Składowisko samolotów F-84 Thunderjet wycofanych pod koniec lat 60. XX wieku z Ohio Air National Guard. #lotnictwo

Republic Aviation F-84 Thunderjet to samolot odrzutowy skonstruowany pod koniec II wojny światowej dla #usa. Był pierwszym amerykańskim samolotem myśliwskim zdolnym przenosić taktyczną broń atomową.

#wojsko #militaria #historiawojen #historia
HistoriaWojen - Składowisko samolotów F-84 Thunderjet wycofanych pod koniec lat 60. X...

źródło: XXX

Pobierz
  • 1
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

Ehhhh...tyyyle okazji zaprzepaszczonych ()

Okazji na części zamienne, okazji dla majsterkowiczów i muzealników lotnictwa, okazji na nowe znaki boczne i nową przyszłość w zasobach GA...
  • Odpowiedz
Postanowiłem w końcu przekuć swoje zainteresowanie historią wojskowości na coś konkretnego i napisałem opowiadanie, którego tematem jest Bitwa u Przylądka Eknomos z 256 r. p.n.e., stoczona podczas I Wojny Punickiej pomiędzy Rzymianami oraz Kartagińczykami :) Jest to jedna z największych bitew morskich w dziejach świata, starożytna sztuka walki na morzu jest fascynującym, ale mało eksploatowanym tematem, więc uznałem, że stanowi to bardzo wdzięczny temat na opowiadanie.

Bitwa opisana jest z perspektywy zwykłego,
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

Burta rydwanu bojowego który niegdyś należał do faraona Totmesa IV, przedstawiający władcę w rydwanie na polu bitwy miażdżącego semickich wrogów. Co ciekawe faraonowie zawsze brali czynny udział w bitwie, i nigdy nie uchylali się od walki, gdyż byłby to uważane za zaprzeczenie swojej boskości. Pozostałości owego rydwanu zostały znalezione jeszcze przed II wojną światową przez Howarda Cartera, ale dopiero rok temu zostały one po raz pierwszy publicznie wystawione w Wielkim Muzeum Egipskim
HeruMerenbast - Burta rydwanu bojowego który niegdyś należał do faraona Totmesa IV, p...

źródło: comment_1630063404qQNiYWcvyISLu4aaj0X6as.jpg

Pobierz
  • 4
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

Mało znanym u nas wydarzeniem historycznym jest Wojna o niepodległość Holandii, która trwała z przerwami 80 lat (1568–1648) i toczona była z...Hiszpanią. Poprzez małżeństwa, politykę i wielu innych, podobnych czynników Niderlandy znajdowały się pod kontrolą hiszpańskiej linii Habsburgów. Sama Hiszpania w XVI w. była najpotężniejszym państwem Europy, min. dzięki rzece złota i srebra nieustannie płynącej z Ameryki Środkowej i Południowej.

Napięcia społeczne, religijne i ekonomiczne w końcu doprowadziły do wybuchu powstania, którego
wjtk123 - Mało znanym u nas wydarzeniem historycznym jest Wojna o niepodległość Holan...

źródło: comment_1621321904UfDKNf50qwHosOzy1BDasG.jpg

Pobierz
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

Timur Chromy (1336-1405) - jeden z największych wodzów i zdobywców w historii świata, ostatni ,,wielki" stepowy władca, dowodzący najlepszą armią swoich czasów. Człowiek który zaczynał prawie od zera. Jest mniej znany od Czyngis-Chana, ale osiągnięciami co najmniej mu dorównywał.

Timur pochodził z mało znaczącego mongolskiego-turańskiego plemienia i w młodości żył jako typowy koczowniczy bandzior napadający na osady, karawany, innych koczowników, kradnąc bydło, owce i wszystko co przedstawiało jakąkolwiek wartość. Z czasem jego banda rozrosła się do takich rozmiarów, że był w stanie wejść w sojusze z istotniejszymi mongolskimi wodzami. Po latach intryg, wojen i uprawiania polityki Timur stał się najpotężniejszym wodzem Centralnej Azji, stolicę swojego państwa lokując w Samarkandzie (dzisiejszy Uzbekistan). Rdzeniem jego armii była mongolska i turańska jazda, ale z czasem rozrosła się ona o kontyngenty dostarczane przez podbite ludy oraz sojuszników.

