Ana77
  • 59
Treść przeznaczona dla osób powyżej 18 roku życia...
  • 50
  • Odpowiedz

  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach
fruktoza
  • 1
@Ana77: Lol w------e w to kompletnie. Mógłbym tak samo powiedzieć. Ale tutaj nie o to chodzi. tutaj chodzi o to kto jest szczęśliwy a kto nie, kto żyje pod presją społeczeństwa a kto po prostu żyje po swojemu.
  • Odpowiedz
eisil
  • 109
Ostatnio miałem przypływ motywacji, zacząłem szperać w ogłoszeniach w poszukiwaniu pracy, małymi kroczkami starałem się ćwiczyć, chciałem rozpocząć naukę czegoś, myślałem o studiach zaocznych. I wszystkie te aspiracje jak się zastanowić na chłodno, to tak realnie są to zwykłe mrzonki i wydumane fantazje.

Pracy dla mnie nie ma, bo mam dwie lewe ręce i jestem niezdarą. Ojciec niczego mnie nie nauczył. W tym roku 24 lata, zerowe doświadczenie zawodowe. Nie mam wykształcenia, więc
  • 81
  • Odpowiedz

  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach
fruktoza
  • 14
@eisil: Generalnie masz aż 24 lata oraz tylko 24 lata ;)
Jeszcze wiele przed tobą. Ale po prostu będzie Ci trudniej jasno trzeba to stwierdzić. Ale nie jest to niemożliwe.
Jest możliwe.
Nie rzucaj sobie kłód pod nogi i nie patrz na przeszło oceniająco. Nie patrz na innych. Po prostu obserwuj i działaj. Na pewno są organizacje które by Ci pomogły postawić siebie na nogi. poszukaj i idź. Na prawdę
  • Odpowiedz
fruktoza
  • 1
@nosil_wilk_razy_kilka: Będzie miał stabilniejsze obroty, w sensie prędkość będzie się mniej wahać ponieważ będzie musiał pokonać teraz 1/4 obrotu aby znowu dostać kopa a tak musi wykonać 1/2 obrotu na dwóch szczotkach
  • Odpowiedz
Zaczytanaa
  • 5
Skończyłam pisać magisterkę. Za jakiś miesiąc absolutorium, a ja czuję pustkę i zmarnowanie 5 lat. Od groma czasu. Wybór studiów to niewypał, kompletny niewypał - finanse i rachunkowość. Szkoda tylko, że zrozumiałam to dopiero po załapaniu się do pierwszej pracy zgodnej z moim wykształceniem, która krok po kroku, dzień za dniem swoją monotonią i nudą odbierała mi chęci do wstawania z łóżka. W czasie trwania studiów łapałam się dorywczej pracy na produkcji,
  • 13
  • Odpowiedz

  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach
fruktoza
  • 2
@Zaczytanaa: Witamy w dorosłości :)
Nie wiem ile masz lat ale wydaje mi się że jeszcze jesteś młodą osobą. Więc na spokojnie, na prawdę jeszcze wiele w Twoim życiu może się zmienić. Owszem warto zwrócić uwagę na fakt że teraźniejsza sytuacja nie jest taką jaką sobie wyobrażałaś. Ale co Ci pozostaje? Trzeba żyć, pracować, jeść itd.
Skup się na tym jak przeżywać te wszystkie dni w pracy, skup się na
  • Odpowiedz
K.....o
  • 6
Czy wy też zwyczajnie nie przywiązujecie się do ludzi?

Powtarzający się w moim życiu schemat:
1. Idę do szkoły/studia/pracy
2. Bez większego problemu zakumplowuję się z ekipą. Nie mam nic przeciwko, w końcu milej spędza się czas w gronie, z którym jest się w dobrych relacjach. Śmieszkujemy, gadamy o różnych rzeczach, zachowujemy się jak kumple czy chociaż dobrzy znajomi.
3. Gdy zmieniam środowisko (zmiana firmy, skończenie studiów, szkoły), prawie wszystkie te relacje umierają śmiercią naturalną. Pozwalam
K.....o - Czy wy też zwyczajnie nie przywiązujecie się do ludzi? Powtarzający się w ...

źródło: obraz_2023-06-10_202442681

Pobierz
  • 11
  • Odpowiedz

  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach
fruktoza
  • 3
Oglądając dziś film w kinie przeszła mi przez myśl, myśl ( xD )
Mianowicie wracając do swojego rodzinnego domu, czuje pewne przygnębienie melancholie. Kiedyś człowiek żył chwilą beztrosko po prostu. A teraz człowiek skończył edukacje pracuje i jakby już nikt nie prowadzi mnie za rączkę, mogę robić wszystko ze swoim życiem. Ale jednak nie do końca wiem co robić, czuje też że nie mam do czego wracać z powrotem w sensie miejsce
  • Odpowiedz

  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

Witosław

  • Teatr do skutku
  • Pluton

Osiągnięcia