[Apaturia]

Spośród wszystkich stworzeń na Ziemi, które potrafią zwijać się w urocze kulki, trylobity były pierwsze (｡◕‿‿◕｡) Była to strategia obronna, którą wypracowały w odpowiedzi na zmiany zachodzące w ich środowisku naturalnym - początkowo nie miały wielu wrogów, jednak w czasie tzw. eksplozji kambryjskiej (ok. 510 mln lat temu) musiały zmierzyć się z narastającym zagrożeniem ze strony drapieżników.

Pierwsze trylobity, które zaczęły eksperymentować ze zwijaniem się w kulkę, nie potrafiły zwinąć się do końca i w pełni osłonić głowy, a dłuższe utrzymywanie takiej pozycji było dla nich najprawdopodobniej męczące. W ciągu następnych kilku milionów lat strategia ta została jednak udoskonalona - trylobity rozwinęły m. in. łatwiej zachodzące na siebie segmenty ciała, a także szerszą osłonę ogonową, która była w stanie całkowicie zakrywać ich głowy w pozycji zwiniętej. Jeszcze później na głowach i ogonach trylobitów rozwinęły się wypustki służące jako blokady, które sprawiały, że zwiniętego w kulkę osobnika nie można było na siłę "rozwinąć".

Ilustracja: rekonstrukcja wyglądu zwiniętego i rozwiniętego trylobita, autor: D. Allan Drummond.

#ciekawostki #przyroda #paleontologia #zwierzeta #zwierzaczki #gruparatowaniapoziomu

[vitovia]

@Apaturia: czyli taki nie myślący prymitywny trylodyt ponyslal sobie ze bedzie bezpieczny jak zwinie się w kulkę. A że nie mógł tego zrobić to jego organizm zaczął dostosowywać się do jego myśli?
Faceci od tysięcy lat myślą żeby mieć wielkie kutasy. Dlaczego nasze ciała się do tego nie dostosowały?

[Apaturia]

@vitovia: To nie tak, że organizm zaczął dostosowywać się do "myśli" trylobita - to raczej działało tak, że zwijające się trylobity częściej przeżywały ataki drapieżników i przekazywały swoje geny dalej.

W temacie rozmiarów męskiego narządu rozrodczego w kontekście ewolucji, polecam ciekawy artykuł Size did not matter: An evolutionary account of the variation in p---s size and size anxiety.

[tigletpilesarus]

To nie tak, że organizm zaczął dostosowywać się do "myśli" trylobita

@Apaturia: Na przełomie XIX/XX w. takie paranaukowe z obecnej perspektywy koncepcje, zahaczające również o filozofię nauki i ontologię, były wcale rzadkie, np. teoria neowitalizmu Hansa Driescha, który na podstawie obserwacji morskich jeżowców sformułował tezę o woluntarystycznym charakterze zmian w organizmach wyżej wspomnianych jeżowców.