Następnie zaczęły się dalsze podboje, znaczone rzeziami i okrucieństwami na niespotykaną skalę. Timur podbił Persję oraz dzisiejszy Irak. Rozbijał kolejne mongolskie ordy. Skierował się w kierunku Indii, a inwazja ta została ukoronowana zdobyciem Delhi, jednego z największych i najbogatszych miast ówczesnego świata i masakrą jego mieszkańców. Dalej padły Armenia, Gruzja. W Lewancie z wojskami Timura nie poradzili sobie Mamelucy, którzy w przeszłości zdołali zatrzymać pochód Mongołów.

W
wjtk123 - Timur Chromy (1336-1405) - jeden z największych wodzów i zdobywców w histor...

źródło: comment_162089125506By9TxHNeKJiU2m20W2hF.jpg

Pobierz
  • 1
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

@wjtk123: Timur był też jednym z najokrutniejszych zdobywców w dziejach świata. W okrucieństwie co najmniej dorównującym Czyngis-Chanowi. Choć z drugiej strony prowadził też uczone dyskusje z ludźmi wysoce wykształconymi i miał szerokie horyzonty intelektualne.
Simon Montefiore określił go jako człowieka pełnego sprzeczności.
Czy ustalono, z jakiego plemienia pochodził, i do którego współczesnego narodu można by go w związku z tym zaliczyć?
  • Odpowiedz
Polska wojskowość średniowiecza i XVI-XVII w. mogła wyglądać nieco inaczej niż powszechnie się uważa. Przeczytałem właśnie książkę J.Juszyńskiego pt. ,,Polskie łucznictwo i kusznictwo konne w X-XVIII wieku" (dziękuję @Balcar za polecenie) i autor stawia w niej bardzo ciekawe tezy.

Według niego od początku istnienia państwa polskiego jednym z podstawowych rodzajów naszej kawalerii byli konni łucznicy, w późnym średniowieczu nieco wyparci przez konnych kuszników. Potem kusza została jednak ponownie zastąpiona przez łuk refleksyjny. Autor twierdzi, że niemożliwe byłoby masowe stosowanie konnych kuszników, a potem konnych łuczników bez wielowiekowych tradycji strzelczych. O dominującej roli lekkiej kawalerii mają też świadczyć opisy bitew z piastowskiego wczesnego i pełnego średniowiecza, w których polskie armie konne pokonywały dziennie ogromne odległości (rzędu 100km), nieosiągalne dla ciężkich wierzchowców rycerskich, stosowane taktyki, czy przypadki kompletnego rozbijania armii koczowniczych, co byłoby możliwe tylko gdy samemu posiadało się równie mobilną lekką jazdę. Nawet przedstawienia polskich jeźdzców z tamtego okresu wskazują na ułożenie nóg charakterystyczne dla ludów stepowych, a nie zachodniego rycerstwa.

Fałszywa ma być również powszechna teza, iż polskie uzbrojenie w XVI-XVIII w. jest skutkiem wpływów orientalnych, czyt. tureckich i tatarskich. Nasza kultura kawaleryjska miała rozwijać się niezależnie, a zapożyczenia pochodzą od Węgrów, Połowców, Prusów, czy Litwinów. Mieliśmy własny ,,styl" zanim w ogóle weszliśmy w kontakt z Turkami.
  • 2
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

Cześć oczytane wykopki. Szukam fajnych książek dotyczących tylko tematyki II Wojny Światowej, dokładnie to tematyka Niemiec. Zarówno kwestie polityczne wewnątrz partii czy biografie członków NSDAP jak i historie miejsc godne uwagi, takie jak projekt Riese.
Nie pogardzę tez książkami które opisują cały ten okres czasu, opisujący życie Europy, przed wybuchem wojny, w trakcie i już po zakończeniu. Takich zwykłych szarych ludzi.

Pozdrawiam cieplutko.

#historia #2wojnaswiatowa #ksiazki
  • 15
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

Wszyscy zainteresowani historią starożytnego Rzymu wiedzą, że II Wojna Punicka została rozstrzygnięta dzięki inwazji Rzymian na Afrykę i zwycięskiej Bitwie pod Zamą w 202 r. p.n.e. Moim skromnym zdaniem przy opisie tej kampanii pomijany jest aspekt wielkiej odwagi jakiej wymagało od Rzymian przeprowadzenie takiego ataku. Dlaczego? Gdyż już tego próbowali, podczas I Wojny Punickiej.

Podczas powyższego konfliktu rzymska armia wylądowała w Afryce w 256 r. p.n.e. - z zamiarem jej zakończenia poprzez
wjtk123 - Wszyscy zainteresowani historią starożytnego Rzymu wiedzą, że II Wojna Puni...

źródło: comment_1612172418DJgpTPnZE9erCLftboi8Mj.jpg

Pobierz
  • 1
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

aż żal dupę ściska, jakiś ekspert się wypowie dlaczego Ententa nie wsparła w tym okresie Grecji trochę bardziej?


@Cierniostwor:
Bo społeczeństwa krajów Ententy miały za sobą 4 lata zindustrializowanej wojny i niekoniecznie ochotę na jeszcze jedną.
  • Odpowiedz
Imperium Teodoryka Wielkiego w 523 r. (kolor czerwony). Dla Rzymian wschodnich, rezydujących w Konstantynopolu, był tylko ostrogockim barbarzyńcą, ale w praktyce, drogą podboju i zaczynając niemal od zera, zdołał zjednoczyć ogromne połacie byłego Imperium Zachodniorzymskiego.

Rezydując Rawennie rządził rządził de facto jak rzymski cesarz, posiadając silną armię, poparcie miejscowych wyższych, postrzymskich klas i kościoła. Wykorzystywał wszystkie narzędzia i osiągnięcia cywilizacyjne Rzymu w zakresie architektury, prawa, kultury politycznej, czy zwyczajów. Jego lud nie działał jak niszczycielska, barbarzyńska siła, ale w pewnym sensie jako uczniowie czerpiący z osiągnięć znacznie bardziej rozwiniętej cywilizacji.

Teodoryk, częściowo z powodu pecha, nie zdołał uregulować sukcesji, przez co wstrząśnięte niepokojami państwo zostało po jego śmierci podbite przez Justyniana I. Bizantyjczyków na terenie Italii z kolei wkrótce potem zastąpili Longobardowie, którzy z kolei sami zostali podbici przez Karola Wielkiego i jego Franków.

I
wjtk123 - Imperium Teodoryka Wielkiego w 523 r. (kolor czerwony). Dla Rzymian wschodn...

źródło: comment_1611345136cAVkv1FYQh67p64W6Xx0XI.jpg

Pobierz
  • 2
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

Imperium Rzymskie toczyło wojny z Persją przez około 700 lat, od I w. p.n.e. do VII w. n.e. Mieszając wypowiedzi różnych historyków można je określić jednym zdaniem: depresyjna, bezowocna, pozbawiona jakiegokolwiek głębszego sensu seria wojen, która pod względem zysków, strat i przebiegu wyglądała niemal jak wojna okopowa w czasach I Wojny Światowej.

Poszczególne wojny toczyły się przede wszystkim na pasie ciągnącym się od Kaukazu po Jerozolimę. Rzym i Persja raz po raz próbowały przejąć kontrolę nad Armenią, kaukaskimi przełęczami, mezopotamskimi miastami, Syrią i mnóstwem innych miejsc które w tamtym rejonie i w tamtych czasach miały jakieś znaczenie. Przeciągające się konflikty pchnęły przeciwników do rozbudowywania sieci twierdz, a więc rosło zaangażowanie militarne i finansowe, ale stawką zamiast bogatych i rozległych terenów zaczęły być pojedyncze miasta, fortyfikacje, mało znaczące pasy ziemi niczyjej.

