Militarnie powstanie nie miało wielkiego znaczenia. Wywróciło jednak do góry nogami strukturę polskiego społeczeństwa. Doprowadziło do marginalizacji ziemiaństwa, a zwiększyło rolę inteligencji.

Rzekome polskie zagrożenie to jeden z kilku powodów dla których carska władza postanowiła trzymać nas krótko i pozbawić możliwości edukacji i rozwoju. O historii 100-letniego brutalnego panowania Rosji nad Wisłą opowiada książka prof. Lecha Królikowskiego “Polskie Królestwo Romanowów”.

Masowe i przymusowe wysiedlenia Polaków mieszkających w zaborze pruskim przeszły do historii jako rugi pruskie. Objęły one nawet 30 tysięcy osób.

Powstanie listopadowe było od początku szalonym, niedobrze przygotowanym, romantycznym zrywem. Czy jednak miało jakiekolwiek szanse na powodzenie? Wyjaśniamy

W 1866 roku polscy zesłańcy (powstańcy styczniowi) podejmują decyzję o desperackiej próbie odzyskania wolności i ucieczce do Chin.

Cesarze Niemiec i Austro-Węgier szukają sposobu, żeby odwrócić losy I wojny światowej. 9 lutego w Brześciu podpisują traktat z Ukraińską Republiką Ludową. W zamian za dostarczenie milion ton zboża odstępują Ukraińcom polskie ziemie.

Największym miastem Polski u schyłku XVIII w. była Warszawa. Następne w kolejności były Gdańsk, Lwów i Kraków. Jednak do największych miast przedrozbiorowej Polski należały także Brody, Elbląg, Leszno, Rawicz, Gniezno oraz Kalisz.

Przez 146 lat zaborów ziemie polskie przyłączone do Rosji wydawały na świat kolejne pokolenia patriotów. Wielu z nich wstępując do armii, mimo szykan i sztucznie piętrzonych przeszkód, potrafiło dojść w wojsku carskim do wysokich stanowisk, niejednok...