Aktywne Wpisy
Sathanas_Gloriam +163
Widzę, że na główną wleciał news o 12-latku, który zginął pędząc na elektrycznej hulajnodze i zaczęły się rozważania co zrobić, żeby poprawić sytuację. Żeby zobrazować skalę absurdu tego, gdzie żyjemy, podam przykład reportażu z Faktów TVN właśnie o wypadkach nieletnich na takich hulajnogach.
Otóż wyobraźcie sobie, że DWUKROTNIE wyemitowano praktycznie identyczny materiał i jako rozwiązanie problemu podano wprowadzenie nakazu jazdy w kaskach. TAK, TYLKO TO.
Nie było ani słowa o wpajaniu dzieciakom bezpiecznej
Otóż wyobraźcie sobie, że DWUKROTNIE wyemitowano praktycznie identyczny materiał i jako rozwiązanie problemu podano wprowadzenie nakazu jazdy w kaskach. TAK, TYLKO TO.
Nie było ani słowa o wpajaniu dzieciakom bezpiecznej
Megasuper +281
źródło: temp_file5782004170769863583
Pobierz
Aktywne Znaleziska
Uważam, że mieszkanie powinno być prawem a nie towarem.
Dlaczego?
Mieszkanie jest podstawowym warunkiem przetrwania i rozwoju człowieka, podobnie jak jedzenie i woda.
Człowiek jest zaasymilowany w miastach, zaadoptował się do życia w nich.
Bez stabilnego schronienia ludzie nie mogą prowadzić godnego życia, a ich zdolność do uczestniczenia w życiu społecznym jest ograniczona.
Kiedy mieszkanie jest traktowane jako towar, zostaje zredukowane do przedmiotu wymiany, podlegającego kaprysom rynku.
I to utowarowienie przedkłada zysk nad ludzkie potrzeby, prowadząc do niedoboru, spekulacji i wyzysku tych, którzy są najbardziej bezbronni.
Z kolei uznanie mieszkalnictwa za prawo kładzie nacisk na zaspokajanie ludzkich potrzeb, a nie na maksymalizację zysku.
Zapewnia to każdemu dostęp do przyzwoitego, bezpiecznego i niedrogiego schronienia, niezależnie od jego zdolności płatniczych.
Wielokrotnie jest powtarzany mit, że lewacy chcą rozdawać za darmo mieszkania każdemu - nie, chodzi o to aby niezależnie od wkładu ekonomicznego i pensji, każdego było stać na schronienie.
Społeczeństwo, które gwarantuje mieszkania jako prawo, uznaje wrodzoną godność wszystkich jednostek, zapewniając, że nikt nie pozostanie bez domu z powodu nierówności wytwarzanych przez system kapitalistyczny.
W systemie kapitalistycznym mieszkalnictwo funkcjonuje w ramach struktury własności prywatnej, w której grunty i mieszkania są własnością i są kontrolowane przez osoby fizyczne lub korporacje dążące do maksymalizacji zysku.
I to utowarowienie przynosi korzyści tylko tym, którzy już posiadają bogactwo, ponieważ mieszkania stają się formą inwestycji spekulacyjnych, a nie środkiem do schronienia.
Właściciele, deweloperzy i spekulanci nieruchomości gromadzą bogactwo, wykorzystując konieczność mieszkania, często poprzez mechanizmy takie jak poszukiwanie czynszu i inflacja cen.
Utrwala to i pogłębia nierówności społeczne (teraz szczególnie to widzimy za sprawą pomysłu kredytu 0 procent) i ekonomiczne, ponieważ ceny mieszkań rosną daleko poza zasięgiem np. osób zubożałych.
Tym, których nie stać na mieszkanie, pozostaje kilka opcji: muszą albo zaakceptować niespełniające norm warunki życia, albo stanąć w obliczu bezdomności.
Dlaczego funckjonuje obrzydliwy i dyskryminacyjny mit, że ludzie bezdomni to w większości menele albo koniecznie chcieli aby znaleźć się na takim dnie?
To często ludzie którzy niegdyś byli bardzo dobrze wykształceni i mieli prosperujące życie i nie znaleźli się tam z własnej winy, te przyczyny leżą strukturalnie u podstaw kapitalizmu.
Jak kraje kapitalistyczne radzą sobie z problemem bezdomności?
Montują kołki osadzone w płaskich powierzchniach aby utrudniać spanie - https://en.m.wikipedia.org/wiki/Hostile_architecture
A socjalista buduje mieszkania.
To podstawowowa różnica.
Oczywiście teraz w erze konsumpcjonizmu znajdą się wybredne jednostki które będą narzekać na styl architektoniczny, ale sto razy wolę żyć w brzydkim mieszkaniu, niż nie mieć schronienia.
Utowarowienie mieszkalnictwa przekształca to, co powinno być powszechnym prawem, w przywilej zarezerwowany dla tych, którzy mogą sobie na to pozwolić, zaostrzając podziały klasowe i alienując pracowników od ich najbardziej podstawowych potrzeb.
W kontekście kapitalizmu każdy towar ma zarówno wartość użytkową (jego użyteczność dla ludzi), jak i wartość wymienną (jego wartość na rynku).
Mieszkanie nie jest wyjątkiem.
Jednak na utowarowionym rynku mieszkaniowym wartość wymiany ma pierwszeństwo przed wartością użytkową.
Domy nie są już cenione za ich zdolność do zapewnienia schronienia i bezpieczeństwa;
są zwyczajnie cenione za ich potencjał do generowania zysków dla właścicieli nieruchomości, inwestorów i spekulantów.
I właśnie ta sprzeczność staje się wyraźna w społeczeństwach kapitalistycznych, gdzie istnieją tysiące pustych domów lub luksusowych nieruchomości, które pozostają puste, podczas gdy miliony ludzi jest bezdomnych i żyją w złych warunkach.
Kapitaliści chcą zaspokoić potrzebę akumulacji kapitału.
Gdyby mieszkalnictwo było prawem, wartość użytkowa byłaby traktowana priorytetowo, a domy istniałyby po to, by służyć potrzebom ludzi, a nie jako narzędzia do osiągania zysków finansowych.
Brutalna prawda jest taka, że w kapitalizmie pracownicy są wyobcowani nie tylko z produktów swojej pracy, ale z podstawowych aspektów życia, takich jak mieszkanie.
Nie mają kontroli nad środkami produkcji, więc nie mają kontroli nad warunkami, w których żyją.
I tu mamy cudowny przykład najemców, którzy są zdani na łaskę właścicieli i którzy mogą podnosić czynsze, eksmitować najemców lub zaniedbywać utrzymanie nieruchomości w celu obniżenia kosztów.
I właśnie ta alienacja pozbawia jednostki autonomii i bezpieczeństwa we własnych domach, powodując niepokój i niestabilność.
W społeczeństwie socjalistycznym mieszkalnictwo byłoby traktowane jako dobro publiczne, podobnie jak edukacja czy opieka zdrowotna.
Więc byłoby własnością zbiorową i zarządzane w interesie społeczeństwa jako całości, a nie dla zysku nielicznych.
Państwo lub inne formy władzy publicznej zapewniłyby aby mieszkania były dystrybuowane zgodnie z potrzebami, a nie zdolnością płatniczą.
Zasoby byłyby przydzielane demokratycznie, zapewniając każdemu dostęp do bezpiecznych i godnych warunków mieszkaniowych.
A traktując mieszkalnictwo jako prawo i dobro publiczne, społeczeństwo mogłoby planować sprawiedliwą dystrybucję domów, zajmując się kwestiami takimi jak przeludnienie miast, wyludnienie wsi i zrównoważony rozwój środowiska.
Dekomodyfikacja mieszkalnictwa uwolniłaby społeczeństwo od ciągłego cyklu wzrostów i spadków na rynku mieszkaniowym, zapewniając długoterminową stabilność i bezpieczeństwo dla wszystkich.
A poza argumentami ekonomicznymi i politycznymi, istnieje głęboki moralny imperatyw traktowania mieszkalnictwa jako prawa.
Społeczeństwo, które pozwala jednostkom żyć w bezdomności lub nieludzkich warunkach, podczas gdy inni czerpią zyski z pustych nieruchomości, jest społeczeństwem, które nie traktuje priorytetowo ludzkiej godności i dobrobytu.
A tym jest kapitalizm.
Utowarowienie mieszkalnictwa odzwierciedla szerszą alienację i dehumanizację, jaką kapitalizm narzuca jednostkom, redukując je do zwykłych podmiotów gospodarczych w pogoni za zyskiem.
Aktualnie żyjemy w ostatnim stadium kapitalizmu - korporatyzmie.
Świetnie opisał to Lenin w "Imperializm, najwyższe stadium kapitalizmu".
#antykapitalizm #socjalizm #nieruchomosci #takaprawda
to nieprawda
Problem nie polega na wyborze między "komunizmem" a nieuregulowanym kapitalizmem. W rzeczywistości obecny system kapitalistyczny sam zaostrza migrację i nierówności w miastach poprzez swoją strukturę akumulacji bogactwa i prywatyzacji.
Migracja miejska jest cechą późnego etapu kapitalizmu.
"
Same badania pokazują, że w 2023 r. prawie 55% światowej populacji będzie mieszkać w miastach i oczekuje się, że liczba ta wzrośnie." - Naprawdę ktoś tworzy takie badania i jeszcze ktoś to finansuje? xD . Proszę powiedz chociaż że są to badania opłacane przez prywatne firmy a nie z naszych podatków
Nikt Ci nie jest nic winien. Ani mieszkania, ani pracy, ani nawet jedzenia. Chcesz to sobie na to zarób, oszczędzaj i inwestuj. Weź kredyt jak Cię będzie na niego stać,
Korporacjonizm to późna faza kapitalizmu.
Korporacjonizm, który jest takze często przeciwstawiany czystemu kapitalizmowi leseferystycznemu, jest tak naprawdę ODREBNA fazą lub formą, jaką może przyjąć kapitalizm, szczególnie w kapitalizmie zaawansowanym lub monopolistycznym.
@Filippa: Ogólnie się zgadzam, ale BK0 to przykład interwencjonizmu państwowego, paradoksalnie to jest walka o rozwiązanie wolnorynkowe- czyli nie robienie żadnych dopłat. Przykład sam w sobie nie jest do końca celny.
A może jeszcze popierasz darwinizm społeczny?
W systemie kapitalistycznym bogactwo i zasoby są nierówno rozdzielane, ponieważ własność środków produkcji (fabryk, ziemi, kapitału) jest skoncentrowana w rękach nielicznych, podczas gdy większość ludzi - klasa robotnicza - musi sprzedawać swoją pracę.