Aktywne Wpisy
Mam sprzeczkę z kolegą. Pożyczyłem mu kilka dni temu 50 zł, zobowiązał się oddać szybko. "Oddał" wczoraj, jednak za chwilę kasy nie miałem. Są 2 opcje, albo zgubiłem (w co wątpie), albo jakoś mi #!$%@?ł jak się żegnaliśmy (zbicie piony i poklepanie po plecach, nie widziałem jego ręki). Kolega upiera się że mi nie odda już hajsu. Co mogę zrobić? Nie jestem jakimś januszem żeby awanturować się o 50 zł, ale chciałbym
SolarisYob +370
Jak myślicie, jakie "projekty badawcze" i "prace rozwojowe" prowadził wykop za te 2 miliony?
#pracbaza
#pracbaza
#logikarozowychpaskow #logikaniebieskichpaskow #rozowepaski #niebieskiepaski #zwiazki #przegryw #tfwnogf
Właśnie skończyłem 35 lat. Jestem singlem. Z wyboru. Miałem wiele kobiet, także takich które same wręcz mi się "oświadczały" a raczej to starały się wymusić. Takie gadanie o ślubie, o dzieciach, itd. Cóż, wtedy zwykle kończyły się moje związki. Ale niedługo potem spotykałem się z kolejną panną. Nie przeszkadzały mi te zmiany. Jednak nigdy nie zdradzałem, zawsze byłem wierny. Po prostu jak któraś z moich kobiet zaczynała wymagać ślubu, dzieci, domu, czy wspólnych finansów - to wiedziałem że to koniec. Im bliżej 30 roku życia moje kobiety były (choć przyznam że głównie spotykam się z takimi 25-26), tym bardziej tego wymagały - cóż, normalna sprawa, ja to rozumiem, ale czy mi to musi pasować?
Psycholodzy mają na mnie określenie, czy też na moje "zaburzenie" (skoro psycholodzy się tym zajęli, to chyba to jest zaburzenie?) - tak zwany Syndrom Piotrusia Pana - dokładnie tak należy wpisać w Google, jeśli nie wiesz co to oznacza. W skrócie - stary facet (czyli jak ja) a chce pozostać singlem i żyć po swojemu, nie chce się ustatkować, czyli chce być wolnym. Czy to takie chore? Czy to takie złe? Dlaczego tak społeczeństwo mnie odbiera?
Znajomi w moim wieku 35 lat - żona, dzieci, kredyt na dom, praca na dwa etaty żeby to jakoś spłacać, każdy dzień taki sam, tak samo nudny, może im to pasuje - nie mam nic przeciwko, to ich życie.
Ja - cóż, bez kredytu bo po co mi wielki dom, mam kupioną kawalerkę za gotówkę, całkiem dobry samochód który u kobiet wywołuje efekt "wow" ale u kumpli również, a jednocześnie stosunkowo niewiele zarabiam (średnia krajowa) bo mało pracuję (potrzebuję czas na hobby i przyjemności, a kasy aż tyle nie potrzebuję, nie mam kredytów, a na moje życie mi starcza). Z mojego doświadczenia wiem, że nie ważne ile się zarabia a ile się wydaje. Ja na życie wydaję bardzo mało, dlatego dużo mi zostaje na hobby i zabawki (np. samochód). Zawodowo dobrze mi się wiedzie i gdybym tylko potrzebował więcej kasy, to mogę wziąć więcej zleceń i kasa będzie. Nie narzekam.
Jak koledzy narzekają, że muszą pracować po 12h dziennie, żeby utrzymać siebie, bezrobotną żonę i dziecko/dzieci, jednocześnie spłacać ogromny kredyt na 25-30 lat za dom który przecież "musieli" wybudować, bo "takie życie że trzeba wybudować dom", to ja tego nie rozumiem. A oni nie rozumieją mojego życia. Wolny, pracuje po 6-8h dziennie, potem hobby, fajne auta (sorry że tak to podkreślam ale to właśnie moje hobby) i kobiety... no właśnie...
Ludzie tego nie rozumieją, ludzie mnie nie rozumieją. Nikogo nie krzywdzę. Owszem zmieniam często kobiety, bo gdy one zaczynają wymagać małżeństwa to mi to nie pasuje. Ale mówię to wprost, nie zdradzam, nie udaję, po prostu mi to nie pasuje. Czy każdy musi być mężem i ojcem? Ja się nie nadaję, tak myślę. Nigdy nie miałem takich wzorców w moim dzieciństwie, w mojej młodości.Ojca nie miałem, nie miałem też w rodzinie żadnych ojców z których można było brać przykład. Znajomi mówią że nie dojrzałem - ok, może i nie, ale czy to takie złe? Nie krzywdzę nikogo. Żyję po swojemu. Nie chcę się żenić, nie chcę dzieci. Uważam że wtedy bym krzywdził, skoro się do tego nie nadaję.
Dlaczego to piszę? Zaraz powiecie że żeby się pochwalić lub wyżalić obcym ludziom w internecie. Trochę tak. Ale raczej wyżalić. Wczoraj po raz kolejny usłyszałem, że jestem egoistą i same najgorsze rzeczy o sobie - od jednej z najbliższych osób. Egoistą, dlatego że nie chcę mieć żony i dzieci. Usłyszałem też że niczego w życiu nie osiągnę, bo nie biorę ogromnego kredytu na dom jak wszyscy i nie haruję całe dnie w pracy. Bo spędzam czas na moim hobby na które dużo kasy wydaję. Ale czy naprawdę muszę żyć jak inni?
A co do kobiet - no trochę ich miałem w życiu... Każda jest zainteresowana do momentu gdy zaczyna wymagać (tak, to dobre słowo) deklaracji co do małżeństwa, wybudowania/kupna domu oraz wspólnych finansów. Niby tak tylko niewinnie zaczynają te rozmowy. Ale ja dobrze wiem o co chodzi. Jak mówię wprost, że budować wielkiego domu na kredyt nie zamierzam (czy też kupować) to zaraz słyszę, nie tylko od kobiet, ale ogólnie od ludzi - że tak trzeba, że tak wszyscy robią, że to normalne. Jak mówię wprost, że wspólne finanse mnie nie interesują, a także popieram intercyzę, to kobiety wręcz chcą odchodzić ode mnie. A jak mówię co myślę o instytucji małżeństwa... to zostaję sam. No i chyba mi to pasuje, takie bycie singlem. Ale czy to takie złe? Dlaczego tak ludzie to krytykują? Dziś mam 35 lat. Co będzie jak będę miał 40? Chyba ludzie będą mnie pokazywać palcami jako nienormalnego?
Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy studenckie - bogata oferta przez cały rok
Komentarz usunięty przez moderatora
@norepinefryna: w jaki sposób marnuje kobietom czas? a może niech to one mu na samym początku mówią, że jedynym celem jest założenie rodziny i uwicie gniazdka - wtedy chłop od razu będzie wiedział żeby sobie dupy nie zawracać taką relacją i nie zmarnują mu czasu.
@norepinefryna: po ch*j komentujesz wpis, którego nawet nie przeczytałaś, przecież OP wyraźnie napisał, że spotyka się głównie z takimi 25-26 lat.
po drugie, #!$%@? podejściem jest właśnie takie podchodzenie do każdej relacji jak do docelowej.
Napisałam, że koło 30, dla ciebie wiek 25-26 lat to nie jest koło 30? Aha. To chyba ty się rzucasz do komentarza którego nawet
@miesnakrowa: Przecież sam przyznał, że nie miał normalnej rodziny więc to żadna analiza tylko umiejętność czytania + pierwsza stwierdziłam, że się nie zakochał więc nie czuje potrzeby życia w związku, Ty tylko po mnie powtórzyłeś, a
@norepinefryna: jezu, co za grażyństwo xD
ja wolę podchodzić do związku rozsądnie - pierwsze miesiące są na poznawanie się, spędzanie ze sobą dużo czasu, sprawdzanie jak się ludzie zachowują w różnych sytuacjach - i wtedy można dopiero podejmować decyzje, czy chce się
@norepinefryna: twoja wewnętrzna grażynka nie potrafi pojąć, że wg OPa (i wielu innych osób) jego podejście jest zupełnie normalne.
nie ma potrzeby informowania na samym początku relacji, że nie chce brać ślubu, tak samo jak nie ma potrzeby informowania, że, przykładowo, gdy miał 5 lat, to zmarła mu babcia.
jak poznaję nową dziewczynę, to gówno mnie interesuje, że ona chce brać ślub i
PS Nie musisz mnie wyzywać od Grażyn, bo i bez
@norepinefryna: no widzisz, ja nie wplatam i mnie nie interesują na samym początku, serio. to nie jest dla mnie wtedy istotne. kwestia podejścia.
@norepinefryna: W teorii. W praktyce taki mężczyzna często zwiąże się z kobietą pomimo to, przecież jej powiedział że nie chce nic więcej, prawda? Dlatego kluczowa jest sprawa w jaki sposób