[AnonimoweMirkoWyznania]

#anonimowemirkowyznania
Jestem zdołowany, zmęczony psychicznie życiem. Gdy wracam z pracy do domu do rodziny, żony i dwójki małych dzieci mam doła. Znowu będzie ciągły hałas dzieci, ciągłe słuchanie jak się nawzajem biją o zabawki, jak dobijają się do kuchni gdzie żona się zamyka i pali grając na telefonie. Znowu będę się wściekał i załamywał ręce bo widzę że popełniłem błąd życia wychodząc za nią. Codziennie od 4 lat ro samo: małe miasto, wstaje-praca-dom- ciągły hałas dzieciaków i kłótnie z żoną-potem siadam do kompa gdy dzieci zasną a żona zamyka się w kuchni zamiast przyjść porozmawiać, coś obejrzeć po czym idzie spać przed 22 a ja siedzę przy kompie do północy przeglądając w kółko fb, tvn, wykop itp.

Nie mam siły na nic, chciałbym coś zmienić w swoim życiu, jakoś się rozwinąć ale po powrocie z pracy i słuchaniu hałasu dzieci nie mam na nic sił. Nic mi nie sprawia radości, kiedyś czytałem masę książek sf itp. teraz w ogóle nie mogę skończyć żadnej. Nie sprawia mi to w ogóle radości, utykam w połowie i nie potrafię jej dokończyć. Nie widzę celu swojego życia, mam ochotę uciec od wszystkich i wyjechać gdzieś na tydzień dwa by odpocząć ale nie mogę. Po powrocie wszystko wróci do normy a ja będę słuchał wyrzutów matki że myślę o sobie a nie o dzieciach. Nawet gdy cokolwiek chce kupić sobie to mam wyrzuty sumienia że myślę o sobie a nie o innych. Choćby to był głupi batonik czy napój w sklepie, nie wspominając o czymś droższym Dobija mnie jak ciągle widzę w jej spojrzeniu że jestem porażką nie tak jak mój brat. Nic mi się w życiu nie udało: studiów nie potrafiłem skończyć, prace (za najniższą krajową bez perspektyw awansu) mam dzięki znajomością bo sam nie potrafiłem znaleźć innej, żonę której nie cierpię i która mnie psychicznie wykańcza. Na dodatek mam syna autystycznego którego kocham jak cholera, który najwyraźniej odziedziczył to po mnie (przy diagnozie syna zdiagnozowano u mnie aspergera).
Jedynie córeczka jest dla mnie czystym światełkiem który daje mi minimalne siły do życia. Jest cudowna. Syna oczywiście też bardzo kocham ale dobija mnie psychicznie jego autyzm i codziennie boje się o niego co się z nim stanie kiedyś. Czy sobie poradzi czy będzie takim nieudacznikiem jak ja.
Nienawidzę swojego życia.

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
ID: #5fe514134fbb67000ac1f46a
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Precypitat
Wesprzyj projekt

[AnonimoweMirkoWyznania]

Zaplusuj ten komentarz, aby otrzymywać powiadomienia o odpowiedziach w tym wątku. Kliknij tutaj, jeśli chcesz skopiować listę obserwujących

[kajak98]

@AnonimoweMirkoWyznania: Zacznij wychowywać te dzieci a nie pieprz na wypoku jak to źle masz. Zainteresuj się nimi, naucz żeby nie darły japy bo rosnie najgorszy sort Polaka cebulaka bombelka.. (╯°□°）╯︵ ┻━┻

[taktoto]

@AnonimoweMirkoWyznania Tym w ogóle spędzasz z nimi czas? Bo z twojego opisu wychodzi, ze siedzisz w pokoju i tylko sluchasz.

