[JIDF]

#ukraina #kontrofensywa

Przetłumaczyłem tekst jednego typa który brał udział w letniej kontrofensywie https://twitter.com/WT3ll

Widzę, że mówi się o kontrofensywie. Opowiem o tym z punktu widzenia pilota zwiadu lotniczego batalionu zmechanizowanego 47 Brygady, który miał otwierać ten balet.
Widzieliśmy przygotowania ze szkoleniem, planowaniem i samymi szturmami.
*Ostatnie dni na poligonie
Myślę, że za porażkę odpowiedzialni są zarówno nasi sojusznicy, jak i nasze dowództwo. Trudno jest prowadzić strategiczne operacje z 30-50% wymaganego sprzętu i bez przewagi powietrznej.
Z drugiej strony, znając swoje zasoby, trzeba na nich bazować, a nie rozkładać i tak już ograniczone siły.
Mieliśmy plan zdobycia Tokmaku w 3 dni, ale o tym później. Zacznijmy od początku.
Przeszliśmy przez wszystkie możliwe poligony, ćwiczenia, kursy i ruszyliśmy na południe. Zabroniono nam interakcji z kimkolwiek, aby nie spalić naszej obecności. Spoiler alert, dwa tygodnie przed kontrofensywą wróg wiedział już, gdzie znajduje się każda brygada, liczba pojazdów i personelu.
Czy wiedzieliśmy o siłach wroga, fortyfikacjach i polach minowych? Tak, oczywiście. Gwardia Narodowa, która przez rok utrzymywała tu linię frontu, znała każdy krzak, każdy desant, a każdy zwykły żołnierz mógł pokazać nam punkty ostrzału, pozycje wroga i dostarczyć zdjęcia pól minowych z helikopterów.
Tydzień przed ofensywą prowadzimy nocny i dzienny ostrzał ufortyfikowanych obszarów wroga, zmasowane ataki artyleryjskie, które codziennie dostosowujemy. Praktycznie nie ma odpowiedzi, na 20 naszych strzałów przypada 1 mina wroga. Dano nam do zrozumienia, że jest wiele 82 i 120 mm, 155 mm jest praktycznie nieograniczone.
Ale wciąż przygotowywaliśmy się do Forward Forward.
Na dwa dni przed fazą aktywną otrzymujemy od dowództwa ogólny plan, który przewiduje w najlepszym wypadku 10-kilometrowe natarcie w ciągu pierwszych 12 godzin. W najgorszym - 5 kilometrów.
W ciągu jednego dnia musieliśmy przebić się przez pierwszą linię obrony wroga, ominąć Robotyno i Nowopokropiwkę i przygotować przyczółek dla kolejnych brygad, które miały zająć Tokmak.
Zrozumieliśmy, że dowództwo chce Charkowa 2.0.
Czy było to możliwe z naszymi siłami? Było 50/50, jak sądził brytyjski wywiad.
Kiedy zapytaliśmy: "Jaki jest plan, jeśli coś pójdzie nie tak?". powiedziano nam: "Dowództwo korpusu ma plan B".
Musieliśmy współdziałać z co najmniej pięcioma innymi brygadami, o których wiem, dwiema brygadami Gwardii Ofensywnej i trzema brygadami zmechanizowanymi Sił Zbrojnych Ukrainy.
Korytarz miał zostać otwarty dla kolejnego korpusu.
Spoiler alert - wszystko poszło nie tak, spoiler alert - nie było planu B. Ciekawostką jest fakt, że według Słonia, pierwszy zniszczony Leopard nie został zniszczony przez Rosjan, ale przez Gwardię Narodową. Ale to Leopard i jego dowództwo się mylili. Powtarzam, to był tylko słoń.
Mamy więc do 10 brygad, które muszą szybko przebić się przez front na głębokość 20-30 kilometrów. Większość brygad jest nowo sformowana. Sprzęt jest w większości zachodni. Bojownicy są zmotywowani i w większości wyszkoleni.
Jednak tym razem Bóg Wojny odwrócił się do nas plecami i nie wszystko poszło zgodnie z planem.

Przetłumaczono z DeepL

[robertkk]

@JIDF: czyli zrobili jeden blad tak naprawde, bo po tym pajacowaniu ktory wyprawia rosyjska armia nie zaklada sie nic na dokladnie trzy dni ( ͡° ͜ʖ ͡°)