@Wypok2: Przykra sprawa, bardzo współczuję. Nie martw się, życie jest wielkim darem i mimo wielu zmartwień potrafi naprawdę miło zaskoczyć. Życzę ci pogody ducha i wiary w siebie, bądź silna.
@Wypok2 bardzo mi przykro, trzymaj się, czas pomoże, choć teraz brzmi to strasznie banalnie ( ͡°ʖ̯͡°) nie bój się iść po pomoc do specjalisty jeśli nie będziesz w stanie poradzić sobie sama
@pietrek16: 67. Jej ojciec miał dokładnie tę samą chorobę, zmarł 2 lata później. Jeszcze niecały rok temu była dość sprawna i samodzielna, jej lekarz prowadzący sam był pod wrażeniem, że po 18 latach choroby mama nadal trzyma się tak dobrze. Od stycznia wszystko zaczęło się sypać
@Wypok2: Współczuję Ci bardzo i spokoju Ci życzę. To jest taki etap, który trzeba przeczekać, zamrzeć na jakiś czas, niech wskazówki się przesuwają. Nie minie, z czasem ulży, ale sierotą będzie się już zawsze i to wraca co jakiś czas.
@Wypok2: bardzo mi przykro. Jeżeli już będziesz szukać pomocy, to najlepiej psychoterapeuty. To inna liga niż psycholog i trzeba odpowiednich certyfikatów, lat praktyki i szkoleń, stażu klinicznego żeby być psychoterapeutą (a jednocześnie taki terapeuta często jest tez psychologiem). Terapeuta pomoże poukładać pewne rzeczy, jeżeli to będzie za mało, to pomoc może farmakologia i psychiatra, by wyciszyć się i łatwiej przejść terapie.
poszukaj pomocy specjalisty
Mnie dziadek zmarł jakiś czas temu i przed śmiercią wyraźnie cierpiał.
Strasznie medykalizujecie w tym wątku żałobę, którą najpierw trzeba przejść.