Donald „Trochę socjaldemokrata” Tusk zamierza osiągnąć wzrost konkurencyjności stosując się do zaleceń ojca chrzestnego współczesnego socjalizmu – Johna Maynarda Keynesa.

Keynes i Hayek to uosobienia dwóch podejść do gospodarki: interwencjonistycznego i wolnorynkowego. Po latach stosowania zaleceń pierwszego warto sięgnąć po rady drugiego. Czy właśnie przez artykuły w takich mediach uda się przekonać ludzi, szczególnie starszych, że czas na realne zmiany?

Mimo swego wkładu w rozumienie wolności i ciągłego cytowania przez późniejszych klasyków wolności stanowi Mill modelowy wręcz przykład powstałego na liberalizmie nowotworu.

Keynes był mądry i pragmatyczny, Hayek to utopista – wynika z lektury książki Nicholasa Wapshotta „Keynes kontra Hayek”. „Nic dalszego od prawdy. Należałoby pozwać Wapshotta za postępowanie niezgodne z etyką” – krzyczy niezadowolony czytelnik na amazon.com. Komu wierzyć?

Dla dzisiejszego pokolenia Hitler jest najbardziej znienawidzonym człowiekiem w historii, a jego reżym archetypem politycznego zła. Jednakże ten pogląd nie rozciąga się na jego politykę gospodarczą. Jest zupełnie inaczej. Taką politykę przyjmują rządy na całym świecie.

W dyskursie o stanie gospodarki światowej pojawiają się określenia ekonomia liberalna, albo ekonomia interwencjonistyczna. Definicje językowe są arbitralne. Prowadzi to do błędnego obrazu teorii ekonomicznych i spłycenia dyskusji.

W Polsce wielu polityków (nie)świadomie odwołuje się do Keynesa. Jego system ogarnął umysły a jego retoryka wkradła się do języka debaty publicznej. Hołd tezom Keynesa złożył m.in. Donald Tusk podczas tzw. „drugiego expose”.

hermetyczne ale co tam ..

Ekonomia jest opartym na wierze nieustannym poszukiwaniem nowych bożków. Ci, którzy wierzą w miłosiernego Boga, mają problem z wytłumaczeniem, jak może on pozwalać, by na życie niewinnych spadały straszliwe klęski. Wiara w kanony ekonomii wymaga podobnego wysiłku wyobraźni.

Keynes mimo tego, że został niemalże zmieciony z rynku w czasie Wielkiego Krachu, efektywnie inwestował swoje pieniądze. Umierał jako zamożny człowiek, dysponujący majątkiem wynoszącym około 16,5 mln USD (w dolarach z 2009 roku).

czyli Michalski o Gwiazdowskim, Wróblewskim i spółce