Aktywne Wpisy
kecajek +436
Kilka dni temu na osiedlowym parkingu codziennie słychać było głośne miauczenie kota, które dochodziło to spod jednego, to spod drugiego samochodu. To było bardziej kocie wołanie o pomoc niż zwykłe miauczenie. Z jedną z sąsiadek próbowaliśmy ustalić, co to za kot – chciałem go wyciągnąć, może nawet zaopiekować się nim. Niestety, kot uparcie chował się w zakamarkach komory silnika i za nic nie chciał wyjść. Inna sąsiadka zadzwoniła do schroniska, prosząc o pomoc, ale odmówiono nam, twierdząc, że nie mają możliwości, by dostać się pod samochody.
Nad ranem usłyszałem, jak sąsiad skrobał szyby swojego auta po przymrozku, a w tle rozlegało się miauczenie kota. Postanowiłem działać. Wziąłem kartonowe pudełko z wyciętym otworem, telefon z nagranym miauczeniem mojego kota, a moja różowa przyprowadziła naszego pupila na smyczy, licząc, że może kotek wyjdzie do niego. Pomysł zadziałał – spod samochodu wyszła maleńka kotka, najwyżej półtoramiesięczna. Zabraliśmy ją do domu i zaczęliśmy opiekę. Na początek dałem jej odrobinę jedzenia dla kociąt (by nie zaszkodzić), bo była bardzo wygłodniała. Umyłem ją, wyczyściłem uszy i usunąłem kilka przyklejonych kawałków brudu – może smaru – z futerka. Okazała się uroczą, wdzięczną kotką: tuliła się, spała na kolanach, a nawet wskakiwała na kark i lizała mnie po uszach.
Weterynarz potwierdził, że to kotka, i stwierdził, że jest zdrowa. Chętnie bym ją zatrzymał, ale już mamy dwa koty, w tym jednego ze schroniska. Ustaliliśmy z różową, że najlepiej będzie oddać ją mojej siostrze i siostrzenicy, które kochają zwierzęta i marzyły o kociaku. Mała kotka znalazła ciepły dom i od razu poczuła się tam świetnie – siostra zasypuje mnie wiadomościami i zdjęciami: kotka jest wesoła, pełna energii, bawi się, aż miło patrzeć.
Cieszę
Nad ranem usłyszałem, jak sąsiad skrobał szyby swojego auta po przymrozku, a w tle rozlegało się miauczenie kota. Postanowiłem działać. Wziąłem kartonowe pudełko z wyciętym otworem, telefon z nagranym miauczeniem mojego kota, a moja różowa przyprowadziła naszego pupila na smyczy, licząc, że może kotek wyjdzie do niego. Pomysł zadziałał – spod samochodu wyszła maleńka kotka, najwyżej półtoramiesięczna. Zabraliśmy ją do domu i zaczęliśmy opiekę. Na początek dałem jej odrobinę jedzenia dla kociąt (by nie zaszkodzić), bo była bardzo wygłodniała. Umyłem ją, wyczyściłem uszy i usunąłem kilka przyklejonych kawałków brudu – może smaru – z futerka. Okazała się uroczą, wdzięczną kotką: tuliła się, spała na kolanach, a nawet wskakiwała na kark i lizała mnie po uszach.
Weterynarz potwierdził, że to kotka, i stwierdził, że jest zdrowa. Chętnie bym ją zatrzymał, ale już mamy dwa koty, w tym jednego ze schroniska. Ustaliliśmy z różową, że najlepiej będzie oddać ją mojej siostrze i siostrzenicy, które kochają zwierzęta i marzyły o kociaku. Mała kotka znalazła ciepły dom i od razu poczuła się tam świetnie – siostra zasypuje mnie wiadomościami i zdjęciami: kotka jest wesoła, pełna energii, bawi się, aż miło patrzeć.
Cieszę
Diagnose +53
Problemy z parkowaniem...Auto musi mieć uszkodzone kamery parkowania, ponieważ parkuje w ten sposób codziennie #wroclaw #polskiedrogi #bmw #motoryzacja
Dzisiejszego ranka w asyście uzbrojonej policji wjechaliśmy do Czarnobylskiej Strefy Zamkniętej kierując się od razu do wioski Kupowate. Wciąż mieszka tam 9 osób.
Pamiętacie, jak podczas majowej wizyty pisaliśmy, że babuszki były bardzo stęsknione za kontaktem z ludźmi? To teraz są jeszcze bardziej. Niektóre z nich reagowały szczerym uśmiechem a inne płakały, ale wszystkie cieszyły się, że mogły nas znowu zobaczyć. Nie brakowało więc prób zatrzymania nas w swoich chatach możliwie najdłużej i rozdawania dla nas drobnych prezentów.
Najbardziej wymowne było spotkanie z ostatnimi dwiema babuszkami: matką i córką, obie o imieniu Maria. Nie wierzyły, że jeszcze nas kiedyś zobaczą, choć bardzo na to czekały. I biorąc pod uwagę, jak bardzo napięta jest sytuacja w ostatnich dniach, to czuliśmy że zdają sobie sprawę z tego, że jeszcze długo mogą nas nie zobaczyć. Podczas ostatniego pożegnania babuszka miała łzy w oczach a odjeżdżając widzieliśmy w tylnim lusterku, że się rozpłakała.
Po wyjeździe z Kupowate policjanci chcieli nam jeszcze pokazać ślady działalności Rosjan, ale wtedy zepsuło nam się auto. Musimy zatem mocno improwizować, żeby kontynuować naszą akcję pomocy.
#czarnobyl #ukraina #wojna #rosja #napromieniowani #ruskimir
Fajnie ze są tacy ludzie jak Wy :)
@rankors: co?