Wiele z tych konfliktów zostało wszczętych bez ważnego powodu - poszczególni władcy zaczynali je dla zwykłego prestiżu, który miał umocnić ich władzę. Czytając o tych czasach człowiek ma wrażenie zapętlenia: cesarz/szach X chciał zdobyć poparcie wewnętrze, więc zaczął wojnę z Persją/Rzymem, którą wygrał/przegrał, w związku z czym zabezpieczył swoją pozycję/został obalony.

Były
wjtk123 - Imperium Rzymskie toczyło wojny z Persją przez około 700 lat, od I w. p.n.e...

źródło: comment_1611049037AIhYQECJ9yRC5DaZK4AEnj.jpg

Pobierz
  • 13
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

Nie interesuję się numizmatyką, ale poniższą monetę chętnie bym kupił, z uwagi na doniosłość historyczną jaka za nią stoi. Jest to hexagram - srebrna moneta cesarza Herakliusza. Została wykuta w pierwszej połowie VII w., w czasie wojny z Persją, mającej niezwykle dramatyczny przebieg. Bez krzty przesady można powiedzieć, że Bizancjum/Cesarstwo Rzymskie stało wtedy na krawędzi zagłady. W ramach ostatniego wysiłku cesarz zaczął reorganizację armii oraz poszukiwał środków na jej opłacenie. Pomoc przyszła z kościoła, który masowo zaczął oddawać srebro w celu przetopienia na monety. Korzystając głównie z tego źródła Heraklisz zaczął wybijać swoje hexagramy. Na rewersie monety możemy przeczytać łacińską sentencję "Deus adiuta Romanis" - "Boże dopomóż Rzymianom". Był to wyraz desperacji w krytycznej sytuacji w jakim znalazło się państwo oraz wschodnie chrześcijaństwo (Persowie stosowali okrutne represje).

W kampanii ostatniej szansy Herakliusz porzucił Konstantynopol, europejskie prowincje oraz Anatolię i wraz ze swoją armią uderzył w samo serce perskiego imperium. Po kilku latach bitew, potyczek i manewrów Persowie w 627 r. przegrali Bitwę pod Niniwą i zostali ostatecznie pokonani.

Jak widać monety te są unikatowe, zarówno pod względem okoliczności w jakich zostały wybite jak i stosunkowo krótkiej ,,serii" (kolejni cesarze też wybijali hexagramy, ale głównie chodzi o te pochodzące od Herakliusza). Bezcenny eksponat dla każdego szanującego Cesarstwo Bizantyjskie.

#
wjtk123 - Nie interesuję się numizmatyką, ale poniższą monetę chętnie bym kupił, z uw...

źródło: comment_1610365421E93TogCT9P3xEVcIDnHcjH.jpg

Pobierz
  • 23
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

@wjtk123: Aktualnie ta moneta jest licytowana na 1400$. Masz czas do jutra :) Bizancjum to nie mój zakres zainteresowania, raczej Imperium i 12 cesarzy oraz antyczna Grecja ale tekst bardzo ciekawy pod względem historycznym.
  • Odpowiedz
Figury koni wykonane z brązu (Rumaki Lizypa), zdobiące Bazylikę św. Marka w Wenecji. Ładne, prawda? To pamiątka z Bizancjum jaką przywieźli ze sobą Wenecjanie. Tak jakby pamiątka, bo tak naprawdę Wenecjanie zrabowali je w 1204 r., po złupieniu Konstantynopola.

Wcześniej od V w. stanowiły jedną z ozdób konstantynopolitańskiego hippodromu (cyrku/toru wyścigowego), jednej z najstarszych i najpiękniejszych funkcjonujących budowli ówczesnego świata. Data powstania koni nie jest znana, najprawdopodobniej stworzono jest między IV w.
wjtk123 - Figury koni wykonane z brązu (Rumaki Lizypa), zdobiące Bazylikę św. Marka w...

źródło: comment_1610018811iIF0ePYWZKZzZTFtO7ZeAX.jpg

Pobierz
  • 2
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

  • 0
@wjtk123 oryginały też są wystawione na widok publiczny tyle, że w muzeum kilkanaście metrów od kopii zdobionych bazylikę
  • Odpowiedz