Nawet droga do #pracbaza potrafi człowiekowi spsuć humor na resztę dnia. Wchodzę rano do sklepu, podróżuje między półkami szukając jakiegoś śniadania, biorę do ręki batonik i nagle wyskakuje Grażyna zza rogu. - PROSZĘ WZIĄĆ KOSZYK! - A, przepraszam, ja tylko tego batona i płacę. - BEZ KOSZYKA NIE WOLNO! - No dobrze, ale ja idę już do kasy. - TO IDŹ PO KOSZYK! (nie pamiętam tapirze, abyśmy przeszli na TY...) - Przecież prze Pani ja tylko to biorę i gumę przy kasie.
- NIE OBSŁUGUJ TEGO PANA!
- PROSZĘ OPUŚCIĆ SKLEP! WTF?! Wat wat? - No dobrze, pójdę po koszyk. - NIECH PAN WYJDZIE ZE SKLEPU. Rzuciłem batonik i wyszedłem. Idę zrezygnowany na przystanek, aby wziąć coś w kiosku w takowym razie. Schylam się do otworu. - Dobry, można Marsa? Siedzi kolejna Grażyna i czyta gazetę. Mija 10 sekund i spogląda na mnie (pewno bulwo musiałaś doczytać do kropki, co?). - Można I nic nie robi. Ja stoję z takim dafuq na twarzy. - Eeee... batonika Marsa chciałem poprosić. - No to proszę się łaskawie dookreślić, a nie Pan mnie pyta, czy można. To kiosk, można, to odpowiadam, że można. WAT?! CZY DZISIAJ TYCH LUDZI POPIERDZIELIŁO WSZYSTKICH?!
Reszty rozmowy nie będę wklejał po poszło budowlanej łaciny, że łaski mi nie robi, żeby zmieniła pracę jak nie potrafi rozmawiać z ludźmi. Pewno wyglądałem jak kretyn drąc się do okienka w kiosku. Wybuchłem, ale ja nie ogarniam co to się wyprawia. Dla ciekawskich, tak, kupiłem w końcu tego batona w trzecim sklepie. I TAK! Jadam batony na śniadanie ( ͡°ʖ̯͡°)
@zolwixx: Nie wiedziałem, czy do trzeciego wchodzić... pierwszy raz wyrzucono mnie ze sklepu. Sytuacja z kiosku trochę odmienna, ale kurde 2 takie zdarzenia w mniej niż 15 minut. Karma wyładowała się na mnie za wszystkie czasy chyba.
ile dostaniemy emerytury jeśli nowe dzieci się nie rodzą? Czemu rząd nic z tym nie robi? czytam, że dzisiejsi 30-40 latkowie ledwo dostaną 1/3 pensji jak to możliwe #demografia
- PROSZĘ WZIĄĆ KOSZYK!
- A, przepraszam, ja tylko tego batona i płacę.
- BEZ KOSZYKA NIE WOLNO!
- No dobrze, ale ja idę już do kasy.
- TO IDŹ PO KOSZYK! (nie pamiętam tapirze, abyśmy przeszli na TY...)
- Przecież prze Pani ja tylko to biorę i gumę przy kasie.
- NIE OBSŁUGUJ TEGO PANA!
- PROSZĘ OPUŚCIĆ SKLEP!
WTF?! Wat wat?
- No dobrze, pójdę po koszyk.
- NIECH PAN WYJDZIE ZE SKLEPU.
Rzuciłem batonik i wyszedłem. Idę zrezygnowany na przystanek, aby wziąć coś w kiosku w takowym razie. Schylam się do otworu.
- Dobry, można Marsa?
Siedzi kolejna Grażyna i czyta gazetę. Mija 10 sekund i spogląda na mnie (pewno bulwo musiałaś doczytać do kropki, co?).
- Można
I nic nie robi. Ja stoję z takim dafuq na twarzy.
- Eeee... batonika Marsa chciałem poprosić.
- No to proszę się łaskawie dookreślić, a nie Pan mnie pyta, czy można. To kiosk, można, to odpowiadam, że można.
WAT?! CZY DZISIAJ TYCH LUDZI POPIERDZIELIŁO WSZYSTKICH?!
Reszty rozmowy nie będę wklejał po poszło budowlanej łaciny, że łaski mi nie robi, żeby zmieniła pracę jak nie potrafi rozmawiać z ludźmi. Pewno wyglądałem jak kretyn drąc się do okienka w kiosku. Wybuchłem, ale ja nie ogarniam co to się wyprawia. Dla ciekawskich, tak, kupiłem w końcu tego batona w trzecim sklepie. I TAK! Jadam batony na śniadanie ( ͡° ʖ̯ ͡°)
#informatykmops i #zzyciamopsa #truestory #c-----------l
@pavulon78: osiedlowy.