[LajfIsBjutiful]

@AnonimoweMirkoWyznania:

żona się zamyka i pali grając na telefonie

XD wcześniej tak nie robiła? To ładnie się dobraliście, pewnie jeszcze w kryształki gra xD

[siona]

@AnonimoweMirkoWyznania: idźcie na terapię

[taktoto]

@apatozaur Czasami trzeba walnąć kogoś w łeb, żeby zaskoczyło. Dzieci, to odpowiedzialność. Nie wiem na co on liczy, dzieci wymagają czasu i uwagi

[jonasz123]

Wykopki jak zawsze z rigczem i zrozumieniem

[jonasz123]

@taktoto: zacznij od siebie

[nicari]

@AnonimoweMirkoWyznania: widzę że oczekujesz po żonie, że będzie się zajmowała dziećmi, bo Ty przeciez pracujesz. Jesteś zmęczony - zapewnw ona też, dziecko z autyzmem to nie jest łatwa sprawa. Dlatego sje zamyka, moze chce żebyś się zajął tymi dziećmi chociaż chwilę.

Dlaczego to ona musi przyjść do Ciebie porozmawiać?

Wskazana terapia dla par, gdzie nauczycie się rozmawiać ze sobą i organizować wspólne czas tak, abyście oboje mieli codziennie chwilę czasu dla

[korporacion]

@AnonimoweMirkoWyznania: tinder

[worldmaster]

@AnonimoweMirkoWyznania: Zacznij od jakiejs formy aktywnosci sportowej i rywalizacji.

[Varien]

@AnonimoweMirkoWyznania: Wyczuwam zarzutkę bo brzmisz jak Walter White z Breaking Bad xD

[misja_ratunkowa]

@AnonimoweMirkoWyznania:
Kolego, bardzo Ci współczuję. W takiej sytuacji cierpicie wszyscy - Ty, Twoja żona i Twoje dzieci także.

Być może Twoja żona sama przechodzi załamanie nerwowe, depresję, bądź zwykłe wypalenie. Skoro próbuje odciąć się od życia rodzinnego, to widocznie męczy ją ono tak samo, jak Ciebie. Może też oczekuje wsparcia, którego nie dostaje? Nie usprawiedliwiam, staram się tylko zrozumieć.

Skoro nie jesteście w stanie porozmawiać i sami rozpracować swoich problemów, to

[szynszyla2018]

@AnonimoweMirkoWyznania
1. Weź rozwód
2. Pamiętaj że dzieci też mogą być dla Ciebie przyjacielem.

[AnonimoweMirkoWyznania]

M.: Tak to wygląda jak typowy przegryw mimo wszystko założy rodzinę.

Zaakceptował: sokytsinolop

[Przepoczwarzenie]

@AnonimoweMirkoWyznania dokładnie

[Przepoczwarzenie]

@szynszyla2018 #!$%@?, no zajebista rada. Cos sie nie uklada? Wez #!$%@? rozwód, to na pewno sie ułoży... Dzieci nie sa #!$%@? przyjacielem, dziecmi sie rodzic ma opiekować. (－‸ლ)

[Przepoczwarzenie]

@AnonimoweMirkoWyznania Oby tak dalej - za kilka lat twoje dzieci beda cie nienawidzić, bo maja #!$%@? ojca, ktory mial je w dupie, ale za to przestaną drzec japy. Żona tez bedzie ciebie nienawidzić, bo #!$%@? jej zycie, opowiadajac jej zapewne jakies bajki i wyznania milosci, ktore sie skonczyly, jak sie okazalo, że rodzina to jednak nie marzenie wykopka z malym fiutkiem, ktory zeby być szczesliwy musi byc królem swiata w ferrari. Bez

[szuineg]

@AnonimoweMirkoWyznania jeżeli nie zależy ci na dzieciach to uciekaj, jak ci zależy to pozbądź się żony. Tylko wiedz że kobieta w tym kraju zawsze będzie miała opiekę nad dziećmi, więc ją dobrze ubezpiecz i pozbądź się jej ( ͡º ͜ʖ͡º)