Wpis z mikrobloga

Jak sprawdzić, czy państwo jest demokratyczne, a jego liderzy są demokratami.

Wybitni naukowcy, politolodzy i badacze systemów demokratycznych napisali tysiące mądrych ksiąg i esejów. Od starożytności do współczesności zajmowano się jakością systemów politycznych i kryteriami ich oceny.
Ale my, zwykli obywatele nie mamy ani możliwości, ani czasu, by zapoznać się z całą tą wiedzą. Ponadto nasze mózgi lubią chodzić na skróty i opierają się na hasłowych przekonaniach, uprzedzeniach czy zasłyszanych ocenach.

Wspomóżmy się więc, kluczowymi tezami opisanymi przez wybitnych współczesnych naukowców. Zdefiniowali oni kryteria oceny struktur władzy i jego liderów, które da się sprawdzić i zweryfikować.

Wystarczy ocenić trzy podstawowe twierdzenia oraz odpowiedzieć na cztery nietrudne pytania.
(Wiem, wiem, że to tylko namiastka prawdziwej analizy politycznej, ale uważam, że lepsze jest – nawet skrótowe – oparcie się na teoriach wybitnych przedstawicieli nauki, niż kopiowanie zasłyszanych opinii wujka, kolegi z pracy czy postów napisanych przez sławy, znane głównie z tego, że są znane.)

Państwo to instytucja oparta o trzy filary (1):
- depersonifikacja władzy (czyli przejście od woli jednej osoby; króla, dyktatora czy marszałka do instytucji, prawa i systemu podziału władzy),
- formalizacja władzy (czyli decyduje prawo i jego zasady, a nie wola czy kaprys jednej osoby),
- władza państwowa zakorzeniona w społeczeństwie (czyli powszechny system demokratycznych wyborów i utożsamianie się społeczeństwa z państwem).

Lider polityczny powinien stosować się do ustalonych zasad i systemu prawnego, a także nieformalnych, ale praktykowanych norm (2).
Jeżeli odpowiedź na choć jedno pytanie poniżej będzie twierdzące, możemy uznać, że mamy do czynienia z zachowaniami o charakterze autorytarnym:
- czy lider jest skłony do odrzucenia lub osłabiania demokratycznych reguł gry?
- czy lider odmawia uznania oponentów za pełnoprawnych przeciwników?
- czy lider toleruje lub popiera zachowania przemocowe?
- czy lider, w imię jakichkolwiek racji, jest skłonny do ograniczania swobód obywatelskich oponentów, w tym mediów.

Proszę sobie odpowiedzieć i ocenić samemu.

Powyższe pytania i dużo więcej szczegółów można znaleźć w dwóch książkach:
(1) Państwo; jego natura, rozwój i perspektywy - Gianfranco Poggi
(2) Tak umierają demokracje -Steven Levitsky, Daniel Ziblatt

Jeśli jesteś zainteresowany kolejnymi wpisami, obserwuj tag: #stowarzyszeniedip

fb: Demokracja i Przedsiębiorczość

#stowarzyszeniedip #dip #polityka #demokracja #wybory #4konserwy #neuropa #polska #prawo #biznes #ekonomia #pieniadze #finanse #psychologia
  • 2
@prut: Osobiście byłbym – jeszcze – za pracą organiczną i wkładem własnym w zwiększanie ilości i skupianie tzw. świadomej ludności.
Ale Wujek Dobra Rada ma zawsze łatwe i proste rozwiązania, zwłaszcza , że dotyczą innych. Każdy sam ma swój intelekt i wyobraźnię. I poczucie odpowiedzialności (tylko za co i za kogo? ¯\_(ツ)_/¯).
Sukcesu życzymy!