[elektryk91]

Dzisiaj mija 26 lat, odkąd utraciliśmy kontakt z lądownikiem Mars Pathfinder i łazikiem Sojourner (na zdjęciu).
Sonda działała prawidłowo przez 85 dni, czyli niecałe trzy miesiące. Czy to mało?

Otóż nie, gdyż plan misji zakładał, że lądownik z łazikiem będą działać na Marsie przez 1 miesiąc. W trakcie pierwszego miesiąca zaś Pathfinderowi udało się wykonać wszystkie zaplanowane dla niego testy i zadania. Dodatkowe dwa miesiące były więc czymś ekstra, co pozwalało rozszerzyć misję, przeprowadzić więcej badań i wykonać więcej zdjęć. Dobrze, ale ktoś mógłby zapytać, czemu zaplanowano misję na tak krótko?

Tajemnica tkwi w kosztach i odpowiednim balansowaniu możliwości oraz niebezpieczeństw. Wiadomo, że można by zamontować na sondzie więcej instrumentów badawczych, ale pomijając wagę, zwiększyłoby to też ryzyko awarii. Jeśli zaś chcemy wydłużyć misję, musimy też zadbać, by wszystkie komponenty działały wystarczająco długo. Mars to bardzo trudne środowisko i trzeba być bardzo ostrożnym przy analizie wytrzymałości podzespołów.

Z tego powodu wszystkie misje kosmiczne planuje się na minimalny czas, by być na 100% pewnym, że sonda wytrzyma przez zadany okres i misja zakończy się sukcesem, a nie przedwczesną porażką. Chodzi o nic innego jak o ostrożną kalkulację.

A jeśli sonda działa dłużej? Jak na przykład łazik Opportunity, który jeździł po marsie 15 lat zamiast planowanych 3 miesięcy? To super, to pokazało talent inżynierów NASA i dało możliwości do przeprowadzenia ogromnej ilości badań. Gdyby jednak misję Opportunity zaplanowano na 10 lat, a łazik popsułby się po 5 miesiącach, to jakby to wyglądało? Misję okrzyknięto by porażką, a finansowanie dalszych badań Czerwonej Planety stanęłoby pod znakiem zapytania.

A wracając do Pathfindera, po awarii sonda jeszcze przez dwa tygodnie próbowała komunikować się z Ziemią, ale nie udało się jej przesłać już żadnych danych. Po 7 października zamilkła na zawsze. Ale hej, nie ma się co przejmować. Za 12 lat dotrze do niej Mark Watney! ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Zapraszam do śledzenia: #kosmogadka

#kosmos #gruparatowaniapoziomu #eksploracjakomosu #mars #marsjanin #technologia #nauka #nasa #jpl #usa #lata90

[CzasemTuZerkam]

Gdyby jednak misję Opportunity zaplanowano na 10 lat, a łazik popsułby się po 5 miesiącach, to jakby to wyglądało? Misję okrzyknięto by porażką, a finansowanie dalszych badań Czerwonej Planety stanęłoby pod znakiem zapytania.

@elektryk91: wygladaloby to jak typowy Loss Aversion Bias:

Loss aversion is a cognitive bias that describes why, for individuals, the pain of losing is psychologically twice as powerful as the pleasure of gaining. The loss felt from money, or any other valuable object, can feel worse than gaining that same thing.1 Loss aversion refers to an individual’s tendency to prefer avoiding losses to acquiring equivalent gains. Simply put, it’s better not to lose $20, than to find $20.

Niechęć do straty to błąd poznawczy, który oznacza, że głębiej dotyka nas strata, niż zysk. Na przykład, jeśli przegrasz 50 złotych, ból będzie znacznie większy niż radość, której doświadczysz, jeśli wygrasz

[elektryk91]

@CzasemTuZerkam: Dzięki, na pewno skorzystam z tego pojęcia jak następnym razem będę pisał o planowaniu misji kosmicznych ;)

[4.....3]

@elektryk91 co to za gówno spięte na trytrytki

[elektryk91]

@420_3: Ej, on jest z lat 90, daj mu spokój, OK?

[Yawimaya]

Za 12 lat dotrze do niej Mark Watney! ( ͡° ͜ʖ ͡°)

@elektryk91: za Marka łap plusika (✌ ﾟ ∀ ﾟ)☞

[vanitydomain]

@elektryk91: ciekawe, ynx