@tas2000: z czego to wynika, że jest tego u nas tak dużo?

W trakcie II WŚ, Rosjanie też nie rozumieli dlaczego Niemcy ich atakują. Kiedy Czerwona Armia zdobywała kolejne miasta, żołnierze widzieli dobrobyt który kontrastował z biedą w ZSRR.

@kotkameleon: Uważam że trochę mylisz sytuacje. W I WŚ obie strony dostrzegały bezsens wojny. Podczas II WŚ nie było tej symetrii - to właśnie niemieccy żołnierze mieli niskie morale, szczególnie na froncie wschodnim (a umówmy się, to jest główny front tej wojny). GinęliPokaż całość

@pawloz: bardzo ciekawe jest to co opowiadasz, dla takich komentarzy warto znosić codzienny syf w tym miejscu w internecie. A jakie są hipotezy, kwestie neurologiczne, psychiczne czy może jeszcze jakieś? I co mogło być triggerem?

@pawloz: Dzięki wielkie za tak rozbudowaną odpowiedź! Chciałbym Ci jakoś pomóc, ale niestety kompletnie nie jestem w temacie, pomimo, że szalenie mnie to ciekawi. Nie powiem jak bym ja się zachował na Twoim miejscu, bo znamy siebie tylko na tyle na ile nas sprawdzono, ale chyba może warto walczyć do końca, może jakimś alt-medem, może chodzić od jednego psychatry/neurologa do drugiego, aż do skutku. Bo z tego co mówisz jakaś nadzieja się tli. Ale sam najlepiej wiesz, co w tej sytuacji jest najlepsze.

A tak jeszcze rozwinę, jeśli pozwolisz oczywiście. Nie wiem na ile jest to dla Ciebie trudny temat, żeby opowiadać to randomom w internecie. Ale spróbuje:
1. Czy uważasz, że Twój tata jest szczęśliwy? Czy trochę jak ludzie z alzheimerem (o którym również bardzo dużo czytałem, pomimo [dzięki Bogu] nigdy nie miałem styczności), którzy są w swoim zapominaniu bardzo zagubieni (mówię, o pierwszych etapach, zanim dochodzą inne symptomy). Odczuwają dyskomfort, a czasem agresję, że czegoś nie pamiętają.
2. Czy w tej chwili tworzą mu się jakieś wspomnienia? Czy co godzinę można gadać o tym samym? Wie, że np. kto rządzi krajem?
3. Czy w ogóle można traktować takiego człowieka jako normalnego partnera do rozmowy, czy zawsze wyrozumiałością i takimPokaż całość

@pawloz: dzięki wielkie za odpowiedź. Życzę zdrowia i chociaż częściowej poprawy. Jak by kiedyś coś się diametralnie zmieniło, to pamiętaj ze jakiś tam ziomek w świecie na pewno pamięta o przypadku Twojego taty i z lubością usłyszy dobre wieści :). Wszystkiego dobrego!

@pawloz: siema, sorry że tak z d--y wracam do tematu, ale czasami myślę o przypadku Twojego taty i jestem ciekaw czy są jakieś postępy? Coś udało się osiągnąć w kwestii jakiejś terapii lub chociaż znalezienia źródła choroby? :)