiejszym dniem znużeni, Chwili wytchnienia tu szukacie Zobaczcie, jakie z dawnych cieni, Wyłonią się postacie!"

Niech mówi poeta.

"Każdy kraj ma w ciągu całej swojej historii zaledwie kilku takich poetów, których słowa stają się własnością języka przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Tak stało się z poezją Herberta jeszcze za jego życia" - pisał Czesław Miłosz.

Zbigniew Herbert - w 20 rocznicę zgonu. Jeszcze parę dni przed śmiercią poeta marzył, by pojechać do Wenecji. A tam miał wyzdrowieć, odrodzić się… Dzwonił nawet do LOT-u, pytał czy mogą go wnieść do samolotu na noszach. Podróż ta byłaby chyba mało realna, Herberta wożono już na wózku inwalidzkim.

A teraz Herbert. Nieśmiertelny poeta z muzyką Gintrowskiego w interpretacji Bartłomieja Kurowskiego.