A po zajęciach podszedł do mnie dziewięciolatek i zapytał czy zostanę w jego wiosce na zawsze, bo on chciałby nauczyć się angielskiego żeby znaleźć dobrą pracę i pomóc finansowo swoim rodzicom. To uczucie, kiedy musisz dziecku wytłumaczyć co to jest ważność wizy i dlaczego za jakiś czas musisz go opuścić... Brak mi słów.

Post nie cieszył się popularnością, więc wszystko szybko ucichło, ale w dalszej konwersacji PR-owiec powiedział, że przecież mogę zwrócić płytę. Momentalnie się dogadaliśmy. Potrącili mi tylko za szkło, bo przecież nie nadaje się do sprzedaży, widać dość konkretnie zużycie. Tak też zrobiliśmy, wysłałem płytę, dostałem przelew na bodaj 1900zł.