[cieliczka]

Jedno z założeń teorii ewolucji Darwina udowodnione po 140 latach od jego śmierci - tłumaczenie

Miałem dodać to znalezisko ale @stanulam już dodał więc wrzucam tłumaczenie artykułu (znalezisko warto wykopać) -badania mogą w przyszłości pomóc w ratowaniu zagrożonych gatunków

Tłumaczenie(poprawki mile widziane)

Laura van Holstein, doktorantka z zakresu antropologii biologicznej w St John's College, Uniwersytetu w Cambridge, i główny autorka badań opublikowanych dzisiaj (18 marca) w Proceedings of the Royal Society B, odkryła, że podgatunki ssaków odgrywają ważniejszą rolę w ewolucji niż wcześniej sądzono

Jej badania można teraz wykorzystać do przewidywania na których gatunkach konserwatorzy przyrody powinny skupić swoje wysiłki by zapobiec ich wyginięciu. Gatunek to grupa zwierząt, które mogą swobodnie krzyżować się między sobą. Niektóre gatunki zawierają podgatunki - populacje w obrębie gatunku, które różnią się od siebie różnymi cechami fizycznymi i własnymi zakresami lęgowymi

(Choć nie ma jednoznacznych kryteriów decydujących o wyodrębnianiu poszczególnych podgatunków to jednym z powodów różnicowania się zwierząt z danego gatunku i tym samym tworzenia podgatunków, jest często inny obszar i zasięg geograficzny występowania. Powoduje on adaptację tej populacji do różnic klimatycznych i środowiskowych na danym obszarze i tym samym - w toku ewolucji powstają różnice wśród zwierząt danego gatunku i jeżeli są dostatecznie istotne (np. fizjologicznie) to naukowcy uznają daną populację jako podgatunek - moja uwaga)

Np. żyrafy północne mają trzy podgatunki, które zwykle żyją w różnych lokalizacjach, a czerwone lisy mają najwięcej podgatunków bo aż 45 znanych odmian - rozprzestrzenionych na całym świecie.

Van Holstein: "W rozdziale 3 >O powstawaniu gatunków< Darwin powiedział, że linie zwierząt z większą liczbą gatunków powinny również zawierać więcej >odmian<. Podgatunek jest nowoczesną definicją. Moje badania analizujące związek między gatunkiem i różnorodnością podgatunków dowodzą, że podgatunki odgrywają kluczową rolę w długoterminowej dynamice ewolucyjnej i przyszłej ewolucji gatunków. I zawsze tak było, tak również podejrzewał Darwin, gdy określał, czym właściwie jest gatunek."

Antropolog potwierdziła hipotezę Darwina, analizując dane zbierane przez przyrodników przez setki lat na długo przed słynną wizytą Darwina na wyspach Galapagos. Jego dzieło "O powstawaniu gatunków metodą doboru naturalnego" zostało opublikowane po raz pierwszy w 1859 r. po powrocie Darwina do domu z pięcioletniej podróży odkrywczej. W przełomowej książce Darwin argumentował, że organizmy stopniowo ewoluowały w procesie zwanym „doborem naturalnym” - często znanym po prostu jako przetrwanie najsilniejszych. Jego pionierskie dzieło zostało uznane za wysoce kontrowersyjne, ponieważ było sprzeczne z biblijnym opisem stworzenia.

Badania van Holstein wykazały również, że ewolucja zachodzi inaczej u ssaków lądowych oraz ssaków "nielądowych": morskich i powietrznych (nietoperzy), ze względu na różnice w ich siedliskach i różnice w ich zdolności do swobodnego wędrowania.Van Holstein powiedział: „Stwierdziliśmy, że ewolucyjny związek między gatunkami ssaków i podgatunkami różni się w zależności od ich siedlisk. Podgatunek tworzy, różnicuje i zwiększa liczbę w różny sposób w siedliskach lądowych i "nielądowych", co z kolei wpływa na to, w jaki sposób podgatunki mogą ostatecznie stawać się gatunkami. Na przykład, jeśli przeszkoda naturalna, jak łańcuch górski, przeszkadza, może oddzielić grupy zwierząt i wysłać je w ich własne ewolucyjne podróże. Ssaki latające i morskie - takie jak nietoperze i delfiny - mają mniej barier fizycznych ich środowisko."W badaniach zbadano, czy podgatunki można uznać za wczesny etap specjacji - powstanie nowego gatunku.

van Holstein: „Odpowiedź brzmi: tak, ale ewolucji nie determinują te same czynniki we wszystkich grupach i po raz pierwszy wiemy, dlaczego, ponieważ przyjrzeliśmy się sile związku między bogactwem gatunków a bogactwem podgatunku”. Badania stanowią kolejne naukowe ostrzeżenie, że wpływ człowieka na siedlisko zwierząt nie tylko wpłynie na nie teraz, ale wpłynie na ich ewolucję w przyszłości.

Informacje te mogą być wykorzystane przez ekologów, aby pomóc im ustalić, na czym skupić swoje wysiłki. „Modele ewolucyjne mogłyby teraz wykorzystać te odkrycia do przewidywania, w jaki sposób działalność człowieka, taka jak pozyskiwanie drewna i wylesianie, wpłynie na ewolucję w przyszłości poprzez zakłócenie siedlisk gatunków. Wpływ na zwierzęta będzie się różnić w zależności od ich zdolności wędrowania lub zasięgu , dotyczy to podgatunków zwierząt, które zwykle są ignorowane, ale odgrywają kluczową rolę w długoterminowej dynamice ewolucji w przyszłości."

Van Holstein zamierza teraz sprawdzić, w jaki sposób można wykorzystać jej odkrycia do przewidywania tempa specjacji gatunków zagrożonych i gatunków niezagrożonych

artykuł w znalezisku

#ewolucja #ciekawostki #swiatnauki #liganauki #gruparatowaniapoziomu #zwierzeta #natura #ekologia #zwierzaczki #przyroda

[Polanin]

często znanym po prostu jako przetrwanie najsilniejszych

@cieliczka: Chyba powinno być "najlepiej przystosowanych". Najsilniejsze wcale nie zawsze radzą sobie najlepiej.