#anonimowemirkowyznania Czesc odkad skonczylem studia i minal ten chyba jeden z lepszych okresow zycia (tylko teoretycznie) czuje sie bardzo przygnebiony. Tak jakby zasłony opadły ukazując/podsumowując całe moje zycie. Nigdy nie miałem dziewczyny, nigdy nie byłem na randce. Nie wiem co jest nie tak. Nie potrafie rozmawiać ze znajomymi, nie wiem czy jestem zbyt sztywny małomówny czy o co chodzi. Jestem z rodziny dysfunkcyjnej, to bardzo ważne ponieważ od pewnego czasu uświadamiam sobie własnie jak moja rodzina jest toksyczna. Jednak nie wiem czy to od małego (rózne chore akcje w domu) są powodem tego jaki jestem jak wygląda moje zycie, czy moze to poprostu moja osobowość. Często podczas edukacji i w obecnosci znajomych udawalem lepszego? Nie wiem ciężko to określić jakbym miał blokadę, jakbym musial udawac ważniaka. Wiem, że to źle zabrzmialo, nie jestem taki, moze to jakas fobia? W domu rodzinnym praktycznie od małego aż do teraz 0 rozmow o mnie, o moim zyciu, o przyszlosci. Jakbym nie istnial. Bardzo mnie to denerwuje ponieważ odnosze wrazenie ze jestem tu gdzie jestem przez to ze wlasnie rodzina jakby w ogole sie mna nie interesowala. Czesto widuje u siebie z rana lub wieczorem taką potrzebe nie wiem uczucia miloscia przytulenia sie? Nigdy od rodziny tego nie dostalem. Z jednej strony mam się za normalną osobę (moze to tylko pozory?) a z drugiej wszyscy znajomi są dalej niz ja, maja kogos, żenią się itd. Czuje, że jestem mega w tyle i czuje ten dysonans poznawczy, ze niby jestem normalny ale moje zycie wyglada kompletnie inaczej niz ich. Jesli mozecie to prosze o jakies porady, tez tak macie. Co o tym sadzicie?
Czesc odkad skonczylem studia i minal ten chyba jeden z lepszych okresow zycia (tylko teoretycznie) czuje sie bardzo przygnebiony.
Tak jakby zasłony opadły ukazując/podsumowując całe moje zycie. Nigdy nie miałem dziewczyny, nigdy nie byłem na randce.
Nie wiem co jest nie tak. Nie potrafie rozmawiać ze znajomymi, nie wiem czy jestem zbyt sztywny małomówny czy o co chodzi.
Jestem z rodziny dysfunkcyjnej, to bardzo ważne ponieważ od pewnego czasu uświadamiam sobie własnie jak moja rodzina jest toksyczna.
Jednak nie wiem czy to od małego (rózne chore akcje w domu) są powodem tego jaki jestem jak wygląda moje zycie, czy moze to poprostu moja osobowość.
Często podczas edukacji i w obecnosci znajomych udawalem lepszego? Nie wiem ciężko to określić jakbym miał blokadę, jakbym musial udawac ważniaka.
Wiem, że to źle zabrzmialo, nie jestem taki, moze to jakas fobia?
W domu rodzinnym praktycznie od małego aż do teraz 0 rozmow o mnie, o moim zyciu, o przyszlosci. Jakbym nie istnial.
Bardzo mnie to denerwuje ponieważ odnosze wrazenie ze jestem tu gdzie jestem przez to ze wlasnie rodzina jakby w ogole sie mna nie interesowala.
Czesto widuje u siebie z rana lub wieczorem taką potrzebe nie wiem uczucia miloscia przytulenia sie? Nigdy od rodziny tego nie dostalem.
Z jednej strony mam się za normalną osobę (moze to tylko pozory?) a z drugiej wszyscy znajomi są dalej niz ja, maja kogos, żenią się itd.
Czuje, że jestem mega w tyle i czuje ten dysonans poznawczy, ze niby jestem normalny ale moje zycie wyglada kompletnie inaczej niz ich.
Jesli mozecie to prosze o jakies porady, tez tak macie. Co o tym sadzicie?
#ddd #doroslosc #rodzina #zwiazki #relacje #samotnosc
Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
ID: #621b5b5387139da1d20c4309
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: LeVentLeCri
Wesprzyj projekt