Dzisiaj mija 26 lat, odkąd utraciliśmy kontakt z lądownikiem Mars Pathfinder i łazikiem Sojourner (na zdjęciu).
Sonda działała prawidłowo przez 85 dni, czyli niecałe trzy miesiące. Czy to mało?
Otóż nie, gdyż plan misji zakładał, że lądownik z łazikiem będą działać na Marsie przez 1 miesiąc. W trakcie pierwszego miesiąca zaś Pathfinderowi udało się wykonać wszystkie zaplanowane dla niego testy i zadania. Dodatkowe dwa miesiące były więc czymś ekstra, co pozwalało rozszerzyć misję, przeprowadzić więcej badań i wykonać więcej zdjęć. Dobrze, ale ktoś mógłby zapytać, czemu zaplanowano misję na tak krótko?
Tajemnica tkwi w kosztach i odpowiednim balansowaniu możliwości oraz niebezpieczeństw. Wiadomo, że można by zamontować na sondzie więcej instrumentów badawczych, ale pomijając wagę, zwiększyłoby to też ryzyko awarii. Jeśli zaś chcemy wydłużyć misję, musimy też zadbać, by wszystkie komponenty działały wystarczająco długo. Mars to bardzo trudne środowisko i trzeba być bardzo ostrożnym przy analizie wytrzymałości podzespołów.
Sonda działała prawidłowo przez 85 dni, czyli niecałe trzy miesiące. Czy to mało?
Otóż nie, gdyż plan misji zakładał, że lądownik z łazikiem będą działać na Marsie przez 1 miesiąc. W trakcie pierwszego miesiąca zaś Pathfinderowi udało się wykonać wszystkie zaplanowane dla niego testy i zadania. Dodatkowe dwa miesiące były więc czymś ekstra, co pozwalało rozszerzyć misję, przeprowadzić więcej badań i wykonać więcej zdjęć. Dobrze, ale ktoś mógłby zapytać, czemu zaplanowano misję na tak krótko?
Tajemnica tkwi w kosztach i odpowiednim balansowaniu możliwości oraz niebezpieczeństw. Wiadomo, że można by zamontować na sondzie więcej instrumentów badawczych, ale pomijając wagę, zwiększyłoby to też ryzyko awarii. Jeśli zaś chcemy wydłużyć misję, musimy też zadbać, by wszystkie komponenty działały wystarczająco długo. Mars to bardzo trudne środowisko i trzeba być bardzo ostrożnym przy analizie wytrzymałości podzespołów.
źródło: 1280px-marspathrov
Pobierz
Gdyby jednak misję Opportunity zaplanowano na 10 lat, a łazik popsułby się po 5 miesiącach, to jakby to wyglądało? Misję okrzyknięto by porażką, a finansowanie dalszych badań Czerwonej Planety stanęłoby pod znakiem zapytania.
@elektryk91: wygladaloby to jak typowy Loss Aversion Bias:
Loss aversion is a cognitive bias that describes why, for individuals, the pain of losing is psychologically twice as powerful as the pleasure of gaining. The loss felt from money, or any other valuable object, can feel worse than gaining that same thing.1 Loss aversion refers to an individual’s tendency to prefer avoiding losses to acquiring equivalent gains. Simply put, it’s better not to lose $20, than to find $20.
Niechęć do straty to błąd poznawczy, który oznacza, że głębiej dotyka nas strata, niż zysk. Na przykład, jeśli przegrasz 50 złotych, ból będzie znacznie większy niż radość, której doświadczysz, jeśli wygrasz
Ten lądownik był pierwszym ziemskim urządzeniem, które wzniosło się z powierzchni innego ciała niebieskiego. Tak jak w 2021 roku Marsjański wirolot Ingenuity wykonał pierwszy lot, tak 54 lata wcześniej Surveyor 6 wykonał pierwszy podskok.
Operację wykonano 10. dnia misji z użyciem silników manewrowych sondy. Lądownik wzniósł się na wysokość 4 m i przeleciał w bok 2,5 m. Dzięki temu Surveyor 6 mógł wykonać dokładne zdjęcia pierwszego miejsca lądowania, co pozwoliło ocenić wpływ silników na księżycowy grunt.
Oprócz
źródło: s6
Pobierzźródło: Surveyor_6_Fig_7-41d2
Pobierzźródło: Surveyor_6_Fig_7-41d1
Pobierz