Tworzenie słów w języku praindoeuropejskim
Jak za pomocą przekształcania rdzeni słowotwórczych i dodawania do nich przyrostków lub przedrostków tworzono słownictwo w języku praindoeuropejskim (6-7 tys. lat temu). Wiele z tych słów (po zmianach historycznych) nadal istnieje, także w języku polskim, zwłaszcza jako "słownictwo podstawowe".
- #
- #
- #
- #
- #
- #
- 18
- Odpowiedz
Komentarze (18)
najlepsze
https://eksperymentmyslowy.pl/2023/03/08/bukiecik-etymologiczny-na-dzien-kobiet-starozytne-feminatywy/
Jeden z tych sposobów istniał nawet w języku praindoeuropejskim, zanim w ogóle rozwinął się gramatyczny rodzaj żeński.
Niektóre polskie słowa mają swoje korzenie w praindoeuropejskim. Oto kilka przykładów:
1. Słowo “matka”: Pochodzi od praindoeuropejskiego méh₂tēr, co oznacza „matkę”. Jest to jeden z przykładów, które występują w wielu językach indoeuropejskich, takich jak „mater” w łacinie czy „mother” w angielskim.
2. Słowo “ojciec”: Pochodzi od praindoeuropejskiego pəter, co oznacza „ojca”. To słowo także występuje w innych językach indoeuropejskich, jak „pater” w łacinie i „father” w angielskim.
w źródłach podaje się co najwyżej pieszczotliwe praindoeuropejskie słowo atta (coś jak tata), ale nie ma ono nic wspólnego (słowotwórczo) z pater. co więcej, atta to tylko hipoteza, bo nie wszyscy lingwiści są co do tego przekonani.
Serce to jak najbardziej to samo słowo co cor i heart, tylko rozszerzone sufiksem - ьce.
W polskim przez to uprościło grupę spółgłoskową z s(i)erdce do serce