[falconiforme]

Czerwony Kapturek
Jeśli karmi się człowieka niedojrzałą miłością to zamienia się on w potwora.
Tylko osoba dorosła może spojrzeć potworowi w oczy, skonfrontować się z nim lub będąc lustrem powiedzieć prawdę o potworze drzemiącym w drugim człowieku.

Czerwony Kapturek jest symbolem niedojrzałej miłości. Ale symbol czerwieni również jest symbolem diabła, miłością bez świadomości o jej skutkach. Za taką miłością kryje się diabeł. Dziecko karmiło swoją babcię, aż słodka babcia zaczęła być coraz bardziej roszczeniowa a potem opryskliwa. Opryskliwość przeszła we wściekłość i we wrzaski na dziecko które nie potrafiło się obronić. Wilk w babci rósł coraz większy, aż całkowicie pożarł babcię. Babcia straciła świadomość i nie wiedziała już kim jest. A człowiek bez świadomości jest tylko zwierzęciem. Reinkarnacja zaistniała za życia. Ostatnią świadomość, którą Czerwony Kapturek utrzymał było pytanie: „Babciu czemu masz takie wielkie zęby?” lub słowa dziecka „Czemu na mnie tak krzyczysz?”. Babcia wrzeszcząc na dziecko pożarła Czerwonego Kapturka i dusza dziecka przestała już być wolna lub się rozpadła. Dziecko nie wiedziało z kim ma do czynienia. Babcia raz była słodka a raz wściekła.
Gajowy przechodząc obok chatki babci jest symbolem osoby dorosłej. Słysząc co się dzieje Gajowy wszedł do chatki i zastrzelił wilka. W rzeczywistości prawdopodobnie spoliczkował babcię by się obudziła. A następnie wypatroszył wilka i nasypał kamieni by wilk więcej nie mógł wstać. To znaczy gajowy nawrzucał babci ciężkich słów za jej paskudne zachowanie i za znęcanie się nad małym dzieckiem. Babcia skruszyła się w sobie (skruszyła w sobie potwora), w ten sposób Gajowy wyciągnął babcię z wilka. Dziecko mając swojego obrońcę poskładało swoją duszę i wróciło do rzeczywistości. Gajowy wyciągnął dziecko z opresji.

Psychopata
Ma to miejsce np. w przypadku jedynaków którzy są karmieni niedojrzałą miłością swoich rodziców. Rodzice ze względu na to, że jest to ich jedyne dziecko robią dla niego wszystko i chcą za nie wszystko zrobić. By nie płakało zasypują go przyjemnościami. Niestety dziecko w swoich rodzicach widzi tylko dwa konie, które na niego ciężko pracują i są dla niego jak nieistotne zwierzęta. Dziecko nie widzi rodziców, którzy trzymali by je w porządku, stawiali granice lub pomagali dziecku przejść przez prawdę. Przejście przez prawdę wymaga od rodzica cierpienia. Dziecko nie widzi już w swojej najbliższej rodzinie człowieka w człowieku, a skoro tak działa świat to nie ma ludzi i jest na świecie samo. Taka świadomość nie tylko potęguje bycie jedynakiem, ale również władzę absolutną nad drugim człowiekiem. Tak naprawdę nie ma drugiego człowieka. W dziecku rośnie psychopata.

(Łk 23, 34a) "Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią".
#wiara #swiadomosc

[Squanto]

@falconiforme: Super wpis 🙂