Czytam sobie tą publikację z Nature na temat fosfiny w atmosferze Wenus i widzę kilka słabszych punktów. W zasadzie nie są to ze strony autorów jakieś błędy, po prostu chemizm niektórych form fosforu jest wciąż słabo poznany.
https://static-content.springer.com/esm/art%3A10.1038%2Fs41550-020-1174-4/MediaObjects/41550_2020_1174_MOESM1_ESM.pdf
Fosfina to dość mocno zredukowana forma fosforu. Występuje on w tym związku na stopniu utlenienia -3. Aby sprowadzić go do takiej formy trzeba więc zwykle mocno redukujących warunków. Na Wenus jest to trochę kłopotliwe,
@Laszl0: Nie, nie, nie. Lecą jednym sznureczkiem (co prawda są na innych orbitach, ale pozornie to jest ta sama orbita z naszej perspektywy), ale są od siebie oddalone zarówno na osi X, jak i Y - czyli lecą jakby dwoma rządkami.
Powstaje taki jakby zygzak, czyli jeden satelita wyżej, za nim kolejny satelita niżej, za chwilę następny wyżej, kolejny za nim niżej i tak dalej.