[JAn2]

Do sobotniej kawusi i do pokazania koledze od "wolności" słowa.

George Monbiot napisał kilka ważnych prawd na temat debaty publicznej. Cytuję większy fragment, bo wielu ludzi ciągle nie chce uznać tej konkluzji - wielki biznes przejął debatę za pośrednictwem prawicowych influencerów i think tanków, które udają "niezależny głos w twoim domu". A tzw. tradycyjne media w swojej głupocie im to ułatwiają:

Z dziesięciu najpopularniejszych programów online na świecie – jak pokazuje badanie Yale – osiem szerzyło treści negujące naukę o klimacie. Joe Rogan, prowadzący jeden z najpopularniejszych programów na świecie, wielokrotnie twierdził, że Ziemia się ochładza, powołując się na badania, które mówią coś dokładnie odwrotnego.

Nowe śledztwo Sky News dotyczące platformy X Elona Muska wykazało, że każde konto założone przez dziennikarzy – „niezależnie od orientacji politycznej” – było zalewane prawicowymi treściami, często skrajnie ekstremalnymi. Eksperci, z którymi rozmawiano, uważają, że taki wzorzec mógł powstać wyłącznie dzięki algorytmowi zaprojektowanemu w tym celu i że „algorytmiczne uprzedzenie musi być decyzją podjętą przez osoby na wysokich stanowiskach” (sama platforma X stwierdziła w odpowiedzi, że jest „zaangażowana w tworzenie otwartej, bezstronnej debaty publicznej”). Osobne badanie wykazało, że rozpowszechnianie dezinformacji na platformie X najmocniej wiąże się z politykami radykalnej prawicy; przedstawiciele głównego nurtu i lewicy znacznie rzadziej przekazują fałszywe informacje. Radykalna prawica chętnie sięga po negowanie nauki o klimacie i blokowanie działań na rzecz ochrony środowiska – dlatego sponsorują ją firmy paliwowe.

Kapitał znajduje usłużnych agentów także w mediach, które nie należą do miliarderów. W poruszającym artykule Peter Coviello, profesor literatury amerykańskiej na Uniwersytecie Illinois, opisuje, jak on sam i jego były wydział stali się „skutkami ubocznymi” kampanii, jaką „New York Times” prowadził przeciwko Zohranowi Mamdaniemu, obecnemu burmistrzowi-elektowi Nowego Jorku. Coviello opisuje proces aż nazbyt dobrze znany klimatologom: zrównywanie opinii ekspertów z komentarzami opłacanych lobbystów. Nikt nie próbuje sprawdzić „relacji między tymi dwiema ‘stronami’, ich historii, sponsorów ani tego, jaką mają wagę dowodową”. Jeśli – jak argumentuje – masz pieniądze na finansowanie „junktanku”, wyprodukuje on dowolną opinię, jaką sobie zażyczysz, a takie media jak „New York Times” zestawią ją z dekadami badań akademickich, jakby obie rzeczy miały tę samą wartość.

To samo opisuje rozumienie „bezstronności” przez BBC. Choć stacja przestała już zapraszać otwartych negacjonistów klimatycznych, niemal codziennie łamie własne wytyczne redakcyjne, goszcząc przedstawicieli „junktanków” z Tufton Street (które regularnie występują przeciw działaniom na rzecz ochrony środowiska), nie ujawniając, kto je finansuje. Czy nie powinniśmy wiedzieć, czy sponsorują je firmy paliwowe?

#neuropa #4konserwy #fakenews #polityka #elonmusk

[thorgoth]

@JAn2: nihil novi sub sole.
Ale moze miec to uzasadnienie biznesowe, niekoniecznie ideologicznie.
Ludzie skłonni głosować na skrajną prawice mają równocześnie nizsze kompetencje do świadomego wyboru konsumenckiego, wiec łatwiej im wciskać reklamy