[R.....a]

Lekarz prowadził kronikę progresji choroby Alzheimera z jednym ze swoich pacjentów, zbierając jego podpisy w formularzach medycznych przez kilkanaście lat.
#ciekawostki #alzhaimer

[pestis]

@Rostagma:

[R.....a]

@pestis: śmieszy cie Alzheimer? Kamil nie wybrał choroby, to choroba wybrała jego

[moonshiner]

@Rostagma To jest straszne... Na swoj sposob przygnebiajace...( ͡° ʖ̯ ͡°)

[v.....4]

@Rostagma: Widać, że w 2005 roku nawet podpisywanie stało się trudne, smutne trochę. Nie chciałbym, aby moja rodzina zobaczyła mnie w takim stanie, gdzie z roku na rok jest coraz gorzej i w końcu tracę własną osobowość.

[Bialy_Mis]

@moonshiner: ten skok z 03 na 04...

[zackson]

@Rostagma: życie kołem się toczy. Pod koniec życia pisze jak na jego początku xD

[Jaracz_Joint]

@moonshiner: Przygnębiające w #!$%@?, pierwsze co pomyślałem - zabiłbym się.

[Jaracz_Joint]

@Bialy_Mis: Chyba z 2004 na 2005.

[Xelorek]

@moonshiner: @Rostagma: to pismo w ostatnich latach, tak jakby twardy dysk gubił dane ( ͡° ʖ̯ ͡°)

[moonshiner]

@Jaracz_Joint Autentycznie, nie moge na to zdjecie zerkac...

[seeksoul]

@Rostagma: Moja babcia choruje na Alzheimera i cóż... teraz jest już w stadium, że w ogóle nawet nie wzięłaby ołówka do ręki.

Straszne było obserwować przez lata jak choroba zabiera bliską nam osobę. Jak pierwszy raz nie trafiła widelcem do ust, jak pierwszy raz nie mogła sobie przypomnieć jak ma na imię, jak ostatni raz poznała, że do niej przyszedłem... :c

[ZajebbcieTrudnyNick]

@seeksoul: Moja przed śmiercią brała mnie za mojego ojca ( ͡° ʖ̯ ͡°)

[Zeugma]

@seeksoul: Wiem, jak to jest. Okropne uczucie.

[Pszesmiewca]

@Rostagma: a lekarz jaka metamorfozę przeszedł dwukrotnie :p

[R.....a]

@seeksoul: Mojego dziadka powoli dopada. Jest pod opieką i praktycznie nie funkcjonuje samodzielnie, na domiar złego jest cukrzykiem. Miał kiedyś przygodę, że nabrał małych kredytów i zapomniał. Większość banków umorzyła, reszta musiała rodzina spłacać ( ͡° ʖ̯ ͡°)

[owcaa]

@Rostagma: to chyba mamy tego samego dziadka... póki co,spłacamy... szczęście w nieszczęściu, że nie za bardzo jest w stanie już wychodzić z domu...