Wszystko

Najnowsze

Archiwum

pod_sloncem_szatana
  • 1
@spiegelglas: U Houellebecqa wszyscy są na swój sposób zaburzeni. Michel – jak pozostali w powieści – też był cząstką elementarną, samotną monadą, tyle że uciekł w naukę.

Sporo fragmentów u Francuza rzeczywiście zahacza o blackpiil, ale nie czuję, żeby pisał o kobietach z jakimś żalem czy z niechęcią. Bardziej kładzie nacisk na uwarunkowania kulturowe jako źródło zaburzeń i problemów w relacjach niż na płeć jako taką. Zwykle w powieści pojawia
  • Odpowiedz
Suchoklates68
  • 4
@Fekalny_okuratnik: To prawda. Można tutaj zauważyć pewną cykliczność. Poligamia powraca, ale w bardziej nowoczesnej otoczce, bez legalizowania tego za pomocą prawa etc.. Monogamia jest bardzo niedocenianym filarem cywilizacyjnym. Często postrzegana jest przez co niektórych jako relikt patriarchatu i narzędzie opresji. To istny paradoks zważywszy na fakt, iż związek monogamiczny zwiększał rolę kobiet, która w instytucjonalnej poligamii byla ograniczona.
  • Odpowiedz
msdone
  • 3
#czytajzwykopem #literatura #ksiazki #houellebecq

Prośba. Czy możecie polecić mi coś, co wypełni pustkę po Houellebecqu? Przeczytałem wszystko, co napisał i od tamtego momentu nie mogę się wgryźć w żadną kolejną ksiązkę, którą czytam. Najlepiej coś równie subtelnie pesymistycznego :)
  • 10
  • Odpowiedz

  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach
T.....l
T.....l
  • 4
@msdone: Mnie przychodzą do głowy "Trociny" Krzysztofa Vargi, "Wilk stepowy" Hessego i "Mdłości" Sartre'a. Emil Cioran oczywiście nie pisał beletrystyki, ale "Na szczytach rozpaczy" moim zdaniem czyta się lepiej niż niejedną powieść.
  • Odpowiedz
steppenwolf90
  • 2
@kjut_dziewczynka: taki pół na pół o szarych myszkach i o julkach, ale nic lepszego mi nie przychodzi do głowy:

Bez urody młoda dziewczyna jest nieszczęśliwa, traci wszelkie szanse bycia kochaną. Co prawda nikt z niej nie kpi ani nie traktuje jej okrutnie, lecz jest jakby przezroczysta, jej ruchów nie śledzi żadne spojrzenie. Każdy czuje się zakłopotany w jej obecności i woli ją ignorować. Natomiast skończona piękność, piękność, która wykracza poza
  • Odpowiedz
L.....a
L.....a
  • 2
Od siebie dodam, że kobieta z książki musiała być słaba w łóżku, bo który normalny facet chciałby z niego wypuścić ostrą kocicę? ( ͡° ͜ʖ ͡°)


@AndrzejCieWidzi: Aha czyli myślisz, że cały tragizm tej postaci polega tylko na tym?
  • Odpowiedz
noorey
  • 11
(…) ludzie jako tacy byli mi coraz bardziej obojętni, nie mówiąc o przypadkach, kiedy czułem do nich czystą wrogość. Próbowałem się zbliżyć do wybranych osób (zwłaszcza płci żeńskiej, która zasadniczo pociągała mnie silniej, ale o tym już wspominałem), wydaje mi się, że liczba podjętych przeze mnie prób była normalna, standardowa, mieszcząca się w średniej, lecz z wielu różnych przyczyn (o których również wspominałem) nic się nie skonkretyzowało, nic nie pozwalało mi sądzić,
noorey - > (…) ludzie jako tacy byli mi coraz bardziej obojętni, nie mówiąc o przypad...

źródło: comment_2JmWbpaBcDXixx2mbu005hES1zjsSKWE.jpg

Pobierz
  • 19
  • Odpowiedz

  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach
Szilom
  • 2
Czy manifest "Michel Houellebecq. Rester vivant" został przetłumaczony na polski ?
Można gdzieś znaleźć jakieś polskie tłumaczenie?

#houellebecq
  • 3
  • Odpowiedz

  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach
n.....n
n.....n
  • 21
Michel Houellebecq - Możliwość wyspy

Nie tylko żywiłem to uzasadnione obrzydzenie, które opano­wuje każdego normalnego mężczyznę na widok n i e­ m o w l a k a; nie tylko żywiłem głęboko zakorzenione przekonanie, że dziecko jest złośliwym karłem o wrodzo­nym okrucieństwie, u którego od początku można się do­patrzeć najgorszych cech gatunku i którego zwierzęta domowe unikają ze słuszną ostrożnością. Pod tym wszyst­kim kryło się również przerażenie, autentyczne przeraże­nie wobec nieprzerwanego pasma
  • 2
  • Odpowiedz

  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach
NonOmnisMoriar
  • 0
@nyslion: "Tak czy owak każdy bezstronny obserwator zauważy, że ludzka jednost­ka n i e m o ż e być szczęśliwa, że w żaden sposób szczęś­cia nie osiągnie, a jedynym jej powołaniem jest pomnaża­nie nieszczęścia, poprzez czynienie życia innych równie przykrym jak własne - jej pierwszymi ofiarami są na ogół rodzice." To uczucie gdy z bycia najbardziej typową i żałosną nastolatką w depresji chcesz przejść do robienia ze smutku głębi. A
  • Odpowiedz
r.....a
r.....a
  • 2
@lehooleh: cholera też ostatnio to czytałem i też zabieram się za Cząstki :D a przeczytałem wcześniej Uległość, Możliwość Wyspy, Poszerzenie Pola Walki...

i moim zdaniem Możliwość wyspy>Platforma>Uleglosc>Poszerzenie. Zobaczymy jak umiejscowię Cząstki
  • Odpowiedz