[antros]

W tym roku po wielu, wielu latach zacząłem grać intensywniej w #gry na kompie, eksplorując mój ulubiony gatunek #platformowki (tutaj szczegółowiej) z szczególnym naciskiem na #metroidvania

Właśnie skończyłem grę, która jest zadziwiająco mało popularna, tj. Unbound: Worlds Apart. Gdybym miał ją opisać w skrócie to powiedziałbym taki kuzyn #hollowknight.
Mamy klasyczne elementy metroidvanii, tj. eksploracja świata i poznawanie jego historii, mapy, nowe umiejętności postaci, przeciwnicy, elementy platformowe. Bohaterem tak jak w HK jest mały skoczny ziomek z dużymi oczami, który gada z podobnymi mu autochtonami odkrywając czym jest ten świat i skąd tak naprawdę wziął się on sam przy okazji ratując biedne robaczki tzn. zagubionych magów.
Czym zatem się różni od zapewne jednej z swych inspiracji? Nasz bohater Sol poza standardowymi umiejętnościami z tego gatunku (double jump, dash, climbing, double dash) nie ma miecza, a jako iż jest magiem potrafi otwierać wrota do innych wymiarów. W okręgu innego wymiaru (okrąg albo statyczny albo wędruje wraz z postacią) zmienia się fizyka, potwory zmieniają swoją postać, ogień przeistacza się w bańki czy platformy, albo zmieniamy się my sami, stajemy się bryłą kamienia czy liliputem, może się też np. odwórcić grawitacja czy przyspieszyć czas. Nie wybieramy tego jaki wymiar otworzymy, ale i tak jest to przyczynkiem do wielu ciekawych i oryginalnych łamigłówek.
Gra jest stosunkowo trudna, w sieci sporo jest narzekań ludzi, że nie dali rady czy prośby do developerów o jakiś easy mode, jednak łatwiejsza nieco od HK i zdecydowanie mniej w niej walki, a do tego bossowie są stosunkowo łatwi i dość nieliczni, to jednak elementy łamigłówkowo-zręcznościowe dominują. Fabuła nie jest aż tak zakręcona, a gra tak duża jak HK, ale dla kogoś może to być zaletą.
Nie mogłem się powtrzymać od przejścia jej na 100% i żałuje, że w sieci próżno szukać community i nikt nawet nie przebąkuje o kolejnych częściach.