Wpis z mikrobloga

W wieku 40 lat Franz Kafka zobaczył płaczącą dziewczynkę, zatrzymał się i zapytał:
- Dlaczego płaczesz?
- Zgubiłam moją ulubioną lalkę.
Ona i Kafka długo i bezskutecznie szukali lalki.
Kafka zaproponował, żeby poszukali jeszcze trochę następnego dnia.
- Spotkamy się tu i znowu zaczniemy jej szukać.
Następnego dnia, gdy nadal nie znaleźli lalki, Kafka dał dziewczynce list „napisany” przez lalkę.
W tym liście było napisane: „Proszę nie płacz.
Wyruszyłam na wycieczkę, aby zobaczyć świat.
Napiszę ci o moich przygodach”.
Tak rozpoczęła się historia, która trwała do końca życia Kafki.
Podczas kolejnych spotkań z dziewczynką spotkań Kafka czytał listy lalki.
Były w nich starannie opisane przygody.
Siedzieli i rozmawiali.
A dziewczynka była zauroczona.
W końcu Kafka przyniósł lalkę (którą po prostu kupił).
- Ona...Ona, wcale nie wygląda jak moja lalka !
- powiedziała dziewczyna.
Kafka wręczył jej kolejny list, w którym lalka napisała: „Podróże mnie zmieniły”.
Dziewczynka przytuliła nową lalkę i wróciła z nią szczęśliwie do domu.
Rok później Kafka zmarł.
Wiele lat później dorosła już dziewczyna znalazła list wewnątrz lalki.
W maleńkim liście podpisanym przez Kafkę napisane było:
„Wiesz co, szkoda że wtedy taka młoda byłaś bo bym Ci przeorał piczę fest”
#suchar